آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
دوازده زندانی سیاسی زن، محبوس در زندان اوین، با انتشار بیانیه مشترکی، ضمن تاکید بر «تحریم و نفی انتخابات» مجلس شورای اسلامی، نوشتند: «هر کسی که پای صندوق‌های رای می‌رود اثر انگشتش بر روی ماشه اسلحه‌ای که به سمت جوانان انقلابی شلیک می‌شود ثبت خواهد شد و نشان تاییدی بر نظام حاکم و جنایاتش است.»
در بیانیه این زندانیان سیاسی آمده که در تاریخ چهل و یک ساله جمهوری اسلامی، با تکرار کلمه «انتخابات» سعی شده که «حکومت سراسر استبدادی» جمهوری اسلامی، دموکراتیک نشان داده شود، «حال آنکه از همان روزهای نخست، آزادی مردم و در پی‌اش آرای آنها به یغما رفت.»
این بیانیه با اشاره به تشکیل «مجلس خبرگان برای تشکیل و حفاظت از سلطنت مطلقه دینی (ولایت فقیه)» و «غصب و سرقت حاکمیت و انتخاب مردم ایران»، اضافه می‌کند: «مجلس شورای اسلامی نیز که با حذف پیشین همه گروه‌های سیاسی به جز حلقه تنگ هوادارن تام حاکمیت مستبد، شکل گرفت و هر سال این حلقه راه‌یابندگان بدان تنگ‌تر شد و حتی به خودزنی رسید (چنانکه هم‌اکنون نیز شاهدیم) نه نهادی دموکراتیک بلکه عنصری سراسر ضدمردمی و تمام و کمال در خدمت حاکمیت است و غیر از آن هیچ مصرفی ندارد. چنانچه عموم مصوبات آن طی سالها گواهی می‌دهد.»
یاسمین آریانی، ندا آشتیانی، راحله احمدی، مریم اکبری منفرد، لیلا حسین‌زاده، سهیلا حجاب، آتنا دائمی، سپیده فرهان، منیره عرب‌شاهی، صبا کرد افشاری، ندا ناجی و سمانه نوروز مرادی، امضاکننده این بیانیه هستند.
آنان در بخش دیگری از بیانیه‌شان به اعتراض‌های مردمی طی دوره‌های مختلف اشاره کرده و نوشته‌اند: «این نظام و انتخابات‌هایش تنها بر خون میلیون‌ها جوان بی‌گناه استوار گشته: فروردین ۵۸، تابستان ۵۸، خرداد ۶۰ و قتل عام دهه ۶۰ بویژه کشتار تابستان ۶۷، قتل های زنجیره‌ای دهه ۷۰، به خاک و خون کشیدن خاتون و آباد و اسلامشهر و.. کشتار معترضین ۸۸، فجایع کهریزک و اعدام گسترده هموطنان کرد به اسم تروریست در زندان‌های ایران، کشتار معترضان ۹۶ و نهایتا کشتار وحشیانه مردم در آبان ماه ۹۸ و …»
این زندانیان سیاسی زن با بیان این که «مردم ایران آرای واقعی و بی‌بازگشت خود را از دی ماه ۹۶ تا قیام خونین آبان ماه ۹۸ و پس از آن با جان برکفی در خیابان‌ها رسا اعلام کره‌اند»، تاکید کردند: «سیاست اکنون نه آنگونه که اصلاح‌طلبان می‌خواهند یعنی در فرایندهای سیاست‌زدوده انتخابات بلکه به گونه انقلابی در تظاهرات، اعتصاب‌ها، و تشکل‌یابی مردم در جریان است.»
علاوه بر این زندانیان سیاسی زن، تاکنون سازمان‌ها، احزاب و فعالان سیاسی بسیاری انتخابات مجلس شورای اسلامی را تحریم کرده‌اند.
