اعتراض تشکیلات فلسطینی به سخنان احمدی‌نژاد در مراسم روز قدس

راديو فردا 30 اوت. سخنان روز جمعه محمود احمدی‌نژاد که تکرار نظرات شناخته‌شده او در زمینه نابودی کشور اسرائیل است، در حالی که هیچ واکنش تازه‌ای از سوی دولت اسرائیل را در پی نیاورد، با اعتراض تشکیلات خودگردان فلسطینی روبه‌رو شد.

حکومت خودگردان فلسطینی این اظهارات دوباره رئیس‌جمهور ایران در زمینه لزوم تعیین نابودی اسرائیل به عنوان هدف نهایی فلسطینی‌ها را، «کمک به راست‌گرایان اسرائیل» و «زدن ضربه بر هدف دیرینه فلسطینی‌ها برای رسیدن به کشور مستقلی برای خود» توصیف کرده است.

محمود احمدی‌نژاد چهارم شهریور، در آخرین نماز جمعه ماه رمضان و مراسم «روز قدس» در تهران، گفت که «به رسمیت شناختن دولت مستقل فلسطین نقطه نهایی و هدف نیست، بلکه گام اول و سکوی رو به جلو در جهت آزادسازی همه سرزمین فلسطین است».

رئیس‌جمهور ایران افزود که «ملت فلسطین و مقاومت فلسطینی باید توجه داشته باشند که مبادا فقط به دولت ضعیف، کم اقتدار و کم اختیار، آن هم در یک بخش ناچیز از سرزمین فلسطین، بسنده کنند». محمود احمدی‌نژاد تلاش برای «آزادی کامل فلسطین» را یک «واجب دینی» نامید.

تکرار نظرات رئیس‌جمهور ایران در مورد نابودی اسرائیل، این بار در آستانه مراجعه فلسطینی‌ها به سازمان ملل برای پذیرش عضویت فلسطین در مجمع عمومی این سازمان، از اهمیتی بیشتر برخوردار شده است.

به گزارش خبرگزاری فرانسه و شبکه الجزیره از رام‌الله، نبیل ابوردینه، سخنگوی نهاد ریاست جمهوری در تشکیلات خودگردان فلسطینی، این سخنان احمدی‌نژاد را، به مثابه وارد کردن ضربه بر آرمان فلسطینی‌ها ارزیابی کرد.

آقای ابوردینه اظهار نظر کرد که این گفته‌های احمدی‌نژاد تأکید فلسطینی‌ها را بر پایبندی به وجود دو کشور مستقل اسرائیل و فلسطین در کنار یکدیگر مورد تردید قرار می‌دهد.

آقای ابوردینه همچنین گفت که سخنان احمدی‌نژاد نه تنها به تحقق آرمان والای ملت فلسطین هیچ کمکی نمی‌کند بلکه در راستای هدف‌های راست‌گرایان افراطی اسرائیل است، و آنها با توسل این بهانه‌ها می‌توانند به گسترش یهودی‌نشین‌ها و گریز از تعهدات در قبال روند صلح ادامه دهند.

وی یادآور شد که فلسطینی‌ها خواهان محو اسرائیل از نقشه جغرافیا نیستند بلکه می‌خواهند کشور فلسطین در مرزهای پیش از جنگ «شش روزه» سال ۱۹۶۷ (در جوار اسرائیل) بر پا شود.

در پی سخنان احمدی نژاد، آویگدور لیبرمن، وزیر خارجه اسرائیل، شنبه گفته بود که متوسل شدن فلسطینی‌ها به سازمان ملل برای درخواست عضویت کشور مستقل، تلاش دیگری از سوی آنها برای نابودی و حذف کشور اسرائیل است.
فلسطینی‌ها امیدوارند بیش از ۱۳۰ کشور از این درخواست حمایت کنند و بدین ترتیب، برگی نوین در دفتر تاریخ پر رنج فلسطینی‌ها گشوده شود.
به گفته سلام فیاض، نخست‌وزیر تشکیلات فلسطینی، محمود عباس، رئیس این تشکیلات، در روز گشایش مجمع عمومی سازمان ملل متحد در ۲۹ شهریور، درخواست پذیرش عضویت کشور مستقل فلسطین را به بان گی مون، دبیرکل سازمان ملل، ارائه خواهد داد.

در آستانه درخواست فلسطینی‌ها از سازمان ملل، اختلاف نظرها میان تشکیلات خودگردان و جنبش حماس بر سر این اقدام، شدت گرفته است.

در حالی که سران حماس در هفته‌های اخیر گفته‌اند که حمایت‌شان از این درخواست با این شرط است که این امر مقدمه نابودی اسرائیل و تشکیل کشور فلسطین «از رود [اردن] تا دریا [ی مدیترانه]»، ایران نیز که حامی اصلی حماس است، با سخنانی که احمدی‌نژاد جمعه بیان کرد، بر نظرات حماس در این زمینه تأکید نهاده است.

حمله لفظی سیاسی نبیل ابوردینه به سخنان روز جمعه احمدی‌نژاد، تنها واکنش تند تشکیلات خودگردان فلسطینی به اظهارات سران ایران در خصوص مسائل مرتبط با فلسطینی‌ها نیست.

در گذشته نیز در مواردی سران سازمان آزادیبخش فلسطین، جنبش فتح و تشکیلات خودگردان فلسطینی از اظهارات احمدی‌نژاد و برخی دیگر از سران ایران، و حتی از برخی از دیدگاه‌های آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، به شدت شاکی شده و آنها را به زیان رساندن به هدف‌های فلسطینی‌ها متهم کرده‌اند.

انقلاب‌های عربی؛ تجربه اروپای قرن نوزدهم و درس‌هایی برای ایران

راديو فردا 30 اوت. تونس، مصر، یمن، لیبی، سوریه. و اکنون همه می‌پرسند پس از این پنج کشور شتر انقلاب در برابر کدام خانه مخروبه در منطقه خواهد خوابید؟ بهار انقلاب‌های منطقه با سرعتی چشمگیر از کشوری به کشور دیگر منتقل می‌شود و همانگونه که پیش از این یادآور شدیم، این پدیده از نقطه نظر تاریخی بی‌سابقه نیست.

