آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
لورنس فلمن ری ال- نماینده پارلمان فدرال سوئیس
خانمها و آقایان، دوستان عزیز از اشرف و لیبرتی، خانم رجوی عزیز،
قبل از هرچیز میخواهم از کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران تشکر کنم که از من دعوت کرده و این فرصت را برای من فراهم کردند تا با افراد کمپ لیبرتی آشنا شوم، بطور خاص زنانی که اکنون در آلبانی از آنها استقبال شده است. دیروز ما فرصت بسیار عالی داشتیم که با زنان بسیار خوبی آشنا شویم و من بسیار تحت تأثیر قرار گرفتم چرا که با زنانی صحبت کردم که از تجربیات بسیار بالایی در مبارزه برخوردار بودند.
از زمانی که روحانی چهار سال پیش به مسند قدرت رسید، حدود 3 هزار نفر اعدام شدهاند، از جمله مخالفان سیاسی از اقلیتهای مذهبی و قومی. این آمار رسمی است ولی ما میدانیم که چه بسا بیشتر از این باشد. زنان اصلیترین قربانی رژیم زنستیز حاکم بر ایران هستند. رژیم آنها را از حقوق بنیادین خود محروم کرده است. آنها در همه سطوح جامعه مورد تبعیض قرار میگیرند. در مشاغل خود از حقوق پائینی برخوردار هستند. 80 درصد زنان بیکار بوده در حالیکه سطح تحصیلات بالایی دارند. آنها از دسترسی به بسیاری از مناصب محروم هستند.
با وجود سرکوب مدنی و تبعیض علیه زنان در ایران، شما و ما نقشی در مبارزه بر علیه رژیم ایفا میکنیم. زنان در ایران در همه جوانب، مانند زندگی اجتماعی خود در دانشگاهها، محلهای کار و غیره در حال مقابله با رژیم مذهبی هستند. اما خارقالعادهترین عنصر مبارزه زنان ایران علیه رژیم شرکت آنها در مقاومت است. شما میتوانید خیلی به این امر افتخار کنید که حدود 52 درصد از اعضای شورای ملی مقاومت ایران زن هستند. در مقایسه با سوئیس، که یک کشور به اصطلاح توسعهیافته تلقی میشود، تنها 32 درصد از اعضای پارلمان زن هستند. این بدین معنی است که ما باید در کشورمان بجنگیم تا حقی را وارد قانون کنیم. برای زنان، هیچ چیزی ساده بدست نمیآید. این را ما در بسیاری از کشورها میبینیم. اگر فکر کنیم همه چیز انجام میشود، این حقیقت ندارد. همیشه باید با عواقب و عکسالعملهای هر موضوعی مقابله کنیم.
بنابراین، زنان ایرانی این را درک کردهاند، و همچنین نمونهیی برای ما در اروپا بودهاند. رئیس جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران هم یک زن است. بنابراین زمان آن رسیده که مردم ایران از این همه سرکوب خلاص شوند تا بتوانند یک دولت دمکراتیک برپا کنند که در آن برابری میان همه شهروندان، زنان و مردان، و میان همه مذاهب و جوامع قومی، قانون حاکم باشد. ایران همچنین نیاز به همبستگی بینالمللی دارد و این وظیفه ما در اروپا است که آنچه در داخل ایران را به سراسر جهان برسانیم.
بار دیگر، تشکر و تبریک به شورای ملی مقاومت ایران بابت همه تعهدات شجاعانه شان. تبریک به مبارزان آزادی و همچنین رهبری آنها، خانم مریم رجوی. با تشکر
آلخو ویدال کوادراس – رئیس کمیته بین المللی در جستجوی عدالت
با تشکر، با تشکر فراوان. خانم رئیس جمهور گرامی، دوستان عزیز، اشرفیان عزیز، باعث خوشوقتی بزرگی برای من است که امروز در این جلسه در آلبانی شرکت داشته باشم
همانطور که شما بسیار محبت کردید و فرصتی دادید چند کلمه صحبت کنم، اجازه دهید یک ایده را با شما در میان بگذارم. یک ایده بسیار روشن و ساده که متأسفانه توسط بسیاری از دولتهای غربی درک نشده است. این ایده مستقیماً با انگیزه سیاسی حمایت من و حمایت همه دوستانم و همکاران سابق و کنونی ام در گروه ایران آزاد در پارلمان اروپا، برای اپوزیسیون دمکراتیک ایران بوده است. چرا که همکاری ما با مقاومت ایران دو علت اصلی دارد.
