آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
در میانه اخبار فساد بزرگ چای_دبش، خواندن برخی از جزئیات دادگاه انقلابی و دفاعیات غلامرضا نیک‌پی، شهردار تهران (۱۳۴۸ تا ۱۳۵۶) بسیار عبرت‌آموز است:
➖ قرائت اتهام: «کلاه‌برداری، خیانت، قتل و غارتگری»
نیک‌پی: «کدام کلاه‌برداری…؟!»
رئیس دادگاه: «مگر نگفتید در خیابان‌ها چاله نداریم. پس این‌همه چاله چیست؟!»
نیک‌پی: «آیا احداث ۶۸ پارک، یک‌میلیون مترمربع آبادانی در جنوب تهران و ایجاد ۱۸ رشته شاهراه و ساخت ۳۰ پارکینگ و ۲۰ پل، خیانت است؟!»
➖ اتهام: مهره استعمار
رئیس دادگاه: پیشنهاد اختصاص یک خط از حاشیهٔ خیابان‌ها برای اتوبوس‌ها، پیشنهاد شرکت خارجی «سوفرتو» نبود؟!
نیک‌پی: «پیشنهاد خوبی بود و پذیرفتیم.»
دادگاه: «هر پیشنهاد خارجی خوب است؟! چرا تذکر ندادید سوفرتو استعماری است؟! طرح ساخت مترو از سوی فرانسه استعماری نیست؟!»
➖ اتهام: ترافیک
رئیس دادگاه: «به‌عنوان دکتر در اقتصاد از لندن چرا به مردم هشدار ندادید علت مشکل ترافیک، مردم نیستند و چرا عوامل استعمار را مقصر ندانستید؟!»
نیک‌پی: «مشکل سه بخش دارد. یکی زیادی اتوبوس است»
رئیس دادگاه: «این همان روش بورژوازی است.»
رئیس دادگاه: «انفجار ترافیک مردم را کلافه کرده، ناراحتی‌های اعصاب و مرگ و میرها همه از سنگینی ترافیک است و شما مسئول ترافیک بودید.»
نیک‌پی: «مسئولیت ترافیک با شهربانی بود و یک سال آخر با شهرداری پایتخت و قبول کردم چون قصدم خدمت به خلق بود.»
رئیس دادگاه: «خدمت نبود، خلق را کُشتید! شما در ترافیک تهران، سیاست کلی‌تان در جهت تأمین منافع استعمار بوده‌است.»
نیک‌پی: «بنده برای ترافیک تهران دوسال دیگر وقت می‌خواستم تا اولین خط مترو دایر شود و این بزرگراه‌ها به یکدیگر وصل شود و بقیه پل‌هایی که در نظر بود زده شود.»
نیک‌پی: «کارشناسان بین‌المللی اصلاح ترافیک را در بهبود اتوبوسرانی، در زدن پل، در ایجاد پارکینگ و احداث بزرگراه می‌دانند. اگر این شاهراه را بین خیابان‌های پهلوی (ولی‌عصر کنونی) و کورش کبیر (جاده قدیم یا شریعتی) نکشیده بودیم رفتن به شمیران به جای نیم ساعت ۴ ساعت طول می‌کشید.»
📌 در ادامه، دادگاه اجرای این طرح‌ها را بسیار دیر توصیف می‌کند.
نیک‌پی می‌گوید: از آغاز مسئولیتم تلاش کردم که با راه حل‌های مختلف، مشکل ترافیک را حل کنم، مشکلی که نه مربوط به زمان حاضر، بلکه از نظر او برآمده از چند دهه قبل بوده‌است.
نیک‌پی می‌گوید: «در سال ۱۳۲۰ که متفقین به ایران حمله کردند با هجوم جمعیت از روستا به شهرها و تهران و اتومبیل‌هایی که خریدند در آن زمان دولت وقت می‌بایستی فکری به حال ترافیک می‌کرد.»
📌 در نهایت رئیس دادگاه دفاعیات را نمی‌پذیرد و می‌گوید که مشکل ترافیک در زمان شهرداری نیک‌پی بوده!
در نهایت بحث‌ها بی‌فایده می‌ماند و همان اتهام تقصیر در قتل در جریان تخریب آلونک‌ها و مهره استعمار، تقصیر در ترافیک و مدیریت شهری و با اتهام مفسد فی‌الارض، صبح ۲۲ فروردین در برابر جوخه آتش قرار می‌گیرد.
پیوست:
بخشی از اعترافات خلخالی در مصاحبه با پیام فضلی‌نژاد:
ايشان [نیک پی، شهردار سابق تهران و محبوس به اتهام عدم رفع ترافیک تهران] در زندان دنبال من می‌دوید و می‌گفت: آقای خلخالی! مُهر نداری نماز بخوانم! ديدم مرتبا جلوی من جانماز آب می‌كشد، سریع دستور اعدامش را صادر كردم، حركت انقلابی اين نبود كه بخواهيم بشماريم چند تا قدم برداشته‌ايم، بايد مي‌دويديم، همين دويدن‌ها بود كه ابديت اين انقلاب را تضمين كرد…!
.
