از دلارا دارابی به ندا آقا سلطان و رنگها ی جوان ٠ایران
بوسه
بر گونه ام
بوسه ای گذار.
بر چشمان ٠منتظر،
Ø±ÙˆØ Ù Ø´Ú©Ø³ØªÙ‡ØŒ
قلب ٠شکاÙتۀ من
بوسه ای گذار.
بر قوس قزØ
در Ùاصلۀ چشم ٠من وتو
از نَم ٠قطرات ٠اشک،
همچون شبنمی بر گل
بوسه ای گذار.
قلم موی رنگی ٠من
که عادت به ترسیم سیاهی داشت،
تا چند Ù†Ùس ٠دیگر
وشاید کمتر
به ترسیم Ùرنگ!
به ترسیم ٠سرخ میرسد.
سرخ از خون ٠من.
سرخ از خون ٠ندا.
قلم ٠من
که هیچگاه سرخی ٠لبان ٠ما،
از Øرارت ٠عشق را ترسیم نکرد.
قلم ٠من
که باید سرخی خون ٠ندا را
بر چهرۀ بی گناهش ترسیم کند.
ندا، به خاک اÙتاده.
ندا ی مردم، به هوا بر خاسته.
ندای پرندگان، به زمین نشسته.
قلم ٠من، گلهای سرخ،
بوسه های سرخ
آتش ٠سرخ ٠پیروزی را
بر تابلو ایران ترسیم
خواهد کرد.
قلم ٠من، رنگ ٠بوسه را
ترسیم خواهد کرد:
سرخ ٠پیروزی.
جمشید آشوغ 23.06.2009