سپیده قلیان در زندان ‘اعتصاب غذای خشک کرده’

گزارش‌ها حاکی از آن است که سپیده قلیان، فعال مدنی که در جریان برخورد با کارگران معترض نیشکر هفت‌تپه بازداشت شد، در زندان قرچک اعتصاب غذای خشک کرده و آب و غذا نمی‌خورد.

شاهد علوی، روزنامه‌نگار، فایلی صوتی منتسب به سپیده قلیان را منتشر کرده که در آن خانم قلیان به فشارهای نهادهای قضایی و امنیتی علیه خانواده خود اعتراض می‌کند.

بهرنگ زندی، روزنامه‌نگار کارگری به بی‌بی‌سی فارسی گفت خانم قلیان همچنان در اعتصاب غذا است.

خانم قلیان در ارتباط با پرونده کارگران معترض هفت‌تپه به ١٨ سال حبس محکوم شده که باید هفت سال آن اجرا شود.

به جز او اسماعیل بخشی، نماینده کارگران هفت‌تپه، امیرحسین محمدی فرد، سردبیر نشریه چپگرای گام، و عسل محمدی، ساناز الهیاری و امیر امیرقلی از نویسندگان این نشریه هم به حبس‌های طولانی محکوم شده‌اند.

سپیده قلیان از زندان قرچک: کابوس صدای شکنجه‌ها در گوشم قطع نمی‌شود
سندیکای هفت‌تپه درباره وضعیت سلامت اسماعیل بخشی و سپیده قلیان هشدار داد
اسماعیل بخشی: شکنجه شدم، وزیر اطلاعات را به مناظره دعوت می‌کنم
چهار زندانی سیاسی: برخورد امنیتی شدیدتر شده

تاریخ صحبت‌های سپیده قلیان در فایل منتشرشده سه‌شنبه ٣٠ مهر ماه است و او می‌گوید که از روز یکشنبه ٢٨ مهر لب به آب و غذا نزده است.

خانم قلیان به دستگیری برادر و خواهرش اعتراض می‌کند و می‌گوید در هر ملاقات با اعضای خانواده‌اش با آنها بدرفتاری می‌شود.

او می‌گوید در زندان قرچک تحت فشار است و مسئولان زندان اجازه ارتباط با دیگر زندانیان را به او نمی‌دهند و می‌گویند خانم قلیان قصد تحریک سیاسی دیگر زندانیان را دارد.

سپیده قلیان می‌گوید با وجود اینکه جوان است در دوران بازداشت و زندان و بر اثر فشارها موهایش سفید شده است.

او می‌گوید: “چه قدر تهدید و اذیت و آزار؟ مگر چه کار کردم در یک تجمع کارگری؟”

فعالان کارگری در ایران با فشارهای امنیتی و قضایی روبرو بوده‌اند و در ماه‌های اخیر برخوردها با آنها تشدید شده است. از جمله به تازگی ماموران امنیتی با خشونت به تجمع کارگران هپکو و آذرآب حمله کردند.

همچنین احکام سنگینی برای فعالان کارگری و بازداشتی‌های روز کارگر صادر شده است.

ابراهیم رئیسی، رئیس قوه قضاییه ایران، چندی پیش گفت: “اعتراضات کارگری در کشور کم نیست و ما در حال رسیدگی به آنها هستیم. شنیدن اعتراض از زبان کسانی که مشکل دارند، وظیفه ما است. دغدغه کارگران قابل درک است و باید دستگاه‌های مسئول مشکلات را حل کنند منتها گاهی کسی در پوشش مسائل کارگری، اهداف دیگری را دنبال می‌کند که ما این قبیل اقدامات را نباید به حساب کارگران بگذاریم.”