محمود صالحی و محمد نظری دو زندانی
عقیدتی هستند که به دلیل وخامت حالشان طی روزهای گذشته به بیمارستان منتقل شدهاند و در طول دوره بستری با دستبند به تخت بیمارستان بسته شدهاند.
پژوهشگر عفو بین الملل در امور ایران رها بحرینی در واکنش به این موضوع گفت: «جای تاسف دارد که مقامات ایران به جای آزاد کردن فوری محمود صالحی و محمد نظری، آنها را همچون مجرمان دستبند و پابند زدهاند و مورد آزار و اذیت و رفتارهای تحقیرآمیز قرار دادهاند.»
در قوانین بین المللی، استفاده از ابزارهای محدود کننده حرکت همچون دستبند و پابند تنها در صورتی مجاز است که خطر فرار زندانی و آسیب رساندن وی به خود یا دیگران محتمل باشد و روشهای کنترل سادهتر نتواند از این خطرات جلوگیری کند. استفاده از غل و زنجیر و ابزارهایی که موجب درد و تحقیر زندانی شود و شان و کرامت انسانی او را نقض کند در همه شرایط ممنوع است. تحقیقات سازمان عفو بینالملل نشان میدهد که در ایران مقامات قضایی و مسئولین زندانها دائما بر خلاف این موازین بین المللی عمل میکنند و بر استفاده غیرضروری از دستنبد و پابند برای بستن زندانیان عقیدتی سیاسی بیمار به تخت بیمارستان اصرار می ورزند. این رفتار عموما با هدف آزار و اذیت، تنبیه و تحقیر زندانیان و اعمال درد و رنج مضاعف بر آنها صورت گرفته و در بسیاری موارد، موجب اخلال یا تاخیر در روند درمان شده است.
محمود صالحی، فعال حقوق کارگری، که مبتلا به بیماری کلیه است، روز شنبه 6 آبان به دست ماموران وزارت اطلاعات بازداشت و زندانی شد. محمد نظری به دلیل هواداری مسالمت آمیز از حزب دموکرات کردستان ایران از 23 سال پیش در زندان به سر میبرد و از 8 مرداد در اعتراض به ادامه حبس ناعادلانهاش و خودداری مقامات از بررسی حکم حبس ابد او دست به اعتصاب غذا زده است و به شدت بیمار است.
عفو بین الملل از مقامات ایران خواسته است که محمد نظری و محمود صالحی را فورا و بدون قید و شرط آزاد کنند و تا زمان آزادی، از دسترسی فوری و منظم آنها به مراقبتهای پزشکی تخصصی در خارج از زندان اطمینان حاصل کنند.