علت اول این است که بودن در مبارزه شما، یعنی بودن در صف شما و تلاش طولانی و پر از چالش برای رسیدن به ایران دمکراتیک و آزاد، ما را به افراد بهتری تبدیل میکند. کار مشترک با افرادی مانند شما، یعنی افرادی که چنین سطح بالایی از کیفیت اخلاقی، شجاعت، هوش، سخاوت و فداکاری، دارند، سطح ما را به عنوان انسان ارتقاء میدهد. به واقع این یک افتخار و امتیاز است، و ما از این بابت از شما تشکر میکنیم.
علت دوم ماهیت سیاسی دارد. این ایدهیی است که امروز میخواهم با شما در میان بگذارم.
دوستان عزیز من، دمکراسی را نمیتوان از خارج با نیروی نظامی تحمیل کرد. نتیجه چنین تلاشهایی همواره معکوس بوده و راندمان منفی خواهد داشت. ما از تجربه کافی برخورداریم که بتوانیم این استدلال را ارائه کنیم. دمکراسی باید نتیجه اعمال جمعی مردم باشد و وظیفه کسانی از کشورهای دیگر که قصد کمک دارند این است که از جنبشهای ذاتی که برای آزادی مبارزه میکنند حمایت به عمل آورند.
نتیجه گیری من این است که مشکل ایران نیاز به یک راه حل ایرانی دارد، و این راه حل شورای ملی مقاومت ایران و رهبری مریم رجوی است. در این مبارزه، زنان این مقاومت و همه زنان ایران منبع بزرگی از انگیزه، ایمان و قدرت هستند. به این دلیل، این جشن روز جهانی زن سمبل امید ما در پیروزی نهایی است. اطمینان داریم آن روز خواهد رسید وقتی که کرامت زنان ایران به رسمیت شناخته شود، آزادی آنها محقق شود و آینده آنها به عنوان شهروندان ایران رو به پیشرفت و توسعه باز باشد. تا رسیدن چنین روزی، زنان گرامی مقاومت ایران، مطمئن باشید که ما بسیارها که در کنار شما میجنگیم، برای چنین آرمان نیکی، در تعهد خود شکست نخواهیم خورد تا اینکه این روز جهانی زن توسط زنان آزاد در ایرانی آزاد جشن گرفته شود. با تشکر فراوان
فاتمیرمدیو- نماینده پارلمان و رهبر حزب جمهوریخواه آلبانی
با تشکر فراوان، با تشکر، با تشکر بابت این دعوت،
خانم رجوی خیلی از شما بابت اقداماتتان تشکر میکنم. این یک نمونه بسیار عالی است. من سلامهای همکاران خود را از پارلمان به اینجا میآورم. دوست خوبم پاندلی مایکو. ما هر دو از زوایای مختلفی از زندگی سیاسی هستیم. او یک سوسیالیست است و من یک جمهوریخواه.
من با دولت کنونی پیرامون خیلی از مسائل اختلاف نظر دارم. اما اگر یک موضوع است که با آن بسیار موافقم کاری است دارند انجام میدهند، کاری که ما آغاز کردیم و کاری که باید با یکدیگر انجام بدهیم تا همه چیز را برای شما فراهم کنیم تا شما احساس کنید در خانه خودتان هستید. این وظیفه ما است.
