کشف مراکز توزیع "گوشت حرام" در تهران


مراجع تقلید شیعه خوردن گوشت خرچنگ را "حرام" اعلام کرده‌اند
عرضه "گوشت حرام" از جمله خرچنگ، لابستر یا کوسه در برخی رستوران‌ها و فروشگاه‌های تهران واکنش‌ها را برانگیخته است. مسئولان می‌گویند، ۱۲۰۰ رستوران در تهران فعالیت غیرمجاز دارند و ۱۶۰ مرکز نیز غذای "حرام" توزیع می‌کنند.

ورود یا توزیع گوشت حیواناتی که خوردن آنها در اسلام "حرام" تلقی می‌شود، بار دیگر در رسانه‌های ایران خبرساز شده است. به تازگی نایب رئیس شورای شهر تهران از کشف "۱۶۰ مرکز توزیع غذای حرام در تهران" خبر داده که به گفته‌ی وی، بایستی از ترویج چنین رفتارهایی جلوگیری شود.

قرعه این بار به نام گوشت خرچنگ افتاده که گفته می‌شود در منوی برخی رستوران‌ها به مشتریان عرضه می‌شود. در همین حال برخی رسانه‌های داخلی دیگر نیز از عرضه‌ی کنسرو گوشت خرچنگ در فروشگاه‌ها یا فروش آن در برخی نقاط شهر تهران نوشته‌اند.

ورود گوشت "حرام" به ایران زمانی خبرساز شد که اخباری مبنی بر ثبت واردات گوشت خوک در گمرک جمهوری اسلامی ایران به طور گسترده‌ای در رسانه‌های داخلی منتشر شد. در همین راستا سایت تابناک، که گفته می‌شود به محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام نزدیک است، اقدام به انتشار جدولی کرد که نام گمرک ایران را به عنوان منبع بر خود داشت و گواهی بر واردات یک محموله گوشت خوک در سه ماهه‌‌ی نخست سال ۱۳۹۰ به ارزش ۲۸ هزار دلار به ایران بود.

وارداتی یا قاچاقی؟

مبدأ این محموله‌ی گوشت خوک کشور برزیل قید شده و وزن آن معادل ۵۰ تن به ثبت رسیده بود. در همین حال احتمال داده شده بود که این واردات مربوط به ترانزیت یا صادرات مجدد این محموله بوده، هر چند به نقل از سایت‌های تابناک و خبرآنلاین، در آمار سه ماهه‌ گمرگ، نشانی از خروج این محموله از ایران دیده نشده است. همین امر باعث تقویت وارداتی بودن گوشت خوک و در نهایت رد احتمال ترانزیتی بودن آن شد.

پس از انتشار این اخبار کیومرث فتح‌اله کرمانشاهی، معاون سازمان توسعه و تجارت، در گفت‌وگویی با ایرنا، واردات گوشت خوک به ایران را کاملا "خلاف موازین دینی" خواند و اظهار داشت که گوشت خوک یکی از کالاهای ستاره‌دار در کتاب تعرفه محسوب می‌شود که برای واردات آن هیچ توضیحی وجود ندارد.


نایب رییس شورای شهر تهران: «برخی از رستوران‌داران از حرام بودن گوشت خرچنگ اطلاعی ندارند.»
وی همچنین این موضوع را که گوشت خوک وارداتی به صورت ترانزیتی وارد ایران شده، رد کرد و ثبت شدن یک کالا در گمرک را به معنای قانونی بودن ورود آن ندانست. هر چند معاون سازمان توسعه و تجارت در همان زمان امکان قاچاق این محموله و جاسازی کردن آن زیر اجناس قانونی در گمرک را یکی از گزینه‌های احتمالی خواند.

پس از آن نوبت مدیر کل امور دستگاه‌های اقتصادی و پیشگیری ستاد مبارزه با قاچاق کالا بود که در مورد ورود کنسرو خرچنگ و خوک به بازارهای داخلی ایران سخن بگوید. عباس نخعی در گفت‌وگویی با خبرگزاری مهر، از تعطیلی چند فروشگاه در شهر رشت به دلیل فروش کنسرو گوشت خوک در سال ۱۳۸۸ خبر داد. وی همچنین با تأیید وجود کنسرو خرچنگ در بازارهای ایران، میزان آن را بالا ندانست و اضافه کرد که تذکرات لازم برای جمع‌آوری آن به مسئولان مربوطه داده شده است.

"برخود ارشادی و نه سلبی"

در این میان آنچه به نظر می‌رسد تفاوت‌ها در نحوه‌ی برخورد با توزیع یا فروش گوشت "حرام" در ایران است. به اعتقاد حسین بیادی، نایب رئیس شورای شهر تهران، برخی از رستوران‌‌داران "از حرام بودن گوشت خرچنگ اطلاعی ندارند" و به همین دلیل آن را در لیست غذایی خود قرار داده‌اند. وی گفته است: «نباید با این افراد برخورد سلبی کرد و بایستی با برخورد ارشادی آنها را از این موضوع آگاه کرد.»

از سوی دیگر سید علی اصغر میرابراهیمی، رییس اتحادیه صنف رستوران و سلف سرویس تهران، در گفت‌وگویی با خبرگزاری مهر، وجود چنین رستوران‌هایی را تکذیب کرده، اما در مقابل از مردم خواسته است تا هر رستورانی را که خرچنگ می‌فروشد، معرفی کنند. وی اظهار داشته است: «افرادی هستند که مجوز فروش اغذیه دارند، اما رستوران‌داری می‌کنند یا مجوز چلوکبابی دارند، اما رستوران شده‌اند یا مجوز فست فود گرفته‌اند، اما بر روی تابلوی صنفی‌شان رستوران درج کرده‌اند که تمام این موارد تخلف است و اگر ببینیم تذکر می‌دهیم، اما ما بر روی منوی غذای آنها نظارتی نداریم.»

مصطفی کواکبیان، نماینده سمنان در مجلس شورای اسلامی، نیز در تذکری کتبی به وزیر بازرگانی، خواستار پیگیری علت "عرضه آزادانه گوشت حرام" در برخی شهرها و همچنین "فروش گوشت خرچنگ در یکی از فروشگاه‌های تهران" شده است.

گزارش‌ها حاکی از آن هستند که سرو گوشت خرچنگ، لابستر و کوسه نه تنها در تهران، که در نقاط دیگر ایران نظیر جزیره‌ی کیش نیز معمول است. بسیاری از مراجع تقلید شیعه خوردن گوشت خرچنگ را "حرام" اعلام کرده‌اند. در این میان برخی خرید و فروش آن را اگر به قصد خوردن نباشد، بدون مانع دانسته‌اند.