آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
.
…
در ۱۳ فروردین ۶۹ با وجود ماه رمضان بچه‌ها را به پارک لاله بردیم تا هم «سیزده» را به در کرده باشیم و هم بچه‌ها بازی کنند و این روز را به یاد داشته باشند. مردم نیز کم و بیش در پارک حضور داشتند. آنچه محسوس بود، مواظبت مردم از حضور ناگهانی ماموران کمیته بود تا مبادا به کسی پیله کنند و مانع شادی مردم در این روز شوند.
ماه فروردین از سیزدهم به بعد با آئین مذهبی همراه شد. ۲۲ فروردین مصادف با ۱۵ رمضان ولادت امام حسن مجتبی و ۲۵ فروردین مصادف با شب قدر یا ۱۸ رمضان و ۲۶ فروردین مصادف با ۱۹ رمضان و برگزاری ایام سوگواری که به مناسبت ضربت خوردن حضرت علی و شهادت او بود در فضایی حزن‌آلود سپری شد.
۴ اردیبهشت‌ماه ۶۹ خبر ترور کاظم رجوی (برادر مسعود رجوی رهبر مجاهدین خلق) در صدر اخبار قرار گرفت…!
کاظم رجوی متولد ۲۹ بهمن ۱۳۱۲ عضو شورای مقاومت ایران بود. او پس از انقلاب اسلامی از سال ۵۸ تا ۵۹ اولین سفیر و نماینده دائم ایران در دفتر سازمان ملل متحد در ژنو بود. وی دارای دکترای حقوق از فرانسه، عضو هیئت علمی انستیتوی عالی حقوق بین‌الملل دانشگاه ژنو و استاد همان دانشگاه بود. او از سال ۱۳۳۶ تا ۱۳۴۷ مقیم فرانسه بود. سپس در سوئیس اقامت گزید و پناهندگی سیاسی گرفت.
او در حالی که سفیر و نماینده دائم ایران در دفتر سازمان ملل متحد بود در اعتراض به آنچه «سیاست‌های سرکوبگرانه و فعالیت‌های تروریستی حاکمیت آخوندهای ایران» خوانده بود استعفا داد. پس از آن به فعالیت خود علیه اعدام‌های دسته‌جمعی و بازداشت‌های خودسرانه و شکنجه شدت بخشید. کاظم رجوی در ۴ اردیبهشت ۱۳۶۹ در نزدیکی خانه‌اش در کوبه در نزدیکی ژنو هدف گلوله قرار گرفت و جان سپرد…
در حکم جلب بین‌المللی خاطر نشان شده است که اعدام کاظم رجوی با دقت طراحی شده و تیم‌های کماندویی سه بار به سوئیس آمده بودند. او را تحت نظر گرفته و ساعاتی پس از قتل او از سوئیس می‌گریزند. اکنون خیابانی به‌نام او در ژنو وجود دارد. دولت سوئیس احتمال دخالت چند تن از مقامات ایران را در این قتل همراه با نام ۱۴ مظنون خبر داد.
۷ اردیبهشت ۶۹ عید فطر مصادف با اول شوال بود. این روز جمعه بود اما دولت روز ۸ اردیبهشت را به‌مناسبت عید فطر تعطیل کرد. مردم می‌گفتند: «چون عربستان روز جمعه را عید فطر گرفته، حکومت عمداً یک روز بعد را به‌عنوان عید اعلام می‌کند در حالی‌که نباید عید فطر را روزه گرفت.!!» برخی نیز به شوخی می‌گفتند: «آخوندها حواس‌شان نبوده که خمینی در ۱۶ مرداد ۵۸ آخرین جمعه ماه رمضان را به‌نام «روز قدس» نامیده و حالا که یادشان افتاده با همین جمعه که عید فطر است روز قدس را برگزار می‌کنند…!»
خمینی در مورد روز قدس گفته بود: «روز قدس فقط روز فلسطین نیست. روز اسلام است؛ روز حکومت اسلامی است. روزی که باید جمهوری اسلامی در سراسر کشورها بیرق آن برافراشته شود. روزی است که باید به ابرقدرت‌ها فهماند که دیگر آن‌ها نمی‌توانند در ممالک اسلامی پیشروی کنند.» پس از آن، این روز در ایران به‌عنوان «روز جهانی قدس» نامگذاری شد.
از آن روز تا کنون نه تنها با سیاست‌های غلطِ جمهوری اسلامی وضع فلسطینیان بهتر نشده است، بلکه بسیاری از موقعیت‌های خود را از دست داده‌اند. یعنی این سیاست‌ها بیشتر به‌نفع اسرائیل بوده تا فلسطینیان…
به قول نظامی:
«دشمن دانا بلندت می‌کند
بر زمینت می‌زند نادان دوست»
۱۱ اردیبهشت ۶۹ برابر با ۱ ماه می میلادی روز جهانی کارگر بود. جسته و گریخته نارضایتی کارگران کارخانجات به گوش می رسید. در آموزه‌های مذهبی شنیده و خوانده بودم که دستمزد کارگر را قبل از این‌که عرق او خشک شود به او بپردازید. کارگران در رژیم گذشته در سود کارخانجات بزرگ سهیم بودند، خانه‌های سازمانی برای آنان ساخته می‌شد، فروشگاه‌های تعاونی مصرف داشتند، در سالن غذاخوری کارخانه غذای رایگان می‌خوردند و سرویس رفت و برگشت محل کار داشتند ولی متاسفانه در زمان ریاست جمهوری رفسنجانی «قراردادهای موقت» باب شد و امنیت شغلی کارگران به‌خطر افتاد اما در این روز از رادیو و تلویزیون در بزرگداشت کارگر سخن گفته می‌شد…!
۱۲ اردیبهشت ۶۹ روز معلم بود. با وجود وعده‌ی پرداخت دستمزد ۲ ساعت اضافه تدریس معلمان در ایام جنگ، نه تنها به این وعده عمل نشد و نه تنها رفسنجانی به‌قول خود در مورد برداشت این دوساعت از کار معلمان نیز عمل نکرد بلکه با ایجاد «حراست» در ادارات و جذب «معلمان قراردادی»، «امنیت شغلی معلمان» نیز به‌خطر افتاد. نیروهای گزینش در ادارات آموزش و پرورش، استخدام معلمان موقت را زیر نظر گرفتند. سوالاتی مثل «کفن چند تکه دارد؟» از کسی که قرار بود با دانش‌آموزانی که سرشار از زندگی هستند، کار کند بسیار مسخره و دور از عقل بود…!!
خاطرات خانم معلم