جوّ انقلابی امروز خاورمیانه یکی از دوره‌های تاریخی مشابه، یعنی دوران چهارساله انقلاب سال‌های ۱۸۴۸ تا ۱۸۵۲ در اروپا را تداعی می‌کند. همه انقلاب‌ها و تحولات اجتماعی در اصل ریشه‌های عمیق اقتصادی و اجتماعی دارند اما غالباً نیازمند یک جرقه یا چاشنی هستند تا به حرکت درآیند. سال‌های میانه قرن نوزدهم نیز امواج انقلاب و آشوب از فرانسه آغاز شد و در مدت زمان کوتاهی کشورهای مهم اروپای آن روز را، به استثنای انگلستان و سوئد، دربرگرفت.

در آلمان انقلاب ماه مارس ۱۸۴۸ در جنوب و غرب آن کشور با شعارهایی چون اتحاد آلمان، آزادی مطبوعات، آزادی اجتماعات و مجلس ملی آغاز شد. این سؤال نیز می‌تواند مطرح شود که آیا انتشار سند تاریخی «مانیفست کمونیسم» نوشته کارل مارکس و فریدریش انگلس که در همان سال انتشار یافت و مشوق تلویحی اتحادیه‌های کارگری آلمان بود تا چه حد در گسترش انقلاب به نیمی از اروپا اثرگذار بود؟

در مناطق اروپای آن روز هم، انگیزه‌ها و محرک اصلی انقلاب و شورش متفاوت بود. در دانمارک که سلطنت مطلقه از قرن هفدهم تداوم داشت پس از مرگ کریستیان هشتم شاه مستبد آن کشور، در ژانویه ۱۸۴۸ کشاورزان خواستار حکومت پادشاهی مشروطه و قانون اساسی شدند و در نتیجه پادشاه جدید، فردریک هفتم، به درخواست مردم و حزب لیبرال پاسخ مثبت داد و قانون اساسی جدیدی تصویب شد که در آن اختیارات پادشاه محدود شده بود.

درمورد گسترش انقلاب به امپراتوری هابسبورگ، مسئله اصلی شیوع تفکر ناسیونالیستی بود. امپراتوری هابسبورگ، مستقردراُتریش، بخش عمده‌ای از اروپای مرکزی را زیر سلطه خود داشت. مناطقی گسترده از مجارستان، لهستان و چکسلواکی گرفته تا اوکراین در آن امپراتوری زیر سلطه استبدادی قدرت مرکزی بودند.

در یکایک این مناطق جوانان ناسیونالیست خواهان استقلال و حکومت قانون، اعتراض خود را علنی و فعال کردند. سرانجام امپراتور فردیناند ناچار شد به پاره‌ای ازخواسته‌هایشان از جمله حق داشتن قانون اساسی و استفاده از زبان ملی تن در دهد.

همان گونه که ریشه‌های تغییر و تحولات امروزی جهان را می‌توان با فروپاشی دیوار برلین ردیابی کرد، در آن دوران نیز جرقه‌های انقلاب در اروپا از فرانسه آغاز شد. در فرانسه خواست اصلی مردم حق رأی برای همه شهروندان بود. سقوط لوئی فیلیپ، پادشاه وقت فرانسه، و اعلام جمهوری دوم در آن کشور انقلابی‌ها در سایر مناطق اروپا را تشویق کرد و به آنان انگیزه و دلگرمی داد.
انقلاب فوریه در فرانسه لییبرال‌های آلمانی را تشویق کرد تا خواستار یک آلمان متحد با پارلمان ملی و رژیم دمکراتیک شوند. در آلمان در ماه مارس ۱۸۴۸ موج این آشوب‌ها به جایی رسید که سرانجام پرنس کِلمنس فون مترنیخ و فردیناند اول، امپراتور هابسبورگ، از قدرت رانده شدند. این پیروزی موجب شد که مجلس ملی «رعایا» را آزاد کند.
در آن دوران نیز حرکت و پیشروی موج دمکراسی‌خواهی همیشه یک نواخت نبود. مثلاً با آنکه موفقیت‌های چشمگیری نصیب مردم شده بود، در نتیجه اختلافات و کشمکش میان لیبرال‌ها و رادیکال‌های تندرو سرانجام این تلاش آزادی‌خواهان موقتاً شکست خورد و فرمانروایان هابسبورگ موفق شدند با کمک سربازان روس بار دیگر برای مدتی کوتاه بر اریکه قدرت مستقر شوند.

خیزش‌های انقلابی به ندرت در نخستین تلاش خود به هدف مطلوب می‌رسند. به عبارت دیگر شاید بتوان گفت که اکثر انقلاب‌های جهان بیشتر جنبه تخریبی داشته‌اند و نمونه‌های سازنده انقلاب بسیار معدود بوده‌اند. در نهایت آنچه به نام بهار اروپا نام گرفت، در پایان چهار سال دوران انقلابی (۱۸۴۸ تا ۱۸۵۲) با شکست به پایان رسید و به نتیجه مطلوب نرسید.

در سال ۱۸۵۲ اکثر کشورهای انقلاب زده در اروپا هنوز در شرایط پیش از ۱۸۴۸ قرار داشتند و نظام‌های استبدادی و محافظه‌کار پس از گذشت موج انقلاب اوضاع را مجدداً تحت کنترل خود درآوردند. در فرانسه لویی ناپلئون بوناپارت (ناپلئون سوم) برادرزاده ناپلئون اول، که با بهره‌مندی از موج انقلاب ۱۸۴۸ به ریاست جمهوری برگزیده شده بود، جمهوری دوم را با کودتا برانداخت و خود را «امپراتور» نامید.

