آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
وال استریت ژورنال خبر داد:
آمریکا به متحدانش اطلاع داده که ایران موشک های بالستیک به روسیه فرستاده است.
کاخ سفید هر گونه انتقال موشک از سوی ایران به روسیه به منزله اقدامی تنش زای رادیکال در باره حمایت تهران از مسکو است(الجزیره ۷ سپتامبر).
جدای از درستی یا نادرستی این گزارش،
نگرشی استراتژیک به نتایج احتمالی جنگ اوکراین برای تصمیم سازان جمهوری اسلامی حساس است.
روسیه-اوکراین، تنها جنگی است که احتمال اوجگیری آن تا سطح نبردی جهانی کم نیست.
ولی تا جایی که به ناتو و مجموعه غرب بر می گردد، سه هدف زیر دنبال می شود:
۱- شکست نخوردن همه جانبه(مفتضحانه) اوکراین؛
۲- شکست نخوردن روسیه، یا عدم احساس شکست روسیه از سوی مردمش؛
۳- به درازا کشیده شدن جنگ، بدون ارتقا آن به جنگی فراگیر.
یا به عبارت بهتر، فرسایشی ماندن آن تا پایانی منتهی به صلح.
چرایی تمرکز ناتو بر این رویکردها چیست؟
چرا روسیه همزمان با اراده جهانی بر فرسایشی شدن جنگ، از احساس شکست روس ها پرهیز می کنند؟
شکست پرزیدنت پوتین در این جنگ، بعید نیست که با تضعیف خطرناک روسیه همراه و بلکه موازی خواهد بود..
فروپاشی تند و بی برنامه این پهناورترین کشور جهان، با وجود ۱۲۳ ملیت مستقر در آن، برای جهان بس هولناک خواهد بود.
آن هم با وجود بیش از ۵۰۰۰ کلاهک اتمی.
البته این پدیده محتوم خواهد بود، ولی فضای کنونی درونی روسیه فعلا تحمل آن را ندارد.
از سوی دیگر شکست اوکراین، اعضای خاوری و شمالی ناتو را در معرض تهدید قرار خواهد داد.
در واقع موجبات نگرانی لهستان، رومانی، بلغارستان، فنلاند و سوئد را فراهم خواهد ساخت.
بنابراین تنها راه باقیمانده تمرکز صبورانه و پر احتیاط بر فرسایشی ماندن جنگ خواهد بود.
بر این پایه، به اغلب احتمال جنگ روسیه-اوکراین تا سه سال دیگر همچنان ادامه یافته و همچنان دغدغه نخست نظامی جهان باقی خواهد ماند..