من از نماینده آلمانی شنیدم که گفت مردم آلبانی ثروتمند نیستند. به نظر من باید قلبی غنی داشته باشید تا دربهای خود را به روی مردمانی که نیازمند هستند باز کنید. و با قلبی غنی ما دربهای خود را به روی افرادی بسیار قدرتمند باز کردیم و افرادی که نیازمند هستند. من بسیار خوشحالم، خانم چاوز، که اینجا هستید. من یکی از میزبانان رئیس جمهور آمریکا جرج بوش بودم وقتی که به آلبانی آمد.
من همواره در مورد آزادی در زندگی صحبت میکنم. چرا که معتقدم و باید یک بار دیگر اینجا بگویم خدا ما را برابر میبیند. او به ما حیات، آزادی و توان جستجوی خوشبختی را داد. او اینها را به همگی دادو هیچ اختلافی نبود. چه مرد، چه زن. این موضوعی است که ما باید درک کنیم. ما مخلوق خداوند هستیم و باید اهمیت همکاری، احترام و عشق به یکدیگر را درک کنیم.
چطور میتوانیم چنین کاری کنیم؟ من از دکتر کینگ نقل قول میکنم. دکتر کینگ گفت، جوامع بدلیل خطاهای افراد بد ضرر نمیکنند. بلکه از همه بیشتر بیتفاوتی افراد نیک مضر است.
بنابراین ما باید به عنوان افرادی نیک با یکدیگر کار کنیم تا تغییرات مورد نیاز را ایجاد کنیم. خانم رجوی، با تشکر فراوان بابت رهبریتان چرا که شما بسیاری افراد خوب را دور هم جمع کردید تا برای این آرمان تلاش کنید.
دوست خوب من از اسپانیا، نائب رئیس پارلمان اروپا، قبل از آمدن به اینجا به دستور جلسه نگاه کرد و گفت فاتمیر ما مسئولیت بزرگی برعهده داریم چون فقط ما دو مرد هستیم که در این برنامه بسیار خارقالعاده صحبت میکنیم. من هم دارم بیشترین تلاش را میکنم.
سخنان خود را با نقل قول از فرد دیگری به پایان میبرم. مخترع بزرگ استیو جابز در سخنانی برای دانشجویان خود، که فکر کنم برای همه ما مناسب باشد، گفته بود زمان شما محدود است. بنابراین آن را با تلقین از زندگی فرد دیگری هدر ندهید. خود را محصور عقاید دگم نکنید، یعنی زندگی خود را بر اساس عقاید افراد دیگر تنظیم نکنید. اجازه ندهید صدای نظرات دیگران صدای وجدان خودتان را ساکت کند، و از همه مهمتر، از این شجاعت برخوردار باشید که به صدای قلب و نیأت خود گوش دهید. به نحوی آنها از قبل میدانند شما به واقع چه کسانی میخواهید بشوید.
خدا شمارا حفظ کند. با تشکر فراوان
ماریا ترزا فرناندز دلا وگا -معاون پیشین نخست وزیر اسپانیا
خانم رئیس‌جمهور گرامی،
دوستان گرامی در شورای ملی مقاومت ایران،
خیلی دوست داشتم همراه شما و مدعوینتان باشم تا روز جهان زن را گرامی بداریم. متاسفانه نتوانستم در میان شما باشم ولی خوب می‌دانید که نه فقط از طریق این پیام ویدئویی بلکه از صمیم قلب با شما هستم. هر جا زنان خواهان برابری، آزادی، بردباری و دموکراسی هستند، من با آنها هستم، علی‌الخصوص در مورد زنانی مثل شما که نه فقط برای حقوق و آزادی خود ، بلکه برای حقوق و آزدی خلقشان مبارزه میکنند.
دوستان گرامی، بابت پشتکار، تعهدپذیری و شهامت روزانه‌تان از شما تقدیر به عمل‌می‌آورم. اینچنین است که می‌توان پیشروی کرد؛ پیشرویهایی مانند انتقال همگی اهالی کمپ لیبرتی به اروپا.