انقلاب‌های خاورمیانه: سرانجام نامعلوم

آیا تشابه انقلاب‌های اخیر در خاورمیانه با آنچه درآن سال‌ها در اروپا به وقوع پیوست تنها به مُسری بودن انقلاب خلاصه می‌شود یا اینکه سرنوشت انقلاب‌های ۲۰۱۱ نیز همانند انقلاب‌های اروپا در ۱۶۰ سال پیش دست‌کم برای مدت زمانی مشابه خواهد بود و پس از آن مجددا ً نظام‌های محافظه کار و مستبد به شکل دیگری در کشورهای انقلاب زده مستقر خواهند شد؟

آنچه مسلم است انقلاب‌های معاصر در خاورمیانه به این سادگی‌ها پایان‌پذیر نخواهد بود. اگرچه در کوتاه مدت استبداد توانست در اروپای مرکزی در برابر خیزش مردمی مقاومت کند و اوضاع را به نحو پیشین عودت دهد اما در درازمدت نمی‌توان منکر تأثیر این جنبش‌ها در بسط و توسعه دموکراسی در اروپا شد. بر پایه حوادث تاریخی در اروپا می‌توان دو مسیر متفاوت را برای حوادث معاصر در کشورهای خاورمیانه متصور شد:

اولی، یک تصویرخوشبینانه که در آن مبنای خوشبینی را می‌توان بر محور پیشرفت جوامع دموکرات در دنیای امروز به عنوان نمونه‌های مثبت قرار داد. اگر اروپا در سال ۱۸۴۸ نمی‌دانست به کجا می‌رود و نمونه و الگوی خوبی نداشت اما، کشورهایی که امروز خود را از شر دیکتاتورهای مستبد آزاد کرده‌اند و یا در حال انجام آن هستند این امکان را دارند تا در انتخاب مسیر خود از تجربه ملت‌های دیگر بهره گیرند. یکی دیگر از علل خوشبینی را می‌توان در توسعه وسایل ارتباط جمعی و امکانات پیشرفته انتقال خبر و اندیشه در دنیای امروز به حساب آورد.

اما از سوی دیگر، بررسی بدبینانه و رسیدن به نتیجه‌ای مأیوس‌کننده درباره آنچه در حال تکوین است الزاماً از احتمال کمتری برخوردار نیست. در مرحله اول باید خاطر نشان شود که کشورهایی نظیر تونس، لیبی، مصر، یمن، سوریه، بحرین و ایران بسیار از یکدیگر متفاوت هستند.

مثلاً در تونس احتمال موفقیت برای دستیابی به نوعی دموکراسی و آزادی از کشور همسایه‌اش لیبی بسیار بیشتراست. درست است که تونس از منابع سرشار نفت مانند لیبی برخوردار نیست اما درعوض جمعیت آن کشور از نظر تحصیلات و توسعه جامعه مدنی بسیار از لیبی پیشرفته‌ترند.

به همین ترتیب، کشور مصر از بسیاری جهات با ایران قابل مقایسه نیست. مصر کشوری است فقیر و دارای جمعیت انبوه که از امکانات اقتصادی بسیار محدودی برخوردار است. هر حکومتی که در مصر بر سر کار آید با مسئله اساسی و بسیار ابتدایی تهیه نان و کار برای میلیون‌ها مصری روبه‌رو خواهد بود در حالی که در ایران زمانی که محدودیت‌های ناشی از حکومت اسلامی وتحریم‌های بین‌المللی از میان برداشته شود، احتمال پیشرفت و بازگشت به دوران توسعه بسیار زیاد است.

اما آنچه احتمالاً در همه این کشورها به ویژه جوامعی همانند یمن و لیبی مطرح است و نقطه مشترک این کشورهاست عقب‌ماندگی سیاسی، تعصبات مذهبی و اختلافات قومی و منطقه‌ای است. زمانی که مردم یک کشور نتوانند در مورد دستیابی به حداقل خواسته‌های مشترک هماهنگ و متحد شوند، به جای نظم و پیشرفت، هرج و مرج و آشوب بر جامعه مسلط خواهد شد.

در پایان مسیر ناامنی و آشفتگی، بیشتر اوقات استبداد و دیکتاتوری پناهگاه اضطراری مردم سرگردان و هراسان خواهد بود. از این رو احتمال اینکه در بیشتر این کشورهای منطقه یکبار دیگر پس از گذار از یک دوران هرج و مرج، نظام‌های دیکتاتوری و مستبد به قدرت برسند، اندک نیست. تغییرات پایه‌ای در جوامع خاورمیانه نیازمند زمان و تجربه است.

چه درسی برای ایران؟

پریشان احوالی و سرگیجه زمامداران تهران در واکنش به حوادث لیبی و سقوط قذافی نشانگر ترس و نگرانی آنها از گسترش امواج انقلابی به ایران است. مسلماً حوادث لیبی موجب دلگرمی مردم سوریه خواهد شد و پس از سوریه، دیگر نظامی خودکامه‌تر از آن که بر ایران حکومت می‌کند در منطقه وجود ندارد.

اگر دامنه طغیان‌ها به ایران کشیده شود، می‌توان امیدوار بود که با تغییر اوضاع منطقه‌ای، این بار مبارزات مردم زودتر به نتیجه مطلوب برسد زیرا شرایط ایران با گذشت بیش از سه دهه از انقلاب بنیادگرایان اسلامی از دیگر کشورهای منطقه متفاوت است.

زمانی که ایران آزاد شود کمتر احتمال دارد که همانند بیشتر کشورهای منطقه دوباره از روی ناچاری اسیر و گرفتار دیکتاتوری و استبداد شود. خوشبختانه یا شوربختانه ایران یک مرحله از کشورهای منطقه جلوتر است یعنی دوران استبداد و دیکتاتوری پس از هرج و مرج انقلاب را پشت سر گذاشته است و کمتر احتمال دارد که این دور باطل در مورد ایران تکرار گردد.

