چرا پوتین از مجازات پریگوژین چشم‌ پوشی کرد؟


پیشرفت سریع واگنر و اشغال بدون خونریزی روستوف نشان می‌دهد که برخی واحدهای ارتش روسیه از حرکت پریگوژین پشتیبانی کرده‌اند

نشریه آمریکایی «آتلانتیک» در مقاله‌ای به بررسی شورش اخیر یوگنی پریگوژین، فرمانده نیروهای مزدوری «واگنر»، علیه ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه پرداخته و مدعی شده پوتین از مجازات پریگوژین خودداری کرد به این دلیل که بسیاری از نظامیان روسی با فرمانده نیروهای واگنر همدلی می‌کنند.

کرملین اعلام کرد در ازای توقف «راهپیمایی برای عدالت» واگنر به سوی مسکو، به پریگوژین اجازه «بازنشستگی» در بلاروس را خواهد داد. دیمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین گفت این توافق که با میانجیگری الکساندر لوکاشنکو، رئیس‌جمهوری بلاروس انجام شده است، به خاطر یک «هدف مهمتر» صورت گرفت، که جلوگیری از «خونریزی و جنگ داخلی با نتایج غیرقابل پیش‌بینی» بود.

به گفته آتلانتیک، پیشرفت سریع واگنر به سوی مسکو و اشغال بدون خونریزی شهر روستوف توسط نیروهای پریگوژین نشان می‌دهد که حداقل برخی از واحدهای ارتش روسیه مستقر در مسیر وی ممکن است با عدم اقدام علیه واگنر یا حتی همکاری فعالانه، از حرکت پریگوژین پشتیبانی کرده باشند.

اخبار رسمی اعلام کردند که نیروهای واگنر در حدود 200 کیلومتری مسکو متوقف شدند، اما شایعاتی به گوش می‌رسد مبنی بر اینکه برخی هواداران واگنر در پایتخت روسیه مستقر شده بودند. بدین ترتیب، برای پوتین مهم بود که به منظور جلوگیری از یک کودتای محتمل علیه خود، با پریگوژین کنار بیاید و حداقل در کوتاه‌مدت وی را مجازات نکند.

آتلانتیک می‌گوید اگرچه شورش واگنر پوتین را در چشم جهان تضعیف کرده است، اما او تلاش خواهد کرد با استفاده از کنترل خود بر رسانه‌های روسیه، شورش را به اوکراین، ناتو و دیگر دشمنان روسیه نسبت دهد. او حتی ممکن است بابت معامله با پریگوژین و «جلوگیری از جنگ داخلی» برای خودش اعتبار کسب کند.

با این حال، «اسطوره شایستگی» پوتین بابت شورش پریگوژین در بلندمدت آسیب خواهد دید. با گذشت زمان، این ممکن است اعتماد نخبگان روسی به رژیم وی را از بین ببرد و مطمئناً به کاهش روحیه سربازان روسی در جنگ اوکراین منتهی خواهد شد.