آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
این گزارش با عنوان «ایران: یک دهه مرگ بدون مجازات در بازداشت و شکنجه بدون پاسخگویی» منتشر شده است
سازمان «عفو بین‌الملل» با انتشار گزارشی خبر داد که دست‌کم 72 فرد از ژانویه 2010 تا کنون، در 42 زندان ایران جان باخته‌اند.
در گزارش این نهاد حقوق بشری آمده است که در «46 مورد» علت مرگ، شکنجه یا سایر بدرفتاری‌های فیزیکی از جمله استفاده مرگبار از سلاح گرم و گاز اشک‌آور به دست ماموران بوده و مقامات ایرانی تاکنون از پاسخگویی درباره مرگ این افراد سر باز زده‌اند.
بیانیه «عفو بین‌الملل» به‌دنبال انتشار خبر جان‌باختن یاسر منگوری، زندانی سیاسی کرد در بازداشتگاه امنیتی ایران با عنوان «ایران: یک دهه مرگ بدون مجازات در بازداشت و شکنجه بدون پاسخگویی» منتشر شده است.
در این بیانیه آمده است: «گزارش‌های دیروز در مورد مرگ یاسر منگوری در شرایط مشکوک، بیشتر افشا می‌کند که چگونه فضای حاکم مصونیت از مجازات، نیروهای امنیتی را بیش از پیش تشجیع می‌کند تا حقوق زندانیان را بدون هیچ‌گونه ترس از عواقب یا پاسخگویی نقض کنند.»
هبا مورایف، مدیر دفتر خاورمیانه و شمال آفریقا در عفو بین‌الملل در زمینه مرگ یاسر منگوری گفته است: «اخبار دیروز در مورد مرگ یاسر منگوری در شرایط مشکوک بار دیگر نشان میدهد که چگونه جو مصونیت از مجازات دست نیروهای امنیتی را باز گذاشته تا حق حیات زندانیان را بدون ترس از عقوبت نقض کنند. امتناع سیستماتیک مقامات از انجام هرگونه تحقیقات مستقل در مورد مرگ‌های حین بازداشت، نمود تلخی از عادی‌سازی سلب خودسرانه حق حیات توسط مقامات حکومتی است.»به گزارش سایت حقوق بشری هه‌نگاو، یاسر منگوری در تیرماه امسال دستگیر شد و به گفته مقامات اطلاعاتی “در حین تبادل آتش هنگام دستگیری” کشته شده است.
خانواده منگوری این موضوع را که یاسر هنگام بازداشت مسلح بوده، رد کرده و می‌گویند او پس از خروج از منزل دستگیر شده است.
روز چهارشنبه ۲۴ شهریور مرکز رسانه‌ای قوه قضاییه در استان آذربایجان غربی، بار دیگر حرف ماموران اطلاعاتی را تایید و اعلام کرد: «حسب گزارش‌های واصله فرد مذکور از عوامل مسلح گروهک تروریستی بوده که تیرماه سال جاری در درگیری مسلحانه کشته می‌شود.»
این در حالی است که مرگ یاسر منگوری در روز ۱۷ شهریور به خانواده‌اش اطلاع داده شده و جسد او نیز هنوز به خانواده تحویل داده نشده است.
علت مرگ‌ها
به گزارش عفو بین‌الملل، از میان ۷۲ مورد مرگ مشکوک هنگام بازداشت در ۱۱ سال گذشته، ۴۶ مورد مرگ بر اثر شکنجه و سایر بدرفتاری‌های فیزیکی به دست ماموران امنیتی و اطلاعاتی یا مقامات زندان بوده است.
۱۵ مرگ دیگر در پی استفاده از سلاح گرم یا گاز اشک‌آور در جریان اعتراضات زندانیان به دلیل شیوع کرونا و نگه‌داشتن آنها بدون امکانات بهداشتی در زندان‌ها، صورت گرفته است.
عفو بین‌الملل درباره ۱۱ مورد باقیمانده نوشته است: «شرایط پیرامون مرگ مشکوک توصیف شده ولی جزئیات بیشتری در مورد علل احتمالی موجود نیست.»
بیشتر این مرگ‌ها مربوط به بعد از سال ۲۰۱۵ (۱۳۹۴) است.
عفو بین‌الملل توضیح داده: «دهها مورد مرگ در بازداشت که گمان میرود با محرومیت از مراقبت‌های پزشکی در ارتباطند شامل این فهرست نمی‌شوند و عفو بین‌الملل در حال بررسی این دسته از موارد مرگ در حین بازداشت است.»
این سازمان مستقل حقوق بشری در عین حال احتمال داده که تعداد واقعی این گونه مرگ‌ها بسیار بیشتر از این تعداد باشد و چون نظام قضایی ایران از شفافیت برخوردار نیست و به دلیل ترس خانواده‌ها در بسیاری موارد اصلا اطلاع‌رسانی صورت نمی‌گیرد، نمی‌توان این آمار را صددرصد واقعی دانست.