یکی از پیچیدگی‌ها و گرفتاری‌های اخیر، تعبیر و تفسیر نقش قدرت‌های بزرگ در واکنش به این رویدادها بوده است. پیامد اقدامات کشورهای غربی و سازمان ناتو در لیبی را تا این مرحله می‌توان به عنوان یک موفقیت شناخت. مسلماً تصویب قطعنامه شماره ۱۹۷۳ شورای امنیت سازمان ملل متحد از نقطه نظر تاریخی و همچنین حقوق بین‌الملل در نوع خود بسیار بی‌نظیر و کم‌سابقه است.

مثلا ً در مورد صربستان چنین قطعنامه‌ای به علت احتمال وتوی روسیه و چین صادر نشد و از این رو آمریکا و پاره‌ای از کشورهای اروپایی بدون تصویب شورای امنیت در برابر حکومت میلوشویچ در یوگسلاوی سابق ایستادگی کردند و به پاکسازی قومی این رژیم در بوسنی- هرزگوین پایان بخشیدند.

اما در مورد لیبی اوضاع متفاوت بود به این معنی که با رأی اکثریت در شورای امنیت، جهان در برابر حکومت یک کشور که علیه مردم خود کشتار جمعی به راه انداخته بود، عمل شد. این بدعت، که تا کنون با موفقیت همراه بوده است یکی از درخشان‌ترین صفحات سازمان ملل را در حفاظت از حقوق بشر به ثبت رسانید. ولی آیا شورای امنیت سازمان ملل از آن درجه استقلال رأی و قدرت عمل برخوردار است که روزی در مورد ایران هم چنین قطعنامه‌ای را تصویب کند؟

امروز ما در گیر و دار این کشمکش بزرگ سیاسی و داد و ستدهای دیپلماتیک بین‌المللی هستیم و نمی‌توان با قاطعیت در این زمینه بیش از این گفت، اما آنچه مسلم است صرف نظر از پیامد دخالت نظامی شورای امنیت تحت لَوای اصل هفتم منشور سازمان ملل متحد مبحث جدیدی در حقوق بین‌الملل و روابط بین‌المللی گشوده شده است.

شرایط بسیار مشکل اقتصادی در کشورهای غربی و عدم مشارکت روسیه، چین و آلمان در این اقدام شورای امنیت بدون شک در میزان موفقیت این رسالت سازمان ملل بی‌تأثیر نخواهد بود. اقدام شورای امنیت و کشورهای عربی در مورد لیبی هم از دیدگاه حقوق و روابط بین‌الملل وهم از نظر جهانی شدن مسئله رعایت موازین حقوق بشر نقطه عطف و بدعت بسیار دلگرم کننده‌ای است.
ایران جزء 5 کشور نخست تخریب‌ کننده جنگل است
نایب رئیس فراکسیون محیط زیست مجلس گفت: حجم بالای تخریب جنگلها در ایران، کشورمان را در رده پنجم رتبه‌بندی کشورهای تخریب‌کننده جنگل در جهان قرار داده است.
به گزارش خبرگزاری مهر، مهدی سنایی در تشریح سئوال خود از وزیر جهاد کشاورزی افزود: وزارت جهادکشاورزی برای سوء مدیریت موجود در حفاظت از منابع طبیعی و حجم بالای تخریف جنگلهای کشور چه برنامه‌ای را تدوین کرده است.....
نگاهی به واردات که در ۴ سال ۳ برابر شد
خانه ملت - واردات اقلام کشاورزی از گوشت برزیلی گرفته تا انگور شیلی و هندوانه چینی در سال‌های گذشته همواره انتقاداتی را از سوی نمایندگان متوجه دولت کرده است؛ آمار مراکز اقتصادی نیز نشان می‌دهد که سیاست تنظیم بازار دولت احمدی‌نژاد که بر محور واردات استوار بود، موجب شد تا حجم واردات اقلام کشاورزی تنها در طول چهار سال دولت نهم از ۷ هزار و ۸۴۴ تن به ۱۹ هزار و ۴۶ تن برسد و سه برابر رشد کند.....
ايران؛ رتبه هفتم مصرف مواد آرايشی در جهان
خبرگزاري آريا- ايران رتبه هفتم جهان و آمار 29 درصدي مواد آرايشي مصرفي در منطقه خاورميانه را به خود اختصاص داده است.
ايران بعد از عربستان، بيشترين ميزان مصرف لوازم آرايشي را در خاورميانه دارد. 14 ميليون زن ايراني در برابر 140 ميليون نفر زن در خاورميانه به ميزان 1،2 ميليارد دلار از بازار 2،7 ميليارد دلاري بازار فروش لوازم آرايشي در خاورميانه و به عبارتي خريدار يک سوم لوازم آرايشي در بازار خاورميانه محسوب مي‌شوند. اغلب اجناس در بازار ايران تقلبي، نامرغوب و چيني هستند و لوازم آرايشي قاچاق بدون هيچ گونه نظارت و مجوزي در فروشگاهها و حتي کنار خيابان به فروش مي رسند. در سطح جهاني ايران رتبه هفتم را به لحاظ مصرف لوازم آرايش به خود اختصاص داده و آمار 29 درصدي مواد آرايشي مصرفي در منطقه خاورميانه متعلق به کشور ماست.
وزير اقتصاد هم شجاعت مد نظر رئیس جمهور را نداشت
سایت الف: وزير اقتصاد هم به جمع ترسوهايي همچون رئيس مركز آمار و رئيس‌كل بانك مركزي پيوست كه به زعم رئيس‌جمهور از اعلام رشد اقتصادي 10 درصدي كشور، ابا دارند.
حدود يك ماه و نيم پيش رئيس‌جمهور در واكنش به انتقادات كارشناسي درباره علل كاهش رشد اقتصادي كشور در سه سال اخير، به ناگاه ادعا كرد كه رقم واقعي رشد اقتصادي كشور 10 درصد است اما عده‌اي مي‌ترسند اين واقعيت را بيان كنند....
فرزندان حاصل از ازدواج زنان ايراني با مردان خارجي، ايراني محسوب نمي شوند
ایرنا: عضو كميسيون قضايي و حقوقي مجلس شوراي اسلامي گفت: در نشست امروز اعضاي اين كميسيون تصويب شد كه فرزندان حاصل از ازدواج زنان ايراني با مردان خارجي، ايراني محسوب نشوند....
رامین مهمانپرست: ايران نقشی در مسائل داخلی سوريه ندارد

راديو فردا 30 اوت. رامين مهمانپرست، سخنگوی وزارت امور خارجه ايران، روز دوشنبه با رد تحريم های اتحاديه اروپا عليه نيروی قدس سپاه پاسداران گفت که جمهوری اسلامی ايران هيچ نقشی در مسائل داخلی سوريه ندارد.

