رادیو آلمان: محمود احمدی‌نژاد به بشار اسد اندرز داده است که مانند حکومت ایران به "رای" مردم "احترام" بگذارد، با معترضان از "در گفتگو و مذاکره درآید" و سرکوب و خشونت نسبت به متعرضان را متوقف کند!

حکومت سوریه از هرسو تحت فشار است. اتحادیه اروپا می‌خواهد تحریم نفتی این کشور را گسترش دهد و هرگونه سرمایهگذاری در این بخش از صنعت سوریه را ممنوع کند.

حکومت سوریه سعی می‌کند نشان دهد که از این تحریم‌ها نگرانی ندارد. مقام‌های سوری به خبرگزاری رویترز گفت‌هاند که نفت‌شان را به روسیه و چین خواهند فروخت.

اما نگرانی در جای دیگری خود را آشکار کرده است. حکومت ایران که مدت‌ها در کنار حکومت سوریه ایستاده بود، اکنون از در انتقاد و اندرز به بشار اسد درآمده است. چیزی که به گفته تحلیلگران بیشتر نشان ترس حکومت ایران از سرایت اوضاع به این کشور است تا خیرخواهی برای مردم سوریه.

خبرگزاری ایسنا از مصاحبه زنده محمود احمدی‌نژاد با شبکه تلویزیونی "آر تی پی" پرتغال گزارش داده است که در آن آقای احمدی‌نژاد ضمن اظهار نظر درباره روش برخورد حکومت سوریه با معترضین به سوالاتی نیز در زمینه "تقلب" در انتخابات ریاست جمهوری و روش برخورد حکومت ایران با متعرضین پاسخ داده است.

احمد‌‌‌ی‌نژاد در این برنامه تلویزیونی از بشار اسد خواسته است که سرکوب و خشونت با معترضان را متوقف کند و با آنها از در گفتگو وارد شود. او به این سوال که در ایران چقدر آزادی وجود دارد، و با اعتراضات و مطالبات مردم چگونه برخورد میشود گفته است که "بالاترین حد دمکراسی" در ایران است، در انتخابات هیچ تقلبی صورت نگرفته و او با رای اکثریت مردم به ریاست جمهوری انتخاب شده است.

او در مورد اتهام تقلب در انتخابات ریاست جمهوی گفته است: "پانزده میلیون نفر در انتخابات به رقبای بنده رای دادند اما آیا این تعداد در تظاهرات حضور داشتند؟ حتی اگر هم پانزده میلیون نفر می آمدند، موضوعی طبیعی بود ضمن اینکه مراجع نظارتی نیز به شکایت های مطرح شده رسیدگی کردند و معلوم شد که صحت نداشت."

او همچنین گفته است که هیچ فاصله‌ای میان مردم و حکومت ایران وجود ندارد و «صدها رسانه در ایران فعال هستند». محمود احمدی‌نژاددرباره شکل برخورد با سران معترضین در ایران گفته است که موضوع به او ربطی ندارد و به قوه قضاییه مربوط میشود.

برخی تحلیلگران این سخنان را نشانه ترس حکومت ایران از تاثیر تحولات سوریه و لیبی بر این کشور میدانند. نگرانی از شروع دوباره اعتراض‌های خیابانی در شهرهای ایران و فشار بیشتر غرب به این کشور. ایران در ماه‌های پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم بارها شاهد تظاهرات وسیع معترضین بود.