انجمن دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجانی در ایران (آداپ) با صدور بیانیه‌ای برخورد نیروی امنیتی و انتظامی جمهوری اسلامی با معترضان به خشک شدن دریاچه ارومیه را محکوم کرده و خواستار آزادی "بیش از صد نفر" از بازداشت‌شدگان این تظاهرات شده است.



به گزارش وبسایت ساوالان سسی، نزدیک به فعالان آذربایجانی، متن این بیانیه در پی آمده است.

انجمن دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجانی در ایران (آداپ) سرکوب وحشیانه‌ی اعتراضات مسالمت‌آمیز پنجم شهریور ۱۳۹۰ در شهرهای آذربایجانی اورمیه و تبریز را به شدت محکوم می‌کند. هزاران تن از مردم در اعتراض به سو‌‌مدیریت جمهوری اسلامی ایران در فاجعه زیست محیطی پیش روی دریاچه ارومیه، سومین دریاچه آب شور بزرگ جهان، در عصر این روز در بخش‌های مرکزی شهرهای اورمیه و تبریز تجمع کردند. معترضین آرام با گاز اشک‌آور، گلوله‌های ساچمه‌ای و ضربات باتوم پلیس ضد شورش مواجه شدند. صدها نفر از حامیان دریاچه در اورمیه، تبریز و شهرستان‌های اطراف دستگیر شدند.

آداپ با نهایت تاسف خبر کشته شدن سه تن از تظاهرکنندگان و مجروح شدن تعداد کثیری از مردم در طی درگیری‌ها با پلیس ضد شورش را گزارش می‌دهد. هم‌چنین گزارش شده است که بسیاری از بازداشت‌ها زمانی صورت گرفته که افراد مجروح در بیمارستان‌ها تحت درمان بوده‌اند.

دریاچه اورمیه یکی از قدیمی‌ترین دریاچه‌های آب شور جهان است که مابین استان‌های آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی ایران قرار دارد، منطقه‌ای که ترک‌های آذربایجان در آن ساکنند. در سال‌های اخیر دولت به صورت فزاینده‌ای به احداث سدهای متعدد بر روی بیش از بیست رودخانه منتهی به دریاچه اقدام کرده و در نتیجه هفت متر از عمق آب دریاچه کاسته شده است. به نظر کارشناسان مسایل محیط زیست، این سدها و احداث بزرگ‌راه ارتباطی مابین شهرهای اورمیه و تبریز باعث کاهش جریان آب‌های جاری به دریاچه و در نتیجه کاهش و تبخیر شصت در صد از آب دریاچه اورمیه شده است.

نمایندگان مجلس ایران‌، با طرح دو فوریتی جلوگیری از خشک شدن دریاچه ارومیه از طریق انتقال و پمپاژ آب از رودخانه‌ی ارس مخالفت کردند. نمایندگان مجلس، در عوض از کوچ دادن ساکنان منتطقه صحبت کردند که وحشت و هراس جمعیت منطقه را موجب شوند. بیش‌ترین نگرانی از برجا ماندن میلیاردها تن نمک است که باد آن‌ها را پراکنده خواهد کرد. سرازیر شدن نمک در منطقه موجب شیوع بیماری‌ها، از بین رفتن محصولات کشاورزی و ایجاد شرایط زندگی خطرناک در شعاع گسترده‌ای از اطراف دریاچه خواهد شد. و این نه تنها مناطق آذربایجانی در ایران بلکه کشورهای هم‌جوار آذربایجان، ترکیه، عراق و ارمنستان رانیز را تحت تاثیرو شعاع خود قرار خواهد داد. نگرانی فعالان محیط زیست آذربایجانی از سرنوشت دریاچه اورمیه مشابه سرنوشت غم انگیز دریای آرال است و به همین خاطربرای انجام و اقدام راه حلی به جمهوری اسلامی ایران فشار می‌آورند.

تظاهرات‌های گسترده پنجم شهریور، ادامه سری تظاهرات مشابه برگزارشده در ۱۳ فروردین ۱۳۹۰ درحمایت از دریاچه اورمیه ومجددن در جریان بازی فوتبال تبریز در سوم شهریورماه بود. در ویدئوی معروف پخش شده در اینترنت جمع کثیری از آذربایجانی‌های حاضر در استادیوم حین مسابقه فوتبال با سردادن شعار «دریاچه ارومیه جان می‌دهد، مجلس فرمان قتل دریاچه را می‌دهد.» در حمایت از دریاچه اورمیه شعار می‌دهند. در نتیجه این اعتراضات بیش از ۷۰ نفر درتظاهرات ۱۳ فروردین و علاوه برآن ۳۰ نفر در سوم شهریور بازداشت شدند. شعارهای مشابهی در تظاهرات هزاران نفری پنجم شهریور هم سرداده شد. تظاهرات‌هایی که در اعتراض به بی‌تفاوتی دولت ایران در مورد خشک شدن دریاچه صورت می‌گیرند. محتملن اعتراض‌های بعدی ابعاد و شدت بزرگ‌تری خواهند داشت.

انجمن دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجانی در ایران (آداپ) خواستار آزادی فوری و بی‌قید و شرط بیش از صد نفر از بازداشت‌شدگان تظاهرات اخیر و هم‌چنین لحظه‌ای سکوت برای احترام به سه نفر از فعالان محیط زیست که جان خود را برای نجات دریاچه کهن‌سال نثار کردند، می‌باشد. سرکوب وحشیانه‌ی تظاهرات توسط دست‌گاه امنیتی ایران، باید دغدغه‌ای جدی نه فقط برای ایرانیان و دیاسپورای ایرانی، بلکه برای تمام جهان باشد.

انجمن دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجانی در ایران (آداپ)