آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
“چرا مردم مانند گذشته از مقاومت فلسطین حمایت نمی‌کنند”؟
این پرسش را کسانی از جمله عده‌ای از اصلاح‌طلبان بویژه در یک سال اخیر و بعد از واقعه هفتم اکتبر یعنی پس از حمله حماس به اسرائیل، مطرح کرده و می‌کنند و حتی به‌نوعی طلبکارانه می‌پرسند:
“چرا در کشور ما همراهی با مردم و مقاومت فلسطین در سطح رسانه‌ها و نهادهای رسمی و گروه‌های منتسب به حکومت خلاصه می‌شود و جامعه به مانند سال‌های ابتدایی انقلاب و مانند قبل، همراهی لازم را به این موضع حاکمیتی ندارد؟”
هرچند می‌توان به این موضوع به تفصیل پرداخت..
اما این پرسش اصلا نیاز به تحلیل آن‌چنانی ندارد وقتی، پاسخ روشن است؛
پاسخی که در یک جمله خلاصه می‌شود و آن جمله، این است:
“چون این نسل از مردمان زخم‌خورده‌‌ی زیر آوار مانده دستگاه‌های تبلیغاتی سرسام‌آور چهل و پنج ساله شماها، عاقل شده‌اند”.
این “نسلِ عاقل شده”، دیگر فریب مظلوم‌سازی و “مظلوم‌پرستیِ ظالم” را نمی‌خورند تا از این‌طریق، بازیچه هم‌چنان این دکان نشوند که ناخواسته تقویت کننده‌ی ظالم گردند در این بازی و این “سیاه بازی”؛
وقتی زخم‌های بی‌شمار تن‌شان، مظلومیت‌شان را با خود دارد.
زخم‌هایی که شماها در همه‌ی این سال‌ها اصلا آن‌ها را ندیدین و نمی‌بینید، تا بخواهید مظلومیت‌شان را ببینید!!
“نسل زخم خورده” اما آگاهِ عاقل شده که همه‌ی دغدغه‌ی‌شان ایران و “مسئله ایران” و مظلومیت مردم ایران و “رهایی ایران و ایرانی” از شرِ این “بلای سیاه” است؛
سال‌هاست دیگر خریدار “جنس‌های بُنجُلِ بدلی” دکان شماها نیستند.
یعنی این امر به این واضحی را، هنوز متوجه نشده‌اید؟!!
موضوع فلسطین و لبنان و… شاید برای شماها و آن‌ها نان و آب داشته باشد و رونق “دکان محور مقاومتی”تان باشد، که هست؛
اما برای اکثریت مردم ایران، فلسطین دام‌چاله‌ای بیش نیست.
“دام‌چاله فلسطین و محور مقاومت” که چهار دهه است بصورت مستقیم و غیرمستقیم تمامی منابع و منافع ملت و کشور ایران را بلعیده و هم‌چنان در حال بلعیدن است!
آیا این مردمان بازهم باید همراهی کنند با بلعیدن سیری‌ناپذیر این “دام‌چاله تباهی”؟!
و
در مقابل آن پرسش‌تان، اما پرسش اصلیِ این مردمان بویژه نسل زخم خورده‌ی عاقل شده، این است:
“فلسطین و لبنان” در کجایِ تاریخ ما می‌گنجد و به کجای جغرافیای ما می‌چسبد که بخواهید آن را مسئله‌ی ایران و ایرانیان نیز جا بزنید و جاسازی کنید،
تا بدان وسیله و بدین بهانه، این‌گونه برای آنان دایه مهربان‌تر از مادر شوید و کاسه‌ی داغ‌تر از آش؟!!