خواهر مریم رجوی عزیز برای بهبود شرایط زندگی این تعداد زیاد از خانواده‌ها به شما تبریک میگویم. این کاری بسیار دشوار بلکه غیرممکن می‌نمود ولی محقق شد، مانند خیلی دیگر از دستاوردهای زنان که کسی آنها را واقعی نمی‌دید اما به واقعیت پیوستند. تعهدپذیری زنان توان جابجایی کوهها را دارد و شما زنان ایرانی بهترین گواه آن هستید.
من معتقدم که شما با مبارزه‌تان موفق خواهید شد حقوق شهروندی را برای زنان و همه در کشورتان محقق کنید. برابری برای همه مفید است و کرامت و آزادی همه را در پهنه جهانی گسترش میدهد.
جهان در برابر این همه نفرت‌برانگیزی و عدم بردباری و خارجی ستیزی نیاز به زنان با شهامت و دموکرات ومدافع حقوق زنان دارد و شورای ملی مقاومت ایران این نیاز را برآورده میکند.
دوستان عزیز، من شما را ترغیب میکنم به ادامه پیشرویها و مبارزه‌تان برای دستیابی به اهدافتان. ما، همه دموکراتها، در کنار شما هستیم. ما میدانیم که کثرت‌گرایی، احترام به حقوق مردان و زنان تنها ضامن پیشرفت و صلح برای همه شهروندان در جهان می‌باشد.
سروانتس، نویسنده بزرگ کشور من نوشته است که «آزادی بزرگترین موهبت اللهی برای انسانهاست. آزادی گوهری است نهفته در زمین ما و امواج دریا را به اتحاد خود در می‌آورد».
مایه افتخار من است که شما زنان ایرانی مبارزه سهمگینی برای دستیابی به این آزادی را در پیش گرفته‌اید.
از شما بی‌نهایت متشکرم و همه احساسات دوستی‌ام را نثارتان میکنم.
سویم آربانا – رئیس انجمن دفاع اززنان آلبانی
خانم رجوی عزیز، به خانه دوم خودتان، آلبانی، خوش آمدید. خواهران و برادران عزیز ایرانی-آلبانیایی، من به زبان آلبانیایی خوشامد خواهم گفت زیرا من یک آلبانیایی هستم ، در نتیجه، شما به زبان آلبانیایی بهتر خواهید فهمید تا به زبان انگلیسی. من بعنوان یک فعال صلح و حقوق بشر، همواره از خودم می پرسیدم: گناه زنان چیست؟ گناه یا تقصیر ما چیست؟ گناه شما چیست؟ گناه زنانی که به قتل می رسند و شکنجه می شوند چیست؟ گناه کسانی که جهان را به جنگ می کشانند چیست؟ به همین دلیل است که همه ما در این جنبش عظیم جهانی بنام ”گروه بین المللی صلح زنان” گرد آمده ایم.
من رییس یک کمیته طرفدار صلح هستم و ما بیانیه ای را به تصویب رسانده ایم که از همه کشورهای جهان، برای خاتمه دادن به جنگ و برقراری صلح دعوت بعمل می آورد. این ممکن است یک خیال باطل به نظر برسد ، اما اینطور نیست، این یک استراتژی است، یک طرح است، و ما باید بر اساس یک طرح کار کنیم تا بتوانیم همگام با هم بسوی یک جهان مسالمت آمیز حرکت کنیم، چرا که ما فقط یک بار زندگی می کنیم و باید در صلح زندگی کنیم. جنبشی که توسط خانم رجوی اداره می شود، به من الهام می بخشد ، همچنین شجاعت و توان غلبه او بر مشکلات برایم الهام بخش است. من همچنین از سبعیت بنیادگرایی عظیمی که علاوه بر قدرت اقتصادی کشوری مانند ایران ، حتی از قدرت یک بنیادگرایی ”کهن” برخوردار است، الهام می گیرم. از پدیده یی که به نظر می رسد مستقیما از قرون وسطی آمده است. و حالا یک زن، سمبل جنبشی است که برای برابری می جنگد، کسی است که باید مورد تحسین و حمایت قرار بگیرد و همبستگی خود را با او نشان دهیم. در سال 2013، ما تنها تعداد اندکی از آلبانی بودیم، دریتا و من. از آنجایی که دریتا رییس و سرپرست مهاجرت در کشورهای غرب بالکان است، او از اولین گروه 200 نفره مجاهدین استقبال کرد و پیشداوریهای منفی را، که نه تنها در آلبانی، بلکه در سراسر اروپا وجود داشت ، کنار گذاشت. او بر آن موانع غلبه کرد و این انتقال را به همراه دولت آلبانی ممکن ساخت تا مجاهدین به اینجا بیایند.