اين مقام وزارت امور خارجه در بيانيه ای که به رسانه های دولتی ايران داده است، گفته که «دولت و ملت سوريه از رشد و بلوغ سياسی و اجتماعی کافی برخوردار بوده و خودشان توانايی حل مشکلات شان را دارند.»

وی افزوده که «جمهوری اسلامی ايران ضمن احترام به حاکميت کشورها هر گونه نقشی در مسائل داخلی آنها را کذب محض می داند.» اظهارات رامين مهمانپرست واکنشی به تحريم های تازه اتحاديه اروپا عليه نيروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در اوايل شهريورماه است.

اين نيرو که مسئوليت عمليات برون مرزی سپاه را بر عهده دارد متهم است که با ارسال اسلحه و تجهيزات فنی برای نيروهای امنيتی و نظامی سوريه در سرکوب مستقيم مخالفان نظام بشار اسد دخالت دارد.

اتحاديه اروپا اوايل تيرماه سال جاری قاسم سليمانی، فرمانده نيروی قدس، محمدعلی جعفری، فرمانده کل سپاه، و حسين طائب، فرمانده اطلاعات سپاه ايران، را در ارتباط با کمک به حکومت بشار اسد در سرکوب معترضان مورد تحريم قرار داد.

سخنگوی وزارت امور خارجه ايران در بيانيه روز دوشنبه خود اتهام همکاری در سرکوب معترضان سوری را رد کرده و گفته است: «اتحاديه اروپا در رويکرد خود در تحولات منطقه به معيارهای دوگانه متوسل شده و تلاش می کند افکار عمومی جهانی را از نقض حقوق بشر توسط رژيم های مورد حمايت خود در منطقه منحرف کند.»

تحريم نيروی قدس به اتحاديه اروپا محدود نشده است و نخستين بار مقام‌ های آمريکايی در اوايل خردادماه اعلام کردند که ايران برای کمک به سرکوب معترضان در سوريه، مشاوران و مربيانی به اين کشور فرستاده و تجهيزات پيشرفته ‌ای را نيز در اختيار حکومت سوريه گذاشته که به رديابی مخالفان در شبکه‌های اجتماعی کمک می‌کند.

واشينگتن روز ۱۸ ماه مه، نام قاسم سليمانی و محسن چيذری، دو تن از فرماندهان بلندپايه نيروی قدس را در فهرست تحريم‌های خود قرار داد. آوارگان سوری نيز که به ترکيه پناه برده بودند در تيرماه سال جاری به خبرنگاران گفتند که نيروهای امنيتی جمهوری اسلامی با «لباس سياه و ريش» نقش مهمی در سرکوب اعتراضات به حکومت بشار اسد دارند.

مقام های جمهوری اسلامی ايران در ماه های اخير از اعتراض های گسترده در کشورهای عربی که به «بهار عربی» مشهور شده است به عنوان «بيداری اسلامی» نام می برند ولی اعتراض های مردم سوريه را ناشی از «دخالت های خارجی» برای سقوط رژيم بشار اسد عنوان می کنند.

تهران و دمشق تنها متحدان منطقه ای يکديگر در خاورميانه به شمار می روند و دو کشور از سياست های همديگر در عرصه های داخلی و خارجی حمايت می کنند.
سرکوب معترضان در سوریه تا کنون بیش از دو هزار کشته برجای گذاشته است و هزاران نفر نیز از سوی نیروهای امنیتی این کشور بازداشت شده اند.

نرخ تورم: 17.2 درصد؛ ناگهان گفتند آمار ندهید
خبرگزاری مهر: رئیس کل بانک مرکزی نرخ تورم در دوازده ماهه منتهی به مردادماه امسال را حداکثر 17.2 درصد پیش بینی کرد و گفت: براساس آخرین محاسبات، از نرخ تورم 16.3 درصدی تیرماه امسال، 4.5 درصد ناشی از هدفمندی یارانه‌ها به صورت مستقیم و 1.9 درصد ناشی از عوامل غیرمستقیم است.
محمود بهمنی در مورد طرح جدید نمایندگان مجلس برای اعلام دوباره نرخ تورم و رشد اقتصادی توسط بانک مرکزی در کنار مرکز آمار گفت: بانک مرکزی که پیش از این نیز نرخ تورم را اعلام می کرد و تلاش خود را در این زمینه بکار می بست، در همان زمان هم که عنوان کردند بانک مرکزی دیگر نرخ تورم را منتشر نکند، مطرح کردیم که بانک مرکزی طی حدود 80 سال گذشته نرخ تورم را همواره اعلام کرده است.....
ادامه جنگ گرگها حتی بر سر سفره افطار!
سایت خبرآنلاین: پاسخ رد دولت به دعوت افطاری مجلس. عضو هیئت ‌رییسه مجلس گفت: مجلس شورای اسلامی از دولت برای برگزاری نشست دو قوه در ماه رمضان دعوت کرده بود ولی دولت نپذیرفت.
قرار بود نخستین نشست مشترک قوای مقننه و مجریه در سال جاری در نیمه دوم ماه مبارک رمضان برگزار شود. طبق یک سنت، در ایام ماه مبارک رمضان نشست‌های مشترک دو قوه برگزار می‌شد و قرار بود در رمضان امسال، دولت میهمان مجلس باشد، ولی حسین سبحانی‌نیا عضو هیئت‌رییسه مجلس می‌گوید با وجود دعوت مجلس، نظر دوستان دولت بر این بود که این نشست در دولت برگزار شود اما از آنجا که براساس روال قرار بود مجلس این‌بار میزبان دولت باشد ما از آنها دعوت کردیم ولی خودشان نپذیرفتند.
نماینده سازمان ملل در عراق با اخراج اعضای مجاهدین خلق مخالفت کرد

راديو فردا 30 اوت. آد ملکرت، نماينده سازمان ملل متحد در عراق، روز دوشنبه تأکيد کرد که با اخراج اعضای سازمان مجاهدين خلق از عراق تا پایان سال جاری مخالف است.

