سعید منتظری، فرزند آیتالله حسینعلی منتظری در نامهای به آیتالله خامنهای، از او و شماری دیگر از مسئولان ایران به خاطر “هجمهها” علیه پدرش، بستن دفتر و کتابخانه و حسینیه او و فشار بر فرزندانش انتقاد کرده است.
او از عدم پاسخگویی رهبر ایران به نامههای قبلی خودش و “دیگر دوستان و بستگان” انتقاد کرده است.
سعید منتظری با اشاره به “آموزههای دین و تأکید همیشگی پدر” گفته “تظلم خواهی یک وظیفۀ شرعی و اخلاقی” است.
او در بخش اول نامه خود از تبلیغات یکسو علیه پدرش انتقاد کرد و نوشت که هنوز پس از حدود ۱۰ سال که از رحلت مظلومانۀ ایشان می گذرد هجمه تبلیغاتی یکطرفه علیه آیت الله منتظری به شدت و حدت ادامه دارد.
به نوشته سعید منتظری، در حالی که “ساختن مستندهای فرمایشی توسط افراد و نشریات معلوم الحال” ادامه دارد، خاطرات آیتالله منتظری با گذشت ۲۰ سال هنوز اجازه چاپ و انتشار نداشته و ندارد ولی ردیههای آن مکررا توسط اشخاص و ارگانهای رسمی در حال چاپ و انتشار است.
سعید منتظری با اشاره تلویحی به مصاحبه اخیر روحالله حسینیان در برنامه رودررو، به آقای خامنهای نوشته “اظهارات او حتی غیرمستقیم متعرّض شخص جنابعالی نیز می شود. فرد مذکور متأسفانه هنوز عهده دار مسئولیتی مهم در یک مرکز تاریخ نگاری و اسنادی است و با جرأت و اطلاع کامل ادعا می کنم و همۀ توابع آن را به جان می خرم که اگر دوستان او در دادگاه ویژه روحانیت پروندۀ اخلاقی شنیع وی را فرمالیته و مختومه نکرده بودند به حکم شرع و قانون، ادامۀ حیات وی میسور نبود.”
روحالله حسینیان، رئیس مرکز اسناد انقلاب اسلامی و از مقامهای وزارت اطلاعات در دهه ۶۰ شمسی، در مصاحبهای با برنامه اینترنتی رودررو گفته بود که آیتالله روحالله خمینی، رهبر وقت ایران، آیتاالله حسینعلی منتظری و شاگردانش را “فاسد” خوانده است.
او از اینکه در ٢٢ سال گذشته حسینیه شهدا که سالها محل تدریس آیت الله منتظری بوده، بسته مانده است، انتقاد کرد.
فرزند آیتالله منتظری یادآوری کرده است که “شعار ‘مرگ بر منتظری’ و ‘وای اگر خامنه ای حکم جهادم دهد’ که در ماجرای یورش آبان سال ٧۶ بر دیواره های آن نقش بست و هنوز هم برجای مانده است”.
او اضافه کرد که “منزل مسکونی و کتابخانه شخصی و دفتر ایشان هم که بارها و بارها پذیرای شخص شما و دیگر دست اندرکاران و بزرگان مملکت بوده است و یادگاری از ایشان برای فرزندان طبیعی و معنوی وی و حق شرعی و قانونی آنان است نزدیک به ١٠ سال است بدون هیچ دلیلی و بدون ارائۀ هیچ حکمی پلمب گشته و درب ورودی آن را جوش داده اند”.
سعید منتظری علاوه بر سابقه آشنایی خود با رهبر ایران درباره بازداشت و ممنوعالخروجی خود نیز نوشته است “بعد از تحمل حدود یک سال سلول انفرادی ممتد و طاقت فرسا در سالهای ٧٩ و ٨٠ (که فعلا در اینجا از تشریح اهانتها و رفتارهای غیرشرعی و خلاف قانون بعض بازجویان می گذرم) که عمده دلیل آن در اختیار داشتن فیلم خشونتها و برخوردهای تکان دهندۀ بعضی از بازجویان وزارت اطلاعات و همچنین قضایای مربوط به حصر و کتاب خاطرات پدر بود و تا این ساعت هیچ دادگاه و محکمه ای برای آن ایام طولانی بازداشت غیرقانونی تشکیل نشده و قاعدتاً برحسب قانون، پرونده مختومه شده است”.