دکتر صالح المطلک، از رهبران العراقیه و نایب نخست‌وزیر عراق، در مصاحبه‌یی با تلویزیون الرشید بر حمایت خود از مجاهدین تأکید کرد و گفت: «مجاهدین چنان التزام و پایبندی به اصول و ارزشها دارند که در بسیاری از کسانی که به من نزدیک هستند، ندیدم. آنها حاضرند جانشان را در راه آرمانشان فدا کنند».

بخشهایی از این گفتگو:

سوالهای سخت از معاون نخست‌وزیر، صالح المطلک

مجری: شما چقدر از سازمان مجاهدین خلق پول می‌گیرید؟ می‌توانی به مسأله پاسخ دهی؟ این برنامه پخش مستقیم است. تو متهم هستی که پول از مجاهدین خلق دریافت می‌کنی؟
…
مجری: تو متهم هستی که از مجاهدین خلق پول گرفته‌ای...

صالح المطلک: تو آیا اصلاً دیده‌ای که کسی که توی خیابان وایستاده و کمک جمع می‌کند تا زندگی کند، آیا (کسی – م) این حال را دارد که پولی از او دریافت کند تا (برایش– م) کار سیاسی کند؟ اینها افرادی هستند که نیاز دارند که کسی کنارشان بایستد و به آنها کمک کند نه این‌که تو از آنها چیزی بگیری. صبر کن حالا که خودت مطرح کردی و دکتر حسین هم حضور دارد، بگذار بگویم: من یک تجربه با آنها دارم. آنها به هیچ‌کس پول و رشوه نمی‌دهند. چنان التزام وپایبندی به اصول و ارزشها را در آنها دیدم که در بسیاری از کسانی که به من نزدیک هستند، ندیدم. من به‌خاطر این اصولی که دارند به آنها احترام می‌گذارم. به تو بگویم تا باور کنی که ممکن نیست مجاهدین خلق یک فلس به کسی بدهند که اهدافشان را اشاعه بدهند چرا چون کسی که خودش حاضر است برای آرمانش جان ببازد چرا...

مجری: سیاستمداران عراقی متعددی متهم به این موضوع (پول گرفتن از مجاهدین) هستند. همه می‌گویند امکانات مادی مجاهدین خلق خیلی زیاد است چون‌که کمکهای مالی بسیاری از کشورهای غربی به آنها می‌رسد. لذا مقداری از این پولها را به سیاستمداران عراقی اختصاص می‌دهند تا از آنها دفاع کنند برای ماندن در کشور.

صالح المطلک: بار دیگر به شما می‌گویم کسی که آمادگی مردن در راه آرمان خودش را دارد هرگز حاضر نمی‌شود که از بیرون خودش پول بگیرد تا آرمان خودش را پیش ببرد.

مجری: دکتر، توجه می‌کنی که شما از آنها دفاع می‌کنی ولی از خودت دفاع نمی‌کنی؟

صالح المطلک: من نیازی به دفاع از خودم ندارم، ببینید، من از کسی پول نمی‌گیرم. من حقوق ماهانه دارم. دیگر نمی‌روم از کسی پول بگیرم تا این‌که کار سیاسی کنم. الحمدالله من کسی هستم که پولدار هستم، نمی‌گویم که میلیاردر یا میلیونر بزرگی هستم. اما آن‌چه را که دارم کفایت (زندگیم) را می‌کند. من می‌توانم با شیره و ارده زندگیم را سر کنم و بخورم و این برای من یک مسأله طبیعی است و من با این شیوه زندگی کرده‌ام درحالی‌که در همان زمان من میلیونر بودم. من زندگی با عیش و نوش ندارم. من کسی هستم که می‌خواهم کاری در زندگیم بکنم، در کشاورزی کار کردم، در کار سیاسی طرحی در ذهنم دارم و آمادگی این را دارم که برایش بمیرم. و کسی که آماده است که برای اهدافش بمیرد دیگر به فکر امور دنیوی نیست آقای احمد.

شهرستانی: اگر اجازه بدهید من با احترام به شما و ما داریم از یک حقیقتی در این موضوع بحث می‌کنیم، مردم عراق خوب می‌دانند که گروه مجاهدین خلق مواضع بدی در قبال مردم عراق داشته‌اند. در سرکوب قیام شعبانیه مردم کربلا خوب به‌خاطر می‌آورند زمانی که آنها به‌همراه نیروهای صدام برای حمله به شهر وارد شدند و هم‌چنین در مناطق دیگر مانند جلولا که من بودم.

مجری: دکتر، آیا شما با چشمان خودتان دیدید؟
شهرستانی: نه من آن موقع زندان بودم.
صالح المطلک: اما می‌خواهیم کسی باشد که با چشمان خودش دیده باشد.
…
صالح المطلک: من نصیحت شما را خواهم پذیرفت بعد از این‌که با آنها دیدار کنید که در آن صورت اگر باز هم سر نصیحت خودتان بودید من به حرف شما گوش می‌دهم. این صحبتهایی را که می‌کنید مگر شما دیده‌اید؟

مجری خطاب به شهرستانی: آقای دکتر صالح المطلک تنها نیست. خیلی‌ها با شما هستند. چطور انتقاد می‌کنید همه آن‌چه را که درباره مجاهدین خلق شایع شده مبنی بر این‌که آنها مردم عراق را در سال ۱۹۹۱ هدف قرار داده‌اند که اینها صرفاً اتهامات هستند یا آنها پناهندگان سیاسی هستند. من نمی‌خواهم که وارد موضوع مجاهدین خلق بشوم. سؤالی دارم که بعدش سؤال دوم را مطرح می‌کنم.

صالح المطلک: همه اینها اتهامات است.

شهرستانی: من معتقدم که باید که با دیگران مشورت کند...

صالح المطلک خطاب به شهرستانی: من چیزهایی از اینها دیده‌ام که تماماً با آن‌چه که شما می‌گویید در تعارض است. من نزدیک آنها بودم به اعتبار محل کارم که با آنها 5کیلومتر فاصله داشتم و شاهد چگونگی برخورد و رفتار آنها با مردم بودم، لذا من تصویری از آنها دارم که تماماً با تصویری که شما دارید متفاوت است. امیدوارم که هر دوی ما برویم در این موضوع تحقیق و بررسی کنیم و سپس تصمیمی بگیریم.

شهرستانی: خیر، من که قاضی نیستم! من حتی وقتی سخنی از کسی می‌شنوم، واقعیت این است که نمی‌توانم قضاوت کنم. انسان با سابقه‌اش شناخته می‌شود نه این‌که با یک دیدار بتوانی راجع به او قضاوت کنی. شما گذشته اینها را از برادران کرد بپرسید.

صالح المطلک: من از اکراد سؤال کردم. من یک نامه از هشیار زیباری داریم که به دولت عراق نوشته که می‌گوید مجاهدین خلق هیچ کاری علیه مردم کرد انجام نداده‌اند. این نامه را من دارم و می‌توانم نشان بدهم.

شهرستانی: آقای هوشیار زیباری با ماست در هیأت دولت است.

صالح المطلک: بگذاریم از او سؤال کنیم. من از او نامه دارم.