تحقیقات و مستندات عفو بین‌الملل نشان میدهد که اعضای خانواده افرادی که در شرایط مشکوک در بازداشت جان می‌سپارند، در معرض انواع مختلف تهدید، آزار و اذیت از سوی ماموران اطلاعاتی و امنیتی قرار میگیرند.
این اتفاق به خصوص زمانی می‌افتد که خانواده در پی دانستن علت مرگ زندانی باشد و یا بدنبال شکایت حقوقی از مسببان آن. در چنین مواردی حتی وکلا نیز با آزار و اذیت و حتی بازداشت روبرو می‌شوند.
تفکیک مرگ‌ها بر اساس زمان و محل وقوع
عفو بین‌الملل اطلاعاتش را بر اساس داده‌های خانواده‌های جان باختگان و نیز منابع مستقل حقوق بشری دریافت کرده است. بر اساس این اطلاعات از میان ۴۶ مرگی که به دلیل شکنجه فیزیکی در زمان بازداشت رخ داده، دست کم ۳۶ مورد آن در مرحله مقدماتی تحقیق بوده است.
اکثر این افراد (۲۸ نفر) تنها چند روز پس از دستگیری کشته شده‌اند. یک نفر نیز بلافاصله و حتی پیش از انتقال به بازداشتگاه جان باخته است.
بر اساس اطلاعاتی که عفو بین‌الملل جمع‌آوری کرده است، از میان افرادی که در بازداشت‌گاه‌ها کشته شده‌اند، ۱۱ نفر در بازداشت‌گاه‌های وزارت اطلاعات، ۹ نفر در پلیس آگاهی، دو نفر در بازداشت‌گاه‌های کلانتری، دو نفر در ارودگاه‌ها یا پاسگاه‌های مرزی، یک نفر در بازداشتگاه پلیس فضای تولید و تبادل اطلاعات ایران- پلیس فتا- و یک نفر در بازداشتگاه تحت کنترل سازمان اطلاعات سپاه پاسداران جان باختند.
سن جان باختگان
عفو بین‌الملل توانسته اطلاعاتی درباره سن تقریبی ۳۱ تن از میان ۴۶ نفری که در بازداشت‌گاه‌ها کشته شده‌اند، به دست بیاورد. بر اساس این اطلاعات، از میان این ۳۱ نفر، ۱۶ نفر در دهه ۲۰، ۱۲ نفر در دهه ۳۰ و سه نفر بین ۱۸ تا ۲۰ سال بوده‌اند.
اعلام علت مرگ از سوی مقامات
بنا بر یافته‌های عفو بین‌الملل دست کم در ۲۴ مورد از ۴۶ مرگ در هنگام بازداشت، مقامات علت مرگ را خودکشی، سکته، حمله قلبی و یا بیماری‌های دیگر اعلام کرده‌اند.
علت این مرگ‌ها در ۱۲ مورد سکته، حمله قلبی یا بیماری‌های دیگر، ۷ مورد خودکشی، ۳ مورد مصرف بیش از حد دارو یا مواد مخدر و ۲ مورد “تبادل آتش حین دستگیری” اعلام شده‌اند.
عفو بین‌الملل به همراه ۹ سازمان حقوق بشری دیگر از شورای حقوق بشر سازمان ملل درخواست کرده‌اند تا “یک سازوکار تحقیقاتی و پاسخگویی برای جمع‌آوری، نگهداری و تجزیه و تحلیل شواهد و اسناد مرتبط با جدیدترین جنایات بین‌المللی صورت گرفته در ایران تاسیس کرده و بدین ترتیب زمینه برگزاری محاکمه‌های کیفری عادلانه را فراهم سازند”.
این سازمان همچنین، انتشار تصاویر فاش شده از زندان اوین را «شواهد نگران‌کننده‌ای از ضرب و شتم، آزار جنسی و سایر بدرفتاری‌های زندانیان توسط مقامات زندان» دانسته است.
اخیرا گروه سایبری «عدالت علی»، با انتشار ویدیو و تصاویری اعلام کرد که دوربین‌های مدار بسته زندان اوین را هک کرده است. پس از آن روزانه ویدئوها و تصاویر دیگری توسط این گروه منتشر شد. در این ویدئوها خشونت و رفتار ناشایست با زندانیان از جمله کتک زدن و برهنه کردن آنها مورد انتقاد شهروندان ایرانی قرار گرفته بود.
مقامات قوه قضائیه در واکنش به تصاویر درز شده از اوین مدعی شدند که این تصاویر «مونتاژ» شده است.
شکنجه، آزار و اذیت زندانیان، موضوعی است که بارها در مورد عملکرد سیستم قضایی جمهوری اسلامی مورد توجه افکار عمومی و انتقادات بسیاری قرار گرفته است.
گزارش‌های تکان‌دهنده‌ای از وضعیت زندان‌های ایران و شکنجه شدن زندانیان، همواره توسط نهادها و فعالان حقوق بشری منتشر می‌شوند، هرچند مقامات ایران ضمن رد این گزارش‌ها، مدعی رعایت حقوق زندانیان هستند.
