ماه بهمن : اسماعیل محدث

روز ۲۲ بهمن سالروز پیروزی قیام مردم بزرگ ایران برعلیه دیکتاتوری سلطنتی است. همچنین ۱۹ بهمن سالروز شهادت اشرف و موسی و آذر رضایی، محمد مقدم، مهشید فرزانه‌سا، عباسعلی جابرزاده، ثریا سنماری، تهمینه رحیم نژاد، طه میرصادقی، فاطمه نجاریان، شاهرخ شمیم، ناهید رأفتی، حسن مهدوی، محمد معینی، کاظم مرتضوی، خسرو رحیمی، مهناز کلانتری، حسن پورقاضی، سعید سعیدپور و حسین بخشافر است که در نبردی نابرابر با دیکتاتوری تازه به دوران رسیده و هزار بار عقب افتاده تر و خشن تر از دیکتاتوری سرنگون شده، در سال ۱۳۶۰ تا آخرین گلوله جنگیدند و با سربالا به خاک افتادند. ۱۹ بهمن همچنین سالروز تهاجم قهرمانانه و مسلح سیزده چریک کمونیست فدائی در سال ۱۳۴۹ به پاسگاه ژاندارمری شهرستان سیاهکل می باشد. این تهاجم متحورانه که آذرخشی بود در شب تاریک دیکتاتوری شاه، با واکنش شدید رژیم روبرو شد که به سرکوب گسترده روی آورد. در عکس العمل وحشیانهٔ رژیم سلطنتی رفقا مهدی اسحاقی و محمد رحیم سمایی طی عملیاتی در روز اول اسفند همان سال در جنگلهای گیلان به شهادت رسیدند و رفقا غفور حسن پور اصیل، علی اکبر صفایی فراهانی، احمد فرهودی، جلیل انفرادی، محمدعلی محدث قندچی، ناصر سیف دلیل صفایی، هادی بنده خدا لنگرودی، شعاع الدین مشیدی، اسکندر رحیمی، محمدهادی فاضلی، عباس دانش بهزادی، اسماعیل معینی عراقی و هوشنگ نیری در بیدادگاههای نظامی رژیم شاه به اعدام محکوم و در سپیده دم روز ۲۶ اسفند همان سال به جوخه های اعدام سپرده شدند.
مبارزه و قیام مردم ایران، که همین روزها در بسیاری از شهرهای میهن در جریان است، راه درازی را پیموده است. تنها کسانیکه از جامعهٔ ایران و ارادهٔ ملت بزرگ ایران برای آزاد زیستن، بیخبرند، می پندارند که قیام ایران رعدی است در آسمان بی ابر. ملت نجیب ایران از بیش از یک قرن در قفای آزادی از جانش گذشته است؛ ستارخان، میرزا کوچک خان، محمد تقی خان پسیان تا مصدق و وارطان و حنیف و احمدزاده و پویان و جزنی و موسی و بیشمار زن و مرد آرمانخواه و واقعگرا نگذاشتند که چراغ مبارزه خاموش و بیرق رزم بر زمین بماند. سینه های ستبر آزادیخواهان ایران زمین در اشرف و لیبرتی هنوز در برابر چشمان ماست و ما اثرات آنرا در قیام مردم می بینیم.
در قیام امروز ایران ما تنها یک دشمن داریم: رژیم ولایت فقیه. به همین منظور هیچ ایرانی وطندوستی به دنبال جنگِ بی هدفِ «با حجاب و بی حجاب » و « مذهبی و غیرمذهبی» و جنگهایی از این قماش نیست. ما برای آزادی انتخاب پوشش و برای برخورداری از حق آزادی داشتن و یا نداشتن هر مذهبی مبارزه می کنیم. ما برای جدائی دین از دولت مبارزه می کنیم. رئوس اهداف ما در پلاتفرم ده ماده ای مریم رجوی به روشنی تصریح شده است. ما برای تحقق این خواسته ها با رژیم عقب ماندهٔ آخوندی و برای آزادی وطنمان در جنگیم و برای این منظور هرگز به ترس و ناامیدی و یا جنگهای انحرافی اجازه نمی دهیم که در ما رخنه کنند. ما می دانیم که آزادی ایران هرگز امری ساده نبوده و ساده بدست نخواهد آمد، اما ارادهٔ ما و ارادهٔ رهبری پاکباز این جریان که از روز اول گفت «سرنگونی، سرنگونی، سرنگونی» بسا آبدیده تر و محکمتر از خشونت و دسیسه های بی پایان دشمن می باشد. مقاومت ایران هرگز به تعادل قوا، مشخصهٔ نیروهای فرصت طلب، دل نبسته است. مقاومت ملی ما از روز اول راه درست را، اگرچه سخت ترین راه بود، انتخاب کرد. چراکه هر راه دیگری بیراهه بود و امروز این موضوع به روشن ترین وجه جلو چشم همه قرار دارد. کسی که از روز اول خشونت به خرج داد و هنوز هم از خشونت تغذیه می کند همانا رژیم آدمخوار آخوندی است؛ مقاومت و مردم مبارز ایران اما می دانند که در این جنگِ همه گیر و در این جنگِ مرگ و زندگی «آتش جواب آتش» است و نیز می دانند که هر لُغُز دیگری فقط خون از دستان کثیف رژیم حاکم می شوید و به طول عمر او مدد می رساند، که البته در کف خیابانهای وطن به ثبت رسید که »دیگر اثر ندارد!»
هیچ قیامی بدون رهبری به پیروزی نخواهد رسید، گول اینکه رهبری وجود ندارد و یا اینکه هر کسی رهبر خودش است را اصلاً نباید خورد. مردم کف خیابان با شعارهایشان «مرگ بر خامنه ای، مرگ بر روحانی» و «اصلاح طلب، اصولگرا، دیگه تمومه» ماجرا نشان دادند از چه کسی و از چه خطی پیروی می کنند. رهبری نه تنها راه درست را کشف کرده و نشان می دهد، بلکه از هدر رفتن انرژی، که همان خون گرم و پاک مبارزین است جلوگیری می کند. تا پیروزی چند قدمی بیش نمانده است، سرنگونی در دسترس ماست. مقاومت ملی مردم ایران این گفته تولستوی را باور دارد که: برای کشف اقیانوسهای جدید، باید شهامت ترک ساحل آرام خود را داشته باشیم. این جهان، جهان تغییر است، نه تقدیر. ما به تقدیری که ارتجاع واستعمار برایمان رقم زدند هرگز باور نداشته ایم. ما برای تغییر اوضاع و برای آزادی ایران و آزادی خودمان و آزادی دیگران مبارزه می کنیم. در مقابل دشمن ایران و ایرانی با چشمانی باز، قاطعیت نشان خواهیم داد، و در مقابل، دست برادری و رفاقت به سوی همهٔ انسانهائی دراز می کنیم آزادی را به عنوان پرنسیب زندگی برگزیده و برای ترقی و سعادت انسان مبارزه می کنند. آری به قول موسی، آینده مال ماست به این نکته ایمان داشته باشیم، یقین داشته باشیم.