بدلیل شغلی که من دارم، روزانه پیش می آید که گریه کنم و سر به شورش بزنم، زیرا من با فقیرترین مردمان کار می کنم، با آنهایی که در رنج و محنت هستند. وقتی که من سابقا به داستانهای زنان ایرانی گوش می دادم، خیلی گریه می کردم. اما حالا دیگر گریه نمی کنم. می خواهم قوی باشم، زیرا تنها به این طریق قادر خواهیم بود که وضعیت را تغییر دهیم. اگر همه ما برای جنگیدن ، نه تنها برای 8 مارس، بلکه برای اینکه به جهان بگوییم که ما هستیم، در کنار هم قرار بگیریم، در آنصورت ، 8 مارس متفاوتی را در یک تهران آزاد، جشن خواهیم گرفت. متشکرم!
دیانا چولی- نویسنده و نماینده پیشین پارلمان آلبانی
خانم مریم رجوی عزیز، خانمهای عزیز این پنل، خواهران و برادران عزیز،
مایلم روز جهانی زن را به همگی تبریک بگویم. اسم من ریتا جولی است. من مدیر امور پناهندگان در وزارت کشور بودم. اکنون رئیس انجمن ملی پزشکی آلبانی هستم. بسیار خوشوقتم که در این روز بزرگ در میان شما هستم و از شما تشکر میکنم که این برنامه بزرگ را در تیرانا برگزار کردید. ما به همگی شما در تیرانا خوشآمد میگوئیم. من همگی شما را میبینم. ما یک کشور بسیار زیبا داریم. ما فقیر هستیم اما قلب ما برای همگان بسیار بزرگ است. من یکی از اولین نفراتی بودم که با شما در هنگام انتقالتان از عراق به اینجا دیدار کردم. داستانهایی که از شما در مورد مقاومت و شجاعتتان زیر حملات موشکی علیه کمپتان شنیدم باعث شد احترام بالایی نسبت به وفاداری شما به آرمان آزادی کشورتان پیدا کنم. برای من بسیار جالب توجه بود که این تعداد از زنان را در میان شما ببینم، کسانی که در زندانهای رژیم ایران بودند، و سپس در عراق، و تاریخچه طولانی در مبارزه برای آزادی کشورشان دارند. خوشحالم که کشور کوچک ما با قلبی بزرگ اجازه داد همگی شما وارد شوید. ما هم داستان بسیار طولانی از مبارزه علیه دیکتاتوری داریم و درک میکنیم شما و مردمتان چه میکشید.