رییس هیات نمایندگی سازمان ملل در عراق که به زودی این کشور را ترک می کند، صریحا روايت نوری المالکی، نخست وزير عراق، از اظهاراتش را در مورد اخراج اعضای سازمان مجاهدین نادرست خواند. به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، روز یکشنبه، نماینده سازمان ملل برای خداحافظی با نخست وزیر عراق دیدار کرد.

دفتر نخست وزیر عراق با انتشار بیانیه ای اعلام کرد که طرفین در این دیدار در مورد کمپ اشرف گفت و گو کرده و موافقت کردند که تا پایان سال جاری حکم کابینه عراق در مورد سازمان مجاهدین به مرحله اجرا در آید و اعضای این گروه از این کشور اخراج شوند.

دفتر آقای ملکرت روز دوشنبه با انتشار بیانیه ای تاکید کرد که سازمان ملل متحد به تلاش خود ادامه می دهد تا ساکنان کمپ اشرف از اخراج در امان باشند. در این بیانیه آمده است: آقای ملکرت روز یکشنبه نیز در دیدار با نخست وزیر عراق موضع سازمان ملل در مورد ساکنان اشرف را به روشنی بیان کرده است.

اردوگاه اشرف که محل اسکان حدود سه هزار و ۴۰۰ عضو سازمان مجاهدین خلق است، روز ۱۹ فروردین مورد حمله نیروهای عراقی قرار گرفت که به گفته سازمان ملل در اثر درگیری‌های شدید میان ساکنان این اردوگاه و نیروهای عراقی، ۳۴ تن جان خود را از دست دادند.

از آن زمان تاکنون وضعیت ساکنان این اردوگاه باعث نگرانی‌هایی در میان گروه‌های حقوق بشری شده است. سازمان مجاهدین خلق حدود ۱۲ سال پیش از پیروزی انقلاب بهمن ۵۷ و به منظور مبارزه مسلحانه با حکومت محمدرضا پهلوی، آخرین شاه ایران، تاسیس شد.

به دنبال حمله آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ و خلع سلاح مجاهدین، نیروهای آمریکایی ابتدا مسئولیت حفاظت از آنها را در اردوگاه اشرف برعهده گرفتند، اما با خروج تدریجی سربازان آمریکایی از شهرهای عراق، دولت این کشور در سال ۲۰۰۹ مسئولیت اردوگاه اشرف را برعهده گرفت.

سازمان مجاهدین خلق، از سوی ایران، عراق و آمریکا در لیست گروه های تروریستی قرار گرفته است، اما اتحادیه اروپا در سال ۲۰۰۹ نام این سازمان را از فهرست گروه‌های تروریستی حذف کرد.

طالباني از مالکي خواست که در رابطه کانديداي العراقيه براي وزارت دفاع، انعطاف نشان بدهد.
راديو سوا 8/6/90: «جلال طالباني رئيس‌جمهور عراق از نوري مالکي نخست‌وزير خواست، که انعطاف بيشتري در رابطه با پذيرش يکي از کانديداهاي العراقيه براي منصب وزارت دفاع نشان بدهد. محمد اقبال نماينده پارلمان از ليست العراقيه و عضو اتحاد وسط گفت، دعوت رئيس‌جمهور طالباني از مالکي به‌خاطر موضع سرسخت مالکي در قبال کانديداهاي العراقيه براي منصب وزارت دفاع مي‌باشد. . .».

طارق الهاشمي و اسامه النجيفي با پادشاه عربستان ديدار کردند
تلويزيون العربيه 7/6/90: «پادشاه عربستان، طارق الهاشمي معاون رئيس‌جمهور عراق و اسامه النجيفي رئيس مجلس اين کشور را به حضور پذيرفت».

مأمور امنيتي عراق در تهاجم افراد مسلح در بعقوبه کشته شدند
تلويزيون الجزيره 7/6/90: «پليس عراق اعلام کرد که 6مأمور امنيتي عراق در تهاجم افراد مسلح با سلاح مجهز به صداخفه‌کن عليه يک نقطه مشترک بازرسي پليس و عناصر بيداري در مرکز بعقوبه کشته شدند».

مشكلات امنيتي عراق
خبرگزاري فرانسه 8/6/90: «اکنون، که تنها چند ماه به خروج نيروهاي آمريکايي از عراق باقي مانده، خشونت هم‌چنان يک موضوع کليدي در اين کشور مي‌باشد. . . به‌گفته بغداد و واشنگتن، نيروهاي عراقي، هم از نظر تعداد و هم از نظر ظرفيت، تقويت شده‌اند، اما آنها هنوز قادر نيستند که آسمان، مرزها يا آبهاي اين کشور را امن نگاه دارند. سياستمداران عراقي در ماه اوت گفتند که بر سر نگاه داشتن يک نيروي کوچک آمريکايي بعد از سال 2011، با واشنگتن وارد گفتگو خواهند شد، اما هيچ گفتگوي رسمي آغاز نشده است. . . نيروهاي آمريکايي اخيراً به تهديد شبه‌نظاميان تحت حمايت ايران اشاره نمودند که عهد کرده‌اند نيروهاي آمريکايي را قبل از اين‌که بيرون بکشند، به قتل برسانند. . .
فساد گسترده نيز از عواملي است که مانع رشد عراق گرديده است. ملل ‌متحد خاطرنشان کرده که هر چند بغداد در مبارزه با اختلاس گامهاي بلندي برداشته است، اما هم‌چنان يک زمين باير در زمينه‌هاي سرمايه‌گذاري، رشد و ايجاد شغل مي‌باشد.
نهاد شفافيت بين‌المللي، عراق را در رده چهارمين کشور فاسد جهان طبقه‌بندي مي‌کند. . . ».

