پنج رباعی برای وطـنــــم
* ايـــرا ن *
توÙـنـده Ú†Ùˆ ابــر نـو بها ران ØŒ ايـران
جولانـگه سرخ تکسواران، ايـران
کاشانه ی جاودانه ی سرداران
آغـشتـه به خون سربـــداران، ايــران
***
* اقـلـيــم سر بــداران *
ايــران تو ديار لاله کاران شده ای
روشن به چراغ خون ياران شـده ای
قــد بر زده وه.! ز هـر دری سـرداری
اقـليــم سـتـرگ سر بــــداران شـده ای
***
* به شوق ديــدار آزادی *
ياران به نبــرد خصم دون بايــد رÙـت
با زمـز مه ÛŒ سـرود خون بايــد رÙـت
ای شب شکـنان به شوق ديــدار سØـر
در Ù…Øور شب ستـاره گون بايــد رÙــت
***
* سنـگـر عــشق *
شمـشيـر سـتم به Ùـرق اØـرار زدنـد
بر تارک سـر سبــز سـپيــدار زدند
آنان Ú©Ù‡ Ú†Ùˆ منصـور انا Ù„ØÙ‚ Ú¯Ù€Ùـتـنـد
در جـبهـه عــشـق جمـلـه بر دار زدند
***
* شــا عـــــر *
به سـپـار به ذهـن روزگاران شاعــــر
Ùـريا د رسا ÛŒ خون نگاران شـا عـــــــر
بنـويـس به Ù„ÙˆØ Ø³Ø±Ø® دوران ØŒ اينک
خون نامـه سرخ ســربــدارا ن شـاعــــــــر
***
ميــراسماعـيل جباری نژاد
مر ـ ادلی
***
