آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
اعتصاب غذای آرش را به مثابه برخاستن مجدد یک اسطوره میدانم. اسطوره ای که برخاستنش در شرایط اکنون بیشترین کمک را به سرنگونی دیکتاتوری اسلامی خواهد کرد که البته این امر مستلزم همراهی جامعه با وی میباشد. با توجه به تجربه های پیش لازم میدانم نکاتی بسیار ضروری را به تمام دوست داران آرش و بزرگوارانی که از زندانیان سیاسی حمایت میکنند یاداوری کنم.
آرش صادقی، زندانی سیاسی در اعتصاب غذا
در نظر داشته باشید وقتی یک زندانی سیاسی چون آرش صادقی که فارغ التحصیل از معتبرترین دانشگاه علوم سیاسی جهان که همانا بند ۳۵۰ سابق میباشد اقدام به اعتصاب غذا میکند بدترین واکنش ممکن به عمل وی درخواست پایان اعتصاب غذا میباشد.
اولا باید از خود بپرسیم اگر جای آرش بودید چه میکردید مادرش را کشتند، همسرش را به یکی از مخوف ترین زندان های جهان تبعید کردند و اکنون هیچ سلاحی جز جانش که در اعتصاب غذا های پیش دچار آسیب شد ندارد.
دوما وضعیت جسمی آرش را از نزدیک دیده ام و بعید میدانم بیش از دو هفته در اعتصاب غذا دوام آورد از طرفی دیگر حتی اگر به اعتصاب پایان دهد در صورت عدم اعزامش به بیمارستان و تحت درمان جدی قرار گرفتن هرلحظه ممکن است با خطر جدی مواجه شود.
بنابر این دوراه دارید یا بنشینید و به زودی خبر مرگ ما را در اثر اعتصاب غذا بشنوید و سپس سال ها بر سر مزارمان بیایید و از لایک هایی که با سلفی هایتان با سنگ قبر ما “همین الان یهویی!” میگیرید به ارگاسم حقوق بشری برسید!
و یا راه دوم را انتخاب کنید یعنی همراه شدن با آرش و حمایت معقول از وی تا زمانی که آزادی او همسر و یارانش را جشن بگیریم اگر راه دوم را انتخاب کردید و به واقع برای آرش و زندانیان سیاسی احترام قائلید پیشنهاد میکنم تمام انرژی خود را صرف مبارزه مجازی نکنید شهر های ایران به ویژه مقابل زندان های اوین ، رجایی شهر و قرچک را پر از عکس های آرش ، آتنا ، گلرخ و دیگر زندانیان سیاسی کنید نامشان را بزرگ روی دیوار های شهر بنویسید و حتی از هم میهنانی که مجبور به ترک زادگاهمان شدند میخواهم در سراسر جهان به ویژه روبه روی سفارتخانه های رژیم خونخوار در حالی تصاویر زندانی های سیاسی و عقیدتی در اعتصاب غذا را دارند راهپیمایی های اعتراضی انجام دهند باور کنید حتی چند روز تحصن در برابر زندان ها کمترین قدردانی از امثال آرش است.
