نهمین روز اعتراض و اعتصاب کامیون داران پرچمداران حق خواهی مردم با قدرتی بی نظیر

با اعتراض و اعتصاب کامیون داران که تمام شهرهای ایران را در بر گرفته است اعتراض و اعتصاب وارد فاز جدیدی شد، اعتراضی که به نسبت به اعتراض‌های قبل از آن  با ابعاد وسیعتری حکومت را به چالش میکشد.
پیش از این اعتراض فراگیر هر روز شهری از شهرهای میهن جلودار و طلایه دار حق خواهی مردم بود. ابتدا این پرچم در دست مردم اهواز و خوزستان بود. پس از آن کشاورزان شرق اصفهان پرچم قیام به دست گرفتند و به میدان آمدند. بانه برخاست و بازار شهرهای کردی به حمایتش در اعتصاب نشستند و هنوز حکومت آن را پشت سر نگذاشته بود که کازرون برخاست آنهم چه برخاستنی با دلاورانی که تا پای جان کوشیدند.

و بعد نوبت کامیون داران نبض حیاتی اقتصاد رسید. اعتصاب کامیون داران به نوعی با اعتصاب بزرگ نفتگران قبل از انقلاب ۵۷برآورد میشود. این اعتصاب قرار بود سه روزه باشد اما با قدرتی خیره کننده نهمین روز خود را نیز آغاز کرد.
اعتصاب کامیون داران از روز سه‌شنبه اول خرداد ۹۷ آغاز شده بود با استقبالی مواجه شد که حتی برای خود گردانندگان اعتصاب هم از جهاتی غافلگیرکننده بود. با سرعتی خیره کننده در فراگیری آن.
روز اول کامیون داران ۵۰شهر وارد اعتصاب شدند،
روز دوم کامیون داران ۷۰شهر وارد اعتصاب شدند،
روز سوم کامیون داران ۱۰۰شهر وارد اعتصاب شدند،

و در آخرین آمار شهرهایی که کامیون داران شان به اعتصاب پیوسته‌اند به بیش از ۲۵۰شهر کشور افزایش یافت.
در همین مدت، بخشی از تاکسی‌داران مثل تاکسی‌داران اسنپ نیز به کامیون‌داران اعتصابی پیوسته‌اند.
همین‌طور بخشی از رانندگان اتوبوس هم با رژه دادن اتوبوس‌هایشان، پیوستگی خود به رانندگان کامیون را به گوش همگان رسانده‌اند.
و فراتر از صنف رانندگان، بخشی از بازارها و کسبه هم همزمان با اعتصاب رانندگان، وارد اعتصاب شده‌اند، کسبه خیابانهای ناصر خسرو و اکباتان و بعضی پاساژها در تهران و بازارهای برخی شهرها و…
آمار تقریباً نیم میلیون نفری رانندگان که نان‌آوران یک جمعیت حداقل ۲میلیون نفری را تشکیل می‌دهند، برای هر حکومتی نگران‌کننده و تکان‌دهنده است.
حرف اصلی رانندگان تعدیل و بهبود وضعیت دستمزدهایشان است که هیچ تناسبی با تورم و گرانی سرسام‌آور و مداوم ندارد.
به‌ویژه که این رانندگان زحمتکش کار سختی را هم به‌عهده داشته و حرفه‌ آنها در شمار مشاغل پرمشقت محسوب می‌گردد. رانندگان زحمتکشی که به‌رغم تمامی تلاش‌هایشان به‌سرعت به زیر خط فقر کشانده می‌شوند.
از دیگر خواستهای کامیون داران هم‌چنین کنترل افزایش بی‌حساب و کتاب قیمت لوازم یدکی است که بازار آن در انحصار باندهای غارتگر رژیم است.
از دیگر خواسته‌های کامیون داران امکان ایجاد سندیکای مستقل و تشکل‌یابی خودشان است.
ویژگی‌های اعتصاب کامیون‌داران را در خلاصه‌ترین شکل می‌توان به ترتیب زیر خلاصه کرد:
– گستردگی
– شتاب گسترش
– برانگیختن همدردی نزدیک و فعال سایر اقشار جامعه مانند اعلام همبستگی نفتگران
– خشم و درجه انفجاری که در این اعتراض وجود دارد
از آنجا که در ایران هیچ مرزی بین اعتراض یا اعتصاب صنفی با اعتراضهای سیاسی و قیام‌هایی که جریان دارد، وجود ندارد، کوچکترین و جزیی‌ترین خواسته یا حرکت صنفی بلافاصله به یک حرکت سیاسی بالغ شده و راه به خواسته تغییر بنیادین در نظام سیاسی‌‌یی می‌برد که بنا‌ به قانون اساسی‌اش، دخالت فعال در نهانی‌ترین مرزهای حریم خصوصی شهروندانش را نه رسالت خویش می‌شمارد!
به همین علت درجه انفجاری جامعه اینک به جایی رسیده که هر تجمعی به هر مناسبتی می‌تواند محمل یک اعتراض سیاسی با هدف سرنگونی کل نظام شود.
حرکتی که حتی اگر حقیقتاً هم گردانندگانش مقدمتاً هیچ نیتی برای طرح مطالبات فراصنفی یعنی مطالبات سیاسی نداشته باشند، اما در پروسه پیشروی خود و در تجربه حضوری نقش حاکمیت و عوامل سرکوبگرش، به مطالبات سیاسی فراصنفی می‌رسد.

نمونه‌اش مراسم تشییع هنرمند مردمی ناصر ملک‌مطیعی است که یک تشییع‌جنازه ساده به‌سرعت به شعار مرگ بر دیکتاتور رسید!