خانه / اخبار مهم روز / علی‌ رضوانی هم خبر نگار سیما هم بازجو ی اطلاعات سپاه

علی‌ رضوانی هم خبر نگار سیما هم بازجو ی اطلاعات سپاه

علی رضوانی، خبرنگار صدا و سیما، در مستند مناقشه‌برانگیزی که صدا و سیما در مورد کاووس سیدامامی تهیه کرده، با یک کارشناس سازمان اطلاعات سپاه مصاحبه می‌کند. فرزند کاووس سیدامامی می‌‌گوید این خبرنگار بازجوی مادرش بوده است.

مستند صدا و سیما با عنوان “مظنونین همیشگی” شامگاه یکشنبه ۱۹ آبان (۱۰ نوامبر) چند دقیقه پس از آغاز پخش، به دلیل “نقص فنی” متوقف شد. در چند دقیقه نخست این مستند که پس از مرگ کاووس سید امامی و هجوم مأموران امنیتی به خانه او ساخته شد، علی رضوانی با یک کارشناس سازمان اطلاعات سپاه مصاحبه می‌کند.

علی رضوانی که فعالیت حرفه‌ای خود را از باشگاه خبرنگاران شروع کرد و با خبر‌های نیروی انتظامی وارد صدا و سیما شد، مجری برنامه “خارج از گود” بود.

پس از پخش تصویر او در مستند “مظنونین همیشگی” رامین سیدامامی، فرزند کاووس سیدامامی، به “کمپین حقوق بشر در ایران” گفته است فردی که به عنوان گزارشگر در مستند “مظنونین همیشگی” حضور داشت، چهارم تیر ماه ۹۷ از مادر او، مریم ممبینی، بازجویی کرده است.

رامین سیدامامی گفته است مادرش پس از دیدن چند دقیقه مستندی که یکشنبه شب پخش شد، طوری آشفته و بدحال شده که به بیمارستان منتقل شده است.

کاووس سیدامامی، استاد دانشگاه و فعال محیط زیست، بهمن ماه ۹۶ پس از بازداشت، به دلایل نامشخصی در زندان اوین درگذشت. مرگ مشکوک این استاد ۶۴ ساله که یکی از شناخته‌شده‌ترین فعالان محیط‌‌ زیست در ایران بود، بازتاب بسیار گسترد‌ه‌ای در رسانه‌های بین‌المللی داشت.

نهادهای حقوق‌بشر از حکومت ایران خواستار توضیح علت بازداشت و چگونگی مرگ او در سلولی مجهز به دوربین مداربسته شدند. هنوز گزارشی رسمی در مورد علت مرگ کاووس سیدامامی منتشر نشده است.

مقامات امنیتی مدعی هستند که این استاد دانشگاه و دیگر فعالان محیط زیست که همزمان با او بازداشت شدند، جاسوس هستند. در حالیکه شورای امنیت ملی و همچنین وزارت اطلاعات و سازمان محیط‌ زیست ایران این اتهام را بارها رد کرده‌اند، فعالان محیط‌ زیست همچنان پشت میله‌های زندان هستند.

ساخت مستند “مظنونین همیشگی” با موضوع “پرونده متهمان محیط زیستی” صورت گرفته و تبلیغ گسترده برای پخش این فیلم در شبکه‌های اجتماعی، تلاش تازه‌ای برای توجیه علت بازداشت این فعالان به نظر می‌رسد.

نام علی رضوانی برای نخستین‌بار نیست که در شبکه‌های اجتماعی مطرح می‌شود. او که متولد سال ۱۳۶۳ در تهران است، دارای لیسانس رشته علوم ارتباطات است و “نچسب‌ترین خبرنگار” هم خوانده می‌شود.

او که خود را “خبرنگار ورزشی” می‌‌خواند، سال گذشته در واکنش به حضور یک داور زن در بازی‌های بسکتبال گفته بود که “انگار فدراسیون بسکتبال خیلی با کمبود داور روبرو شده، در حدی که یه داور خانم بازی آقایون رو قضاوت می‌کرد”.

علی رضوانی متهم است که در پوشش خبرنگار، برای صدا و سیما برنامه‌هایی امنیتی مانند ۲۰:۳۰ اجرا می‌کند. مسیح علی‌نژاد، گرداننده کمپین مبارزه با حجاب اجباری، می‌گوید علی رضوانی بازجو و همکار نهاد‌های امنیتی ‌است. او می‌گوید که “علی رضوانی سراغ مادرم رفته تا از او در یک گزارش تلویزیونی “اعتراف” بگیرد”.

به گفته رامین سیدامامی، رضوانی شب ۴ تیر سال ۱۳۹۷ هم‌زمان با بازی فوتبال بین تیم‌های ایران و پرتغال همراه ماموران امنیتی وارد خانه کاووس سیدامامی شده است.

رامین سیدامامی آن زمان در صفحه اینستاگرام نوشته بود: «ماموران با خود شش جعبه بزرگ آورده‌اند و آن را به زیرزمین خانه ما برده‌اند بدون این که کسی اجازه دهد شاهد فعالیت‌شان باشد. آیا پس از نزدیک پنج ماه از مرگ پدرم هنوز مدارکشان کافی نیست؟ قصد دارند مدرکی در آنجا بکارند؟ ضابطین در حال حاضر در محلند و کوچه را اشغال کرده‌اند. وکیل مدافع ما آقای کیخسروی در پایین منزل ما حاضر شد اما اجازه ورود نیافت.»

صدا و سیما ۲۶ بهمن ماه ۹۶ هم مستندی در برنامه خبر ۲۰:۳۰ پخش کرد که در آن شخصیت و فعالیت‌های کاووس سیدامامی را زیر سوال می‌برد و او را جاسوس می‌خواند. چنین مستندی نقض قوانین داخلی ایران و قوانین بین‌المللی در خصوص اصل برائت و همچنین نقض حریم خصوصی افراد است.
مرگ مشکوک کاووس سیدامامی که یکی از شناخته‌شده‌ترین فعالان محیط‌‌ زیست بود، بازتاب بسیار گسترد‌ه‌ای در رسانه‌های بین‌المللی داشت

کاووس سیدامامی

مرگ مشکوک کاووس سیدامامی که یکی از شناخته‌شده‌ترین فعالان محیط‌‌ زیست بود، بازتاب بسیار گسترد‌ه‌ای در رسانه‌های بین‌المللی داشت

خانواده و وکلای کاووس سیدامامی با شکایت از صدا و سیما از مسوولان خواسته‌ بودند که به جای «فضاسازی امنیتی و هتک حیثیت» مرحوم سیدامامی درباره علت مرگ او «پاسخگو» باشند؛ شکایتی که به گفته رامین سیدامامی به جایی نرسیده است.

فرزند کاووس سیدامامی به کمپین حقوق بشر گفته است: «شکایت ما از صدا و سیما به جایی نرسید. ما هم می‌دانستیم که به جایی نمی‌رسد و شکایت ما بیشتر سمبلیک بود. می‌خواستیم بگوییم که مدرک شما درباره اتهام جاسوسی، تصویر پدرم است که سگ‌هایش را ناز می‌کند یا قلاب ماهیگیری او که در بیست و سی نشان می‌دهید با این ادعا که از این طریق این با اسرائیل ارتباط گرفته است.»