هشدارهای مسیح مهاجری:این وضعیت اگر ادامه پیدا کند،جامعه با انفجاری بزرگ مواجه خواهد شد/ ریشه رانت خواری، فامیل بازی و دانه درشت پروری را بسوزانید
شفقنا – مدیر مسئول روزنامه جمهوری اسلامی تاکید کرده است :بدنه دستگاههای حکومتی اعم از دولت و غیردولت باید از عناصر ناپاک پالایش شود، زیرا هیچکس بدون همراهی این عناصر نفوذی نمیتواند از بیرون مرتکب تخلفاتی شود که منشا دانه درشت پروری است
به گزارش شفقنا،حجت الاسلام والمسلمین مسیح مهاجری ،مدیر مسئول روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله روز سه شنبه این روزنامه در یادداشتی با عنوان«بازهم دانه درشت ها!» آورده است:
در خبرهای دیروز خواندیم کسی که دو هزار کیلو سکه خریده بود، با وثیقه آزاد شده است.
جالب است این را هم اضافه کنیم که این شخص از جمع دانه درشتهائی است که در همین نظام جمهوری اسلامی به آلاف و الوف رسیده اند، همان طبقه نوظهوری که برخلاف ضوابط اسلامی، قانون اساسی، آرمانهای انقلابی و اصول مطرح شده توسط امام خمینی در جامعه انقلابی و اسلامی ما شکل گرفت و اکنون همچون خوره درحال بلعیدن تاروپود این انقلاب و این نظام است.
«دانه درشت ها» عنوانی است که در چهار دهه گذشته بارها تکرار کردهایم و تکرار کردهاند و همواره تاکید بر این بود که باید با آنها مقابله شود و اصولاً نباید اجازه شکل گرفتن آنها داده شود. دانه درشتها، قدرت تکثیر دارند، جامعه را آلوده میکنند و میکربهائی هستند که سلولهای عدالت را در خود هضم میکنند. این، درست برخلاف مسیری است که امام خمینی برای انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ترسیم کرده است. امام، میگفت یک تار موی زاغه نشینان بر تمام کاخ نشینان برتری دارد. او حتی یک لحظه از سفارش درباره خانوادههای فقیر و ضرورت رسیدگی به آنها غافل نمیشد و به مسئولین نظام جمهوری اسلامی تاکید میکرد شما را زاغه نشینان از کنج زندانها و از خانه هایتان به این مسندها رساندهاند و اگر آنها نبودند شما الآن هم در انزوا بودید، بنابر این همیشه توجه داشته باشید که این مردم ولی نعمتهای شما هستند و باید با تمام توان در خدمت آنها باشید.
یک ارزیابی منصفانه نشان میدهد به این توصیه اکید امام خمینی عمل نشده و نه تنها عدالت در جامعه ما حاکم نیست بلکه هر لحظه به سوی بیعدالتی بیشتر و اختلاف طبقاتی شدیدتر به پیش میرویم. اینکه عدهای از عناصر غیرحکومتی بتوانند با استفاده از رانتها به هزارها میلیارد تومان ثروت برسند و عدهای زیر خط فقر باشند، برای جامعه انقلابی و اسلامی ما یک لکه ننگ بزرگ است. ننگ بزرگتر این است که در میان مسئولان نظام جمهوری اسلامی هم کسانی وجود داشته باشند که از ثروتهای نجومی برخوردار باشند و در خانههای گران قیمت زندگی کنند. آنچه مایه تاسف است این است که بسیاری از سوءاستفادهها و رانت خواریها مربوط به نزدیکان کسانی است که دست اندرکار امور حکومتی هستند. این درست است که در میان مسئولین نظام جمهوری اسلامی افراد پاک دست، قانع، منضبط، دلسوز و خدمتگزار کم نیستند، ولی وجود عدهای فرصت طلب در میان آنها که خودشان و نزدیکانشان به چپاول مشغولند و سیر هم نمیشوند برای این نظام بهیچوجه قابل تحمل نیست.
وجود دانه درشتها در عرصه اقتصادی و مکیده شدن خون مردم توسط آنها اکنون برای همه مشهود و ملموس است. بحرانهای پیاپی اقتصادی که در ماههای اخیر پدید میآیند و تدابیر گوناگون مسئولان تاکنون نتوانسته این بحرانها را مهار کند، از عوارض حضور همین دانه درشتها و آزادی عمل آنهاست. این وضعیت اگر ادامه پیدا کند، جامعه ما با یک انفجار بزرگ مواجه خواهد شد که هیچکس قدرت مهار کردن آن را نخواهد داشت.
برخلاف تصور یا القائات عدهای که میخواهند چنین وانمود کنند که دانه درشتها به فلان گروه یا جناح تعلق دارند، باید با صراحت و بدون تعارف اعلام کنیم که رانت خواری و دانه درشت پروری اختصاص به گروه و جناح خاصی ندارد بلکه در میان تمام گروهها و جناحها این عناصر فرصت طلب و زیاده خواه وجود دارند و آنکس که در این میان متضرر میشود ملت است. دولتها و مسئولان نظام نیز از صدر تا ذیل به دلیل کوتاهی در برخورد با این پدیده شوم زیر سوال قرار دارند. علت اینکه شعارهای زیبا و نشست و برخاستهای متعدد حضرات مسئولین تاکنون نتوانسته مشکل را حل کند نیز همین است. آنان باید قبل از هر چیز ریشه رانت خواری، فامیل بازی و دانه درشت پروری را بسوزانند و به ضوابط قانونی برگردند و سپس سخن از مقابله با فساد اقتصادی به میان بیاورند. بارها نوشتیم و گفتیم و باز هم مینویسیم و میگوئیم که بدنه دستگاههای حکومتی اعم از دولت و غیردولت باید از عناصر ناپاک پالایش شود، زیرا هیچکس بدون همراهی این عناصر نفوذی نمیتواند از بیرون مرتکب تخلفاتی شود که منشا دانه درشت پروری است. حضرات مسئولان مطمئن باشند که اگر این پالایش صورت نگیرد، همه مصداق این بیت یغمای جندقی خواهند بود که:
گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من
آنچه البته به جائی نرسد فریاد است