آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
مریم اکبری منفرد، زندانی سیاسی محبوس در بند نسوان اوین، در نامه‌ای با اشاره به ۹ روز اعتصاب غذای گلرخ ایرایی و آتنا دائمی و بی‌توجهی مسئولان گفته است: «قانون و اخلاق و وجدان و این قبیل واژه‌ها کمترین اعرابی در این حاکمیت ندارد. به بردگی در آمدن انسانیت و سلب کردن کرامت انسانی ماهیت این حکومت است.»
متن این نامه که برای انتشار در اختیار تارنگار حقوق بشر در ایران قرار گرفته است، در پی می‌آید:
«سنگ خشونت درنهایت سرعت می چرخد با قساوت تمام هر دانه ایی را که بر گلویش می‌گذارد خرد می‌کند.
اما ایران و ایرانی طوق بندگی و عبودیت ظالمان را برداشته تا از نعمت شخصیت و آزادی و تساوی حقوق برخوردار گردد و این است که مرگ بانام برایش لذت‌بخش تر از ننگ و تمکین در برابر زور است و خود را از نردبان انسانیت بالا می‌کشد تابه حقایق بیشتری آگاهی یابد.
۹ روز از اعتصاب غذای گلرخ و آتنا عزیز می گذرد و کسی پاسخگو نمی‌باشد.
اعتصاب غذا واژه ایی آشناست اما شنیدنان کجا و شاهد درد کشیدن یک انسان که در اعتصاب غذا به سر می‌برد کجا؟!
زیر فوران درد و هرروز ذره ایی از وجودت آب شدن و تو چاره‌ای جز ادامه‌ی مسیر برایت نباشد و هرروز ناتوان‌تر از روز قبل ولی مصمم‌تر در مسیری که پای نهادهای زیرا که تنها تیری است در تاریکی.
در اعتصاب خشک دیگر بحث سر روز و ساعت نیست، دیگر صحبت از جدا شدنذره ذره وجودت نیست. بلکه اتفاق در لحظه است در ثانیه، ازکارافتادن کل سیستم بدن در یک لحظه، نفس‌ها به شماره افتادن؛ تنفس‌های نفس‌گیر و هر آن امکان بالا نیامدن نفس بعدی!!!
خشکی دهان، چسبندگی لب و دهان و زبان و… ایست قلبی با هیچ واژه ایی نمی‌شود لحظه های دردناک اعتصاب غذا را به تصویر کشید جان گلرخ و آتنا درخطر است.
مطلع شدم آقای حاج مرادی در پاسخ مادر آتنا که گفته بود بچه ها می‌خواهنداعصاب خشک بکنند جواب داده: ‘برایم مهم نیست’.
البته که برای شما که میراث دار سلف خویش هستید جان آدمی ارزش ندارد، اسلامی که در دهه‌ی ۶۰ چوبه‌های دار، جوخه‌های اعدام و خون جوانان میهن را نردبان ترقی خویش کردند و اینک در بالاترین مناصب دولتی تکیه زده‌اند و به هیچ نهادی هم پاسخگو نیستند و هر بلایی که می‌خواهند بر سر زندانیان می‌آورند و درنهایت به اسم خودکشی و مصرف مواد مخدر و…. پرونده‌ها را مختومه اعلام می‌کنند.
قانون و اخلاق و وجدان و این قبیل واژه‌ها کمترین اعرابی در این حاکمیت ندارد. به بردگی در آمدن انسانیت و سلب کردن کرامت انسانی ماهیت این حکومت است.
من مریم اکبری زندانی سیاسی، از زندان اوین، از پشت دیوارهای سنگی دست استمداد به سوی مجامع بین‌المللی و نهادهای حقوق بشری دراز می‌کنم و از همه‌ی کسانی که قلبشان برای انسان و انسانیت می‌تپد تقاضا دارم فریاد مادر گلرخ و آتنا را بشنوید و چشمان امیدوار مادران به سوی شماهاست.
شماهایی که از نیروی ایمان و عقیده به آزادی نوع بشر بر خوردارید انها را ناامید نکنید.
حضور شما اثری تعیین کننده خواهد داشت و ارزش نهایی هر زندگی در حضور لحظه های سرشار از احساس وظیفه در آن لحظه هاست.
مریم اکبری منفرد
زندان اوین
بهمن ۹۶»
گلرخ ایرایی و آتنا دائمی که از چهارم بهمن‌ماه به طور غیرقانونی و برخلاف اصل تفکیک جرائم در زندان قرچک به سر می‌برند، در اعتراض به این انتقال غیرقانونی از ۱۴ بهمن ماه اعلام اعصاب غذا کرده اند و از ۲۱ بهمن ماه نوشیدن آب نیز امنتاع وزیدند.
گلرخ ایرایی و آتنا دائمی چهارم بهمن‌ماه برای بازجویی به بند دوالف سپاه اوین منتقل و به دلیل خودداری پاسخگویی به بازجویی همراه ضرب و شتم به زندان قرچک ورامین تبعید شدند.
گفته می‌شود که در بند دو-الف پنج مرد با اسلحه آنان را مورد ضرب و شتم قرار داده‌اند.
برای این دو زندانی سیاسی اخیراً در زندان پرونده جدیدی مفتوح شده است و در تاریخ ۲۷دی‌ماه برای چهارمین بار به دادسرا احضار شده بودند.