برخي مقامات عراقي و آمريكايي نسبت به تهاجمات جديد هشدار دادند
تلويزيون الشرقيه نيوز 8/6/90: «در پي به صحنه آمدن بار ديگر القاعده در پناهگاههاي گذشته خود، برخي مقامات عراقي و آمريكايي نسبت به تهاجمات جديد هشدار دادند و اين علاوه بر خطر شبه نظاميان سازمانيافته مورد حمايت و مرتبط به ايران مي باشد. . .
حسين كمال معاون وزير كشور در امور اطلاعاتي در يك موضع گيري مطبوعاتي تاكيد كرد كه اين اعتقاد وجود داشت كه القاعده از عراق رخت بر بسته است ولي وي گفت كه اين باور درست نيست چرا كه آنها تجديد سازماندهي نموده و الان نسل سوم القاعده فعاليت فشرده اي را همراه با آموزش و تسليح مجدد شروع كرده است. و نسبت به عملياتي در اينجا و آنجا بدون تأثير گذاشتن بر دولت عراق هشدار داد ولي ژنرال جفري بيوكانن سخنگوي ارتش آمريكا در عراق تاكيد كرد كه شبه نظامياني كه وفاداري خود به سپاه قدس ايران ويژه عمليات درخارج كشور را اعلام نموده اند، خطرشان براي عراق بيشتر از خطر القاعده مي باشد. مقامات عراقي و آمريكايي آنچه بيوكانن گفت را مورد تاكيد قرار دادند و مي گويند كه شبه نظاميان مورد حمايت ايران كه به تجهيزات و آموزش بهتر مجهز مي باشند، به چنان قدرت تاكتيكي و لجستيكي جديدي دست پيدا كرده اند كه تهديدي مستمر براي ثبات و امنيت عراق خواهند بود. در اين ميان يك مقام نظامي كه رويتر وي را ارشد توصيف نمود تاكيد كرد كه نيروهاي امنيتي عراقي بيشتر اعضاي القاعده را هدف قرار مي دادند و همين ناديده گرفتن نه تنها گاها شبه نظاميان را قوي تر و سازمانيافته تر از القاعده مي كرد بلكه باعث شد تا خطرناكتر از القاعده نيز بشوند. به گفته كارشناسان امنيتي و ناظران در امور منطقه، اين تحولات جديد در عراق همزمان با تأثير رو به رشد ناشي از اعتراضات رو به گسترش در سوريه صورت مي گيرد، چيزي كه نگراني برخي ارگانهاي اطلاعاتي را نسبت به تلاش ايران براي اينكه عراق را به پايگاهي جهت به حركت درآوردن گروههاي مرتبط به خودش در خاور ميانه در صورت بروز تغيير سياسي در سوريه قرار دهد را موجب شده است و اين چيزي است كه اخيرا مقامات كاخ سفيد همزمان با نزديك شدن موعد خروج نيروهاي آمريكايي از عراق نسبت به آن هشدار مي دهند».

سازمان ملل ‌متحد حمايت خود از طرح دولت عراق براي اخراج ”مجاهدين خلق ”را تکذيب مي‌کند
الشرق الاوسط بين‌المللي 8/6/90: «در حالي که نخست‌وزير عراق نوري المالکي تأکيد کرده بود که هيأت سازمان ملل در عراق حمايت خود را از مصوبه هيأت وزيران عراق مربوط به اخراج ساکنان قرارگاه اشرف ”سازمان مجاهدين خلق ”به خارج از عراق در پايان سال جاري را اعلام کرده است، هيأت سازمان ملل اين را تکذيب کرد.
مالکي در بيانيه‌يي که دفتر مطبوعاتي وي به‌دنبال ديدارش با نماينده ويژه دبيرکل در عراق اد ملکرت به‌مناسبت پايان مأموريتش در عراق صادر کرده بود و ”الشرق الاوسط ”نسخه‌يي از آن را به دست آورد گفته بود: ”ملکرت حمايت سازمان ملل در عراق براي دستيابي به راه‌حلهايي براي همه مشکلات حل ناشده مربوط به‌کار سازمان ملل ‌متحد به‌ويژه موضوع قرارگاه اشرف، را مجدداً اعلام کرد ”. و اشاره کرده بود که اين فرستاده سازمان ملل ”بر ضرورت اجراي تصميم هيأت وزيران مربوط به اخراج ساکنان اين قرارگاه به خارج از عراق در پايان سال جاري تأکيد کرد ”.
اما سخنگوي سازمان ملل ‌متحد در عراق راضيه عاشوري اين را تکذيب کرد و طي اظهاراتي دولت عراق را فراخواند که به مباني قانون بين‌المللي در برخورد با اين پرونده پايبند باشد. وي گفت: ”سازمان ملل کماکان به حفاظت از ساکنان اين قرارگاه در برابر جابه‌جايي و اخراج و باز اسکان اجباري فراخوان مي‌دهد چرا که اين اعمال با اصل با ز نگرداندن اجباري [نان‌رفولمان] در تعارض است”. . . ».

