صبوری قابل سنایش است، نه آنگاه که باید شتابید جمشید پیمان،

یک ـــ برای من صحنه ی رویاروئی آزادی خواهان ایران و رژیم آزادی کُش جمهوری اسلامی ،روشنِ روشن است!کسی اگر در این روشنی هنوز دچار ابهام است و یا خود را در گرگ و میش سحری می بیند که مدت هاست خورشید حقیقت بر آن تابیده است، باید فکری برای چشمانش بکند. پس از چهل سال حاکمیت مطلق جهل و جنون وجنایت و با تجربه ای لبریز از خون و درد، باورم نمی شود کسی ذرّه ای احساس و عاطفه در وجودش باشد و با دیدن این تجربه ی تلخ، هنوز نسبت به عملکرد رژیم آخوندی دچار توهم باشد. هنوز فکر کند می شود از دل تیره ی این رژیم جرقه ای را شاهد شود، هنوز می شود نرم نرمک این رژیم را اصلاح کرد و سرانجام آنرا با سلام و صلوات به سفر تفریحی فرستاد و در بدرقه اش یک سینی آب و شمعدانی و قرآن، چرخاند! ورشکستگی بورس اصلاح طلبی برای متوهمانش باید مدت ها پیش آشکار شده باشد. امروز کسانی که در این بازرار می چرخند بسیار بعید است هنوز و همچنان متوهم باشد! بیشترین این چرخنده ها دلالان و کارچاق کنان همین رژیم سراپا جنایت هستند، به امید تور کردن خام خیالی و خواب زده ای!
دو ـــ دوستی که بسیار هم دوستش دارم به من گفت، چرا از پاسداران و بسیجی ها و ارتشی ها و نیروهای انتظامی نمی خواهید به مردم بپیوندند؟ آیا آنها ایرانی نیستند؟ فکر نمی کنی بین آنها هم ناراضی از دستگاه حاکمیت فراوان است؟در پاسخش گفتم؛ چشم آنها بهتر از من و تو صحنه را می بیند، آنها رنج و درد و ذوب شدن مردم در کوره ی مصیبت های رژیم آفریده را بیشتر از من و تو می بینند و حس می کنند. اما از خودت پرسیده ای چرا آنها جای پیوستن به ستمدیدگان، همچنان چماق سرکوب آنها هستند؟دوستم گفت؛ یعنی از نظر تو راهی برای اینها نیست، نباید آگاهشان کرد؟
گفتم؛ من مطمئنم که آگاهند. راه هم این است که از رژیم بکنند و به مردم بپیوندند و این از نظر من نیازی به دعوت جداگانه ندارد. هرکدامشان در هر موقعیت و مقامی هستند اگر به جنبش براندازی نظام جمهوری اسلامی روی بیاورند، من به آنها خیر مقدم می گویم. اما هرکس از این جماعت، دستش به خون مردم آغشته است و مرتکب جنایت شده است نباید انتظار و توقع داشته باشد که از بازخواست و محاکمه عادلانه معاف شود!
گفت اگر اینطوری برخورد کنیم که….گفتم این داستان امّا و اگر ندارد! من و تو و همه ی آزادیخواهان ایرانی حق تصمیم گیری در باره آینده ی اینها را نداریم. وظیفه ی ما فقط براندازی نظام جمهوری اسلامی است. محاکمه و مجازات جنایت کاران در هر اندازه و جایگاهی که هسند، بر عهده ی دولت دموکراتیک و غیر مذهبی و دادگاه قانونی بر آمده ی پس از آن است!

سه ـــ مبارزه با این نظام به نظر من باید از دو ویژگی اساسی سرشار باشد. ویژگی نخست ؛کاربرد هر گونه وسیله و شیوه ی مبتنی بر اعلامیه جهانی حقو بشر، و ویژگی دوم ؛آراستگی به اخلاق متعالی انسانی و پرهیز از هر گونه عکس العمل ضد انسانی نسبت به دشمن!
مقاومت ایران طی سال های طولانی رویارویی با نظام ضد بشری حاکم بر میهنمان، همواره به این دو خصوصیت اراسته و پایبند بوده است! بخش عمده و شاید همه ی تبلیغات رژیم جمهوری اسلامی بر این مبنا قرار دارد که نشان دهد مقاومت ایران فاقد این ویژگی هاست. دروغ های عجیب و غریب، داستان سرائی ها و شیطان سازی ها و استفاده از پلشت ترین ابزار و افراد و ساختن صدها سریال تلویزیونی و فیلم سینمائی در این راستا،همه و همه با هدف بی اعتبار ساختن و مخدوش کردن چهره مقاومت برای مردم ایران و جامعه ی جهانی است. و البته همراه با این هدف ، می خواهد و می کوشد تا دست و پوز آلود ه به جنایتش را پنهان سازد. رشد فزاینده مقاومت و ذلت های روز افزون رژیم مبین شکست تمام عیار اینگونه توطئه و ترفند های رژیم و بارز شدن هرچه بیشتر چهره ی پاک و بر حق مقاومت است!

با نگاه به صحنه ی رویاروئی مردم ایران و رژیم جمهوری اسلامی، با عنایت به گسترش قیام در سرتاسر میهنمان، با فرو غلتیدن هر چه شتابناک تر رژیم در گرداب بحران های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی، با رو شدن تمام عیار دست حاکمیت تروریستی و توسعه طلب و جنگ افروز برای جامعه جهانی، دیگر نه جائی برای دامن زدن به توهم باقی مانده است و نه بهانه ای برای سوزاندن آگاهانه و نا آگاهانه فرصت ها ی شورش و قیام علیه نظام. صبوری امری پسندیده و شایسته ی ستایش است اما نه در زمان و مکانی که شتاب ضروری می شود. هر روز غفلت و زمان سوزی ما، ایران را بیشتر و بیشتر به پرتگاه سقوط نزدیک می کند!