بیش از هر زمان دیگر نیاز است. رهبری بزرگ و رئیس جمهور شما، یعنی خانم رجوی، در سخنان خود گفت زنان میتوانند نقشی تأثیرگذار در رهبری مردمان جهان به سمت مناسبات خواهری، برادری و همبستگی ایفا کنند و ما باید این مسئولیت را با شرکت فعال در این جنبش برعهده گیریم. مایلم همبستگی و حمایت خود را از جنبش بزرگ شما ابراز کنم. مطمئنم جنبش شما با رهبری شما، خانم رجوی، که مروج دمکراسی و بردباری است، در کشورتان موفق خواهد شد، همانطور که در این سالیان سکونت خود در کشور ما هم موفق بودهاید. مردم آلبانی با شما هستند و در تلاش شما برای آزادی در کنار شما هستند. خدا همگی شما را حفظ کند. اما سخنان خود را با کلماتی بزرگ به پایان میبرم. جهان زنان را تغییر داد. زنان جهان را تغییر می دهند. ما یکدیگر را تغییر دادیم. با تشکر فراوان. با تشکر
دریتا اودلی – رئیس سازمان میانجیگران آلبانی
خانم رجوی عزیز، حضار عزیز، دوستان ایرانی عزیز، ما از همه شما بخاطر گردآوردن ما امروز در اینجا برای جشن و گرامیداشت، تشکر می کنیم. بسیاری از ما، گروهی را تشکیل داده ایم که می شناسیم و همدیگر را ملاقات می کنیم. بارها اتفاق افتاده که یک دوست آلبانیایی از من سؤال کرده است چرا تا این حد به آرمان زنان ایرانی و کسانی که در تبعید زندگی می کنند و حتی آنهایی که در درون مرزهای ایران هستند، چسبیده ام. جواب من این بوده: به دلایل زیاد.
بعنوان کسی که تاریخی طولانی از فعالیت در زمینه حقوق زنان دارد، نقض فاحش حقوق اولیه زنان در ایران، تبعیض، نابرابری فاحش و فقدان امنیت اجتماعی که زنان ایرانی از آن رنج می کشند، نمی توانست توجه مرا جلب نکند. 73 زن تنها در خلال سالهای 2013 الی 2017 بدلایل ایدئولوژیک به معنای فناتیسم و محافظه کاری افراطی، اعدام شده اند. آخرین بار، دو زن در ماه ژانویه اعدام شدند. آنگونه که شنیدیم، زنان در ایران نه تنها اجازه شرکت در کنسرت ندارند، بلکه وقتی سعی کنند 8 مارس را جشن بگیرند، مورد ضرب و شتم قرار می گیرند. قوانینی که اخیرا تصویب شده ، دختران جوان زیر 15 سال یا حتی زیر 10 سال را مجبور به ازدواج می کند. آنها نمی توانند زندگی شان را در کنترل خود داشته باشند، بلکه با چنین وضعیتی مواجه هستند. آنها زنان یک ملت بزرگ با تاریخ تمدنی کهن هستند، اما از سرکوب مذهبی متعصبانه یی رنج می برند و هیچ دلیل مذهبی، ایدئولوژیک یا سیاسی یا حتی وطن پرستانه ای وجود ندارد که بتواند سرکوب زنان در هیچ کشوری از جهان را توجیه کند. ما ، من، زنان آلبانیایی، زنان ایرانی، زنان تمان جهان، همه ما در پیشتازی جنگ برای حقوق زنان، تا وقتی زنده هستیم، همواره خواهیم جنگید تا حتی یک زن مورد سرکوب و سو استفاده قرار نگیرد. ما همواره این ماموریت مقدس برای زنان را به نسلهای آینده منتقل خواهیم کرد. زنان ایرانی هرگز دست از جنگ برنمی دارند و ما شاهد آن هستیم. آنها در میان ما و در بسیاری کشورهای دیگر در جهان زندگی می کنند و ضمن کمک به حراست از حقوق زنانی که در ایران زندگی می کنند، از مقاومت ایران حمایت می کنند.
ما بعنوان آلبانیایی مفتخریم که توانستیم امکانی بوجود آوریم، تا به یک گروه مهم از ساکنان لیبرتی که اکنون در اینجا، آزاد هستند، کمک کنیم. این یک پیروزی تاریخی است. این زنان شجاع و دلیرکه توسط مردان دلیر حمایت می شوند، توسط خانم مریم رجوی رهبری می شوند، کسی که سالهای متمادی، ”جنگ” برای حقوق بشر و برابری جنسی را هدایت کرده است. او این کار را این خاطر پیش می برد که امیدوار است روزی ایران مکانی آزاد باشد.