انعكاس رسانه‌هاي عراق از موضعگيري يونامي
تلويزيون الحره 7/6/90: «يونامي از دولت عراق خواستار التزام به قانون بين المللي در برخورد با قرارگاه اشرف و حفاظت از ساكنان آن در قبال اخراج و جابجايي شد. در بيانيه يونامي آمده است: سازمان ملل همچنان به حفاظت از ساكنين قرارگاه اشرف در قبال اخراج و جابجايي اجباري آنها فرا ميخواند. اين بيانيه نمايندگي سازمان ملل در پي صدور بيانيه روز گذشته دفتر نخست وزيري صادر مي شود كه در آن اد ملكرت رئيس نمايندگي سازمان ملل بر ضرورت اجراي تصميم هيأت دولت مبني بر اخراج ساكنين قرارگاه اشرف به خارج عراق در پايان سال جاري تاكيد كرده بود».
تلويزيون البابليه 7/6/90: «يونامي اين خبر را که نماينده‌اش که با نخست‌وزير عراق نوري المالکي ملاقات کرده و درباره ضرورت اخراج ساکنان کمپ اشرف صحبت کرده باشد تگذيب کرد. (يونامي) تأکيد کرد که سازمان ملل هم چنان به حفاظت از کمپ اشرف فرا مي‌خواند».
تلويزيون الرافدين 7/6/90: «هيات سازمان ملل درعراق ادعاهاي نخست وزير دولت ناقص وغير قانوني كه گفته بود نماينده اين هيات بر ضرورت اخراج ساكنان كمپ اشرف در پايان امسال تأكيد كرده است را تكذيب كرد».
تلويزيون السومريه 7/6/90: «راضيه آشوري سخنگوي نمايندگي سازمان ملل در عراق از دولت عراق خواست تا به قانون بين المللي در برخورد با موضوع قرارگاه اشرف ملتزم باشد و روشن ساخت كه سازمان ملل همچنان به حفاظت از ساكنين قرارگاه اشرف در قبال جابجايي و اخراج و باز سكني دادن اجباري فرا مي خواند».
تکذيب سخنان مالکي توسط اد ملکرت
راديو فردا 8/6/90: «اد ملکرت، نماينده سازمان ملل در عراق تأکيد کرده که با اخراج اعضاي سازمان مجاهدين خلق از عراق مخالف است. به گزارش خبرگزاري آسوشيتدپرس اد ملکرت روايت نوري المالکي، نخست‌وزير عراق از اظهاراتش را نادرست خوانده است. يک روز پيشتر دفتر نوري المالکي در روايتي متفاوت به حمايت اد ملکرت از اخراج اعضاي سازمان مجاهدين خلق از خاک عراق اشاره کرده بود. نخست‌وزير عراق پيشتر اعلام کرده است که قصد دارد اعضاي سازمان مجاهدين خلق، ساکن قرارگاه اشرف را تا پايان سال جاري ميلادي از عراق بيرون براند».

مخالفت نماينده سازمان ملل در عراق با اخراج منافقين
خبرگزاري فارس (رژيم) 8/6/90: «نماينده سازمان ملل در عراق مخالفت خود را با تصميم نخست‌وزير اين کشور مبني بر اخراج گروهک منافقين از بغداد تا پايان سال جاري ميلادي اعلام کرد.
به گزارش فارس به‌نقل از خبرگزاري ”آسوشيتدپرس“، ”اد ملکرت“ نماينده سازمان ملل در عراق روز گذشته ضمن اعتراض صريح به گزارش ”نوري المالکي“ نخست‌وزير عراق در ”نشست خداحافظي“، اعلام کرد که مخالف تلاشهاي دولت عراق براي اخراج اعضاي گروهک منافقين از عراق تا پايان سال جاري ميلادي است.
اين مخالفت و رد عمومي از سوي دفتر سازمان ملل در بغداد که براي جلوگيري از دخالت در مباحثات سياسي دست به هر کاري مي‌زند، اتفاقي نادر است. المالکي در بيانيه ”يک‌شنبه خداحافظي“ خود اعلام کرد که ملکرت حمايت سازمان ملل از مسائل مختلفي از جمله موضوع اردوگاه اشرف و ضرورت اجراي فرمان کابينه براي اخراج ساکنان اين اردوگاه را به بيرون از عراق تا پايان سال جاري تأييد کرده و اين در حاليست که ملکرت چنين موضوعي را باطل و نادرست اعلام کرده است. . . ».

پزشكان عراقي از سازمانهاي بين المللي خواستار ارائه كمكهاي پزشكي به ساكنان اشرف شدند.
سايت الملف7/8/90: «تعدادي از پزشكان عراقي در بغداد محاصره كمپ اشرف كه منجر به فوت تعدادي از ساكنان كمپ بدليل فقدان خدمات پزشكي شد را محكوم كردند.
دكتر احسان عبدالرزاق ساكن منطقه الكراده بغداد گفت ” محاصره اعمال شده بر كمپ اشرف را نمي توان چيزي جز جنايت در حق بيگناهان توصيف كرد ، چرا كه از ورود دارو براي ساكنان كمپ جلوگيري مي شود كه منجر به فوت يك نفر ديگر شد. ”. . دكتر وسيم ناجي از منطقه المسبح گفت ”ممانعت از تحويل دارو براي بيگناهان در اين كمپ نقض حقوق بشر است. ” وي توضيح داد ” كه دارو حق تضمين شده براي هر انساني جداي از هويت ، رنگ و مليت او است و جلوگيري از ورود دارو براي بيگناهان در اين كمپ نقطه عطفي در نقض حقوق بشر در عراق را تشكيل مي دهد”. . .
از طرفي دكتر مخلص يحي عبد الخالق از منطقه اليرموك محاصره داروئي كمپ اشرف را فاجعه توصيف نمود و افزود ” كه متوقف كردن عمل جراحي و رسيدگيهاي پزشكي ديگر براي ساكنان چيز غير قابل قبول وتماما مردود است كه منجر به نتايج وخامت باري مي شود”. . . ياد آوري مي شود كه محسن انصاري پناهنده سياسي و زنداني سابق در زندانهاي ايران و پناهنده سياسي سابق در فرانسه در روز پنج شنبه 18 اوت 2011 بدليل محروميت او از معالجات پزشكي در گذشت».