آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
کانون نویسندگان ایران “یادمان دادخواهانه” بیستمین سالگرد قتل سیاسی محمد مختاری و محمدجعفر پوینده را در تهران برگزار کرد. پیکر بی‌جان این دو نویسنده، چند روز پس از قتل داریوش فروهر و پروانه اسکندری در اطراف تهران پیدا شد.
کانون نویسندگان ایران یادمان دادخواهانه بیستمین سالگرد قتل سیاسی محمد مختاری و محمدجعفر پوینده را در تهران برگزار کرد
کانون نویسندگان ایران امروز پنجشنبه اول آذر (۲۲ نوامبر) اعلام کرد که طی مراسمی در شامگاه سه‌شنبه گذشته “یادمان دادخواهانه” بیستمین سالگرد قتل سیاسی محمد مختاری و محمدجعفر پوینده را در تهران برگزار کرده است.
قتل داریوش فروهر و پروانه اسکندری به دست مأموران وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی در روز اول آذرماه ۱۳۷۷ به عنوان آغاز پرونده قتل‌های سیاسی موسوم به قتل‌های زنجیره‌ای ثبت شده است.
تنها به فاصله چند روز از قتل فجیع این دو چهره سرشناس ملی ایران بود که پس از مدت‌ها بی‌خبری از محمد مختاری و محمدجعفر پوینده که پس از خروج از منزل دیگر به خانه‌هایشان بازنگشته بودند، پیکر بی‌جان این دو عضو کانون نویسندگان ایران، در روزهای ۱۲ و ۱۸ آذرماه همان سال، در جاده‌های اطراف تهران پیدا شد.
کانون نویسندگان ایران در اطلاعیه‌ای که در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده، خبر داده است که مراسم یادبود مختاری و پوینده را در “مکانی خصوصی” برگزار کرده و “سخنرانی، شعرخوانی، موسیقی و خواندن و پخش پیام بعضی خانواده‌های جانباختگان قتل‌های سیاسی پاییز ۷۷” بخش‌های مختلف این مراسم بوده‌اند.
بر اساس اطلاعیه کانون نویسندگان ایران، عصر سه‌شنبه گذشته “ده‌ها تن از اعضا و مهمانان” این کانون در مراسمی “به یاد جانباختگان قتل‌های سیاسی ۱۳۷۷ و نیز نویسندگان کشته‌شده‌ی سال‌های پیش‌تر” شرکت داشته‌اند.
کمیسیون فرهنگی کانون نویسندگان ایران برگزارکننده این مراسم زیر عنوان “یادمان دادخواهانه بیستمین سالگرد قتل سیاسی محمد مختاری و محمدجعفر پوینده” بوده است.
به گزارش کانون نویسندگان ایران، عکس‌های محمد مختاری، محمدجعفر پوینده، احمد میرعلایی و غفار حسینی، چهار عضو کانون نویسندگان و در کنار آنها احمد تفضلی، علی اکبر سعیدی سیرجانی، حمید و کارون حاجی‌زاده، مجید شریف، ابراهیم زال‌زاده ، پروانه اسکندری و داریوش فروهر که در این مراسم بر دیوار نصب شده بودند، «یادآور خون‌های بناحق ریخته‌شده‌در راه تحکیم دیکتاتوری و حاکمیت خفقان بود.»
طبق این گزارش ابتدا رضا خندان (مهابادی) از سوی کمیسیون فرهنگی کانون نویسندگان ایران “دلایل برگزاری مراسم در مکان خصوصی” را برشمرد. سپس سیامک میرزاده، شاعر عضو کانون، در گزارشی به مرور “اتفاق‌های بیست سال اخیر پیرامون قتل‌های سیاسی و پرونده‌ی آن” پرداخت.
به گزارش کانون نویسندگان ایران، سخنان محسن حکیمی، نویسنده مترجم و فعال کارگری، به عنوان نخستین سخنران مراسم «پیرامون تلاشی بود که حاکمیت به کار برد تا قتل‌ها را صرفا جنایی جلوه دهد.». حکیمی در سخنرانی خود “دگراندیش بودن جانباختگان” را دلیل قتل آنها دانست.
سپس اکبر معصوم‌بیگی، نویسنده و مترجم، در سخنرانی خود از جمله گفت: «اگر مختاری و پوینده در لیست مرگ قرار گرفتند و کشته شدند نه فقط برای دگراندیش بودنشان بلکه بیشتر به این دلیل بود که آنها اهل عمل بودند و عضویت و کوشش‌شان در کانون نمونه‌ی آن است».
حافظ موسوی، شاعر، سومین سخنران این مراسم بود که درباره آثار ادبی محمد مختاری سخن گفت و او را “منتقدی ژرف‌بین و خلاق” دانست که “به درستی قدر اندیشه‌هایش دانسته و بررسی نشده است”.
به گزارش کانون نویسندگان ایران، پیام کتبی مریم حسین‌زاده، همسر محمد مختاری، که به دلیل بیماری نتوانسته بود در مراسم حاضر شود، توسط بکتاش آبتین، مجری برنامه، خوانده شد و به دنبال آن پیام صوتی سیما صاحبی، همسر محمدجعفر پوینده، که در آلمان به سر می‌برد پخش گردید.
فرخنده حاجی‌زاده، خواهر حمید حاجی‌زاده شاعر کرمانی که به همراه فرزند ۹ ساله‌اش کارون قربانی قتل‌های زنجیره‌ای شد نیز پیامی را به مناسبت این مراسم قرائت کرد. پیام صوتی مهشید شریف، همسر مجید شریف، از دیگر قربانیان قتل‌های سیاسی نیز در این مراسم پخش شد.
فاطمه سرحدی‌زاده، عضو کانون نویسندگان نیز در سخنانی کوتاه با بیان خاطره‌ای “سابقه تحت‌نظر بودن مختاری و پوینده را به اوایل دهه هفتاد مربوط دانست”. پخش سخنان محمدجعفر پوینده درباره سانسور و پخش شعری از محمد مختاری با صدای شاعر، بخش دیگری از مراسم بود.
گیتارنوازی بابک ولی‌پور و شعرخوانی سدعلی صالحی، علی‌رضا عباسی، آتفه چهارمحالیان و شهریار بهروز از دیگر بخش‌های مراسم بود. به گزارش کانون نویسندگان ایران، در پایان “یادمان دادخواهانه” حاضران برخاستند و “به یاد زندگی پربار جانباختگان راه آزادی بیان” یک دقیقه کف زدند.