خانم رجوی محترم، آلبانیایی ها همیشه دوستان شما خواهند بود و از شما در تلاشهای اصیل و خستگی ناپذیرتان در ماموریت مقدسی که برای آزادی و برابری انسانها دارید، حمایت خواهند کرد . شما نمونه ای برای ما و همه زنان جهان ، برای همه دوستداران پیشرفت، آزدی و دمکراسی هستید. پلاتفرم شما برای حمایت از رهبری سیاسی زنان ، که یکی از پلاتفرمهای متعددی است که شما برای برابری دارید، همان است که روزی باعث تغییر در تمامی کشورهای جهان و تمام دنیا خواهد شد. دوستان عزیز، شما تنها نیستید، شما همیشه ما را در نبردتان، در کنار خود خواهید داشت. متشکرم!
پیام رانجاناکوماری -مدیر مرکز تحقیقات اجتماعی- هند
خواهران و برادران عزیز در مقاومت ایران، و خواهرانم در ایران، من همواره در کنار شما بودهام، بطور خاص در روز جهانی زن. اما این بار ممکن نبود. امروز اینجا هستم تا عشق و دوستی خود را نثار شما کنم، یعنی همه زنان و مردان شجاع کمپ لیبرتی که بطور پیروزمندانه منتقل شدهاند. میخواهم به شما بگویم من همواره از شما حمایت کرده و به حمایت از آرمان شما ادامه خواهم داد تا اینکه به ایرانی آزاد برویم که همگی ما شاهد آزادی و دمکراسی با خانم رجوی باشیم.
من اینجا هستم تا به شما و جنبش شما بگویم من با شما هستم چون به حقوق دمکراتیک ایمان داشته و میدانم آزادی را برای مردم خود محقق خواهید کرد. من معتقدم باید متحد شویم تا بیعدالتی و دیکتاتورها را سرنگون کنیم. شما برای دههها قیمت سنگینی دادهاید تا به این پیروزی نهایی برسید. من هرگز دفاع خود را از زنان ایران، دختران و زنان شجاعی که از شروع این استبداد در خطوط مقدم بودهاند، متوقف نخواهم کرد. ما احترام خود را به همه زنانی که برای آزادی شهید شدهاند نثار میکنیم، و با یکدیگر برای این که شاهد دمکراسی در ایران باشیم تلاش خواهیم کرد. در این روزجهانی زن مایلم سلامهای خود و مردم خود را به زنان و مردان مبارز ایران بفرستم.
بهاره برائی- ازشورای مرکزی سازمان مجاهدین خلق ایران
با سلام به خواهر مریم عزیزم و همه مهمان گرامی که از راه های دور و نزدیک به اینجا آمده اید.
از اینکه این فرصت را دارم تا با شما صحبت کنم باعث افتخارم است.
اجازه بدین صحبتم رو با جمله خواهر نازنینم صبا شروع کنم آن جاکه در آخرین دقایق زندگیش گفت ما تا آخر ایستاده ایم و تا آخر می ایستیم.
میخواهم برای شما از آن ایستادگی و اینکه چگونه محقق شد بگویم.
مقاومت زنان مجاهد خلق محصول سال‌ها رنج و تلاش طاقت فرسا و شکنجه و جانفشانی است. از هزاران زن و دختران جوانی که در زندانهای رژیم آخوندی شکنجه و اعدام شدند تا زنانی که در سال ۶۷ تنها به خاطر دفاع از نام وهویت مجاهدیشان قتل عام شدند. و تا شهدای اشرف و لیبرتی.
در حمله مزدوران عراقی رژیم ایران به اشرف در 6و 7 مرداد سال ۸۸، زنان مجاهد در صفوف پولادین در مقابل مزدوران ایستادند و مانع پیشروی آنها شدند. در این صحنه نبرد نه تنها نشکستیم بلکه با هم، هم چون زنجیری محکم شدیم تا توانمان در هم ضرب شود.
ما از خواهر مریم آموختیم که قدرت‌مان را از جمع‌مان بگیریم نه از ویژگی‌هاو توانمندی های فردی خودمان. و این چیزی است که ما را توانمند می کند.
