هفتمین روز در گذشت هم بند سابق همه زندانیان مقاوم دهه شصت و هفتاد محمد رضا سعید پور را به سوک می نشینیم ،




هفت روز است که پدر سعیدپور فرزندانش سیامک و فروزان و همدم وفادارش را ترک کرده تا در کنارفرزندان شهیدش در آرامش ابدی باشد
محمد رضا سعید پور یکی‌ از استثنأیی‌ترین زندا نیان سیاسیی دهه خونبار شصت بود . اودر حالیکه فرزند برومندش مجاهد شهید سعیدسعیدپور در ۱۹ بهمن به شهادت رسیده و فرزند دیگرش مجاهد شهیدساسان سعیدپور بعد از سه ماه زیر شکنجه‌های وحشیانه شکنجه گران خمینی در تاریخ ۱۲ دی ماه ۱۳۶۰ تیرباران شده بود با تنها پسر باقی‌ مانده اش سیامک سعیدپور در اسارت بود.
همه کسانی‌ که در آن سالها با این مرد بزرگ هم بند بوده‌اند گواهی میدهند که نه تنها اندوه را به خود راه نمیداد بلکه همیشه مایه دلداری و مبشر فضای شاد در بین سایر زندانیان بود .و کیست که نداند برای یک پدر داغ و فراق دو پسر و هم زمان اسیر شدن با یک فرزند دیگر و همزمان اسارت همسر ش مادر همدم با دختر ۱۳ ساله اش فروزان در بند زنان ، چه غم هولناکی بوده و او چه روح بزرگ و اراده قدرتمندی داشته که در عین تحمل چنین مشکلاتی خم به ابرو نمیاورد و اجازه نمیداد که دشمن از این اندوه بزرگ به شادی بنشیند بعد ها آن روز‌ها را در غزلی که سرود چنین توصیف کرد .
من از جور زمان و ظلم بی‌ حدش پریشانم
من از زهد ریکاران بی‌ ایمان پریشانم
من از داغ جوانانم ز شب تا صبح میگریم
من از هجر عزیزانم در این زندان پریشانم
من ازبیداد انسانهای بی‌ ایمان و بی‌ وجدان
گهی نالان گهی گریان گهی چون شیر غرانم

اتحاد زندانیان سیاسی ایران ؛ رحلت غم انگیز پدر سعید پور را که پدر همه زندانیان سیاسی ایران بود به فرزندان برومندش سیامک و فروزان و به همراه همیشگی‌ اش مادر همدم که براستی همدم و همراه او در همه ایام سختی بود همچنین به تمامی دوستدارانش تسلیت میگوید و هفتمین روز پروازش را گرامی‌ میدارد .

ما اطمینان داریم که روح پر عظمت پدر سعید پور در کنار ارواح طیبه فرزندانش سعید و ساسان در آرامش ابدی خواهد بود

برای او که بارها گفته بود که همه مجاهدین فرزندان من هستند چه سعا دتی از این بالا تر که آرامگاه ابدیش در قطعه ۹۲ کنار فرزند دلاورش سا سان و سایر مجاهدین شهید قرار گرفت و به میهمانی مردانی رفت که آرزوی دیدارشان را داشت.

اتحاد زندانیان سیاسی ایران