در پی استعفای “اِوو مورالس”، رئیس جمهوری بولیوی، از مقام خود، این کشور با خلاء مهم قدرت روبرو شده است. سه هفته تظاهرات خیابانی و عدم حمایت ارتش از رئیس جمهوری، “اِوو مورالس” را مجبور به استعفا کردند.
بر اساس قانون اساسی بولیوی، جانشینان رئیس جمهوری در چنین مواقعی، به غیر از معاون او رؤسای مجالس سنا و نمایندگان هستند که همگی همزمان با “اِوو مورالس” از مقام های خود استعفاء داده اند.
دیروز یکشنبه دهم نوامبر دومین معاون مجلس سنای بولیوی آمادگی خود را برای جانشینی رئیس جمهوری به منظور برگزاری انتخابات پیش از موعد اعلام کرد.
اما، انتخاب جانشین “اِوو مورالس” برعهدۀ مجلس است که در آن نمایندگان حامی رئیس جمهوری مستعفی هنوز اکثریت کرسی ها را در اختیار دارند.
“اِوو مورالس” که مخالفان خود را “نژادگرا و کودتاچی” می نامد امروز دوشنبه یازدهم نوامبر از آنان خواست که صلح را به کشور بازگردانند و با پذیرش مسئولیت اقدام های خود ثبات بولیوی را تضمین کنند.
دیروز یکشنبه دهم نوامبر “اِوو مورالس” برای پایان دادن به خشونت های خیابانی استعفای خود را از مقام ریاست جمهوری اعلام کرد. اما، آنچه بیش از همه رئیس جمهوری بولیوی را مجبور به استعفا ساخت تصمیم فرماندهان ارتش و نیروی انتظامی بود که “برای صیانت از مصالح کشور به حمایت خود از رئیس جمهوری خاتمه” دادند.
اگر چه پلیس بولیوی صدور حکم بازداشت “اِوو مورالس” را تکذیب کرده است، اما دستگیری رئیس دیوان عالی انتخابات، ماریا اوژنیا، و معاون او را به اتهام تخلفات انتخاباتی تأئید نموده است.
خود مورالس در توضیح اقدام و اعتراض مخالفانش گفته است که تنها گناه او این است که “بومی و از تولیدکنندگان کوکائین” است. در پی استعفای مورالس، رؤسای جمهوری کوبا، ونزوئلا، آرژانتین و روسیه حمایت خود را از او اعلام کردند. اسپانیا نیز نقش ارتش و پلیس بولیوی را در استعفای “اِوو مورالس” مورد سرزنش قرار داد.