ما در این مسیر یاد گرفتیم که از مسئولیت‌های بزرگ نترسیم بلکه آن را با تکیه کردن به همدیگر برعهده بگیریم . از شکست ها نهراسیم بلکه هرکدام را به تجربه ای برای پیروزی بعدی تبدیل کنیم. ما آموختیم که عشق و پرداخت برای دیگری راه گشای مسیرمان است.
در حمله در 19 فرودین سال 90 نیز به رغم این که هیچ سپر و حداقل امکان دفاع از خود را نداشتیم، با وجودی که ما را به رگبار گلوله بستند، با وجود هجوم هاموی‌ها و زرهی‌ها و شهادت دوستان مان، باز هم به هم اتکا کردیم و ایستادیم.
خیلی سخت بود ببینی خواهرت نسترن بدلیل نداشتن امکانات اکسیژن از دست میرود. خیلی سخت بود که ببینی گلوله‌ها بر پیکر دوستانت می‌نشیند و تو تنها شاهد دقایق آخر آنها البته با خروش ایستادن تا به آخر هستی. خیلی سخت بود که چهره فرمانده عزیزم خواهر زهره را غرق در خون ببینم و ژیلای عزیز که با جانش تلاش کرده بود سپر شود.
اما سختی‌ها و فشارها همه تصویر این تابلو نیست. آنچه به این تابلو رنگ و درخشش داده است دیدن زیبایی‌های توان انسانی بود.
بله دوستان ما در اشرف و لیبرتی زیبایی های زیادی دیدیم و فهمیدیم که یک انسان چقدر میتواند ایستادگی داشته باشد، چقدر میتواند دوست بدارد و بپردازد، چقدر میتواند تغییر کند و تغییر بدهد. بلکه ما میتوانیم و باید سرنوشت را خودمان را بسوی پیروزی نهایی بسازیم.
وقتی من از اتکا کردن به جمع‌مان صحبت میکنم بخش بزرگی از آن جمع، شما بودید. شما که در روزهای سخت همیشه در کنار خواهر مریم بودید و با فعالیتهایتان و با پیامهایتان به ما در مسیر سختی که طی میکردیم توان بیشتر میدادید
شما خانم بتانکورد، خانم چاوز و شما همه دوستان و پشتیبانانی که متاسفانه به خاطر کمبود وقت نمی‌توانم نام ببرم اما دیدن همه شما تک به تک به ما قوت قلب می‌داد و می‌دانستیم که با داشتن شما، این آرمان پیروز است.
وقتی به تابلوی زیبایی خیره میشوی بناگاه دنبال امضای نقاش آن میگردی، تابلوی زیبا و درخشان مقاومت زنان ایران نیز خالقی دارد. خواهر مریم، کسی که به ما یاد داد قبل از آنکه زن باشیم یک انسان باشیم. باور داشته باشیم که میتوانیم و باید تغییر بدهیم. او به ما یاد داد که بیش از توانمندی‌های فردی، این جمع است که اصالت دارد. او به ما یاد داد در سختی‌ها و شکست‌ها فرو نرویم بلکه از آن ها بیاموزیم از زمین خوردن‌هایمان درس بگیریم وبلند شویم و ادامه بدهیم تا پیروز شویم. او به ما یاد داد این ترس نیست که اصالت دارد بلکه جنگیدن و ایستادن است که اصالت دارد. او به ما آموخت که وقتی زمین و زمان به ما میگوید شما نابود خواهید شد، بخروشیم که می‌توان و باید پیروزی را بدست آورد. افتخار ما حرکت کردن به سوی آرمان آزادی مردم ایران است که او راهبر آن است.
اگر همه این پایداری‌ها و حماسه‌ها محقق شد هیچ نبود جز آموزه‌های او و آرمان بالای آزادی که خواهر مریم هر دقیقه، خودش را برای آن فدا میکند. ما به داشتن چنین راهبری مفتخر هستیم و به خود به خاطر داشتن او می‌بالیم.
بله و حالا ما همه تجربه‌هایمان را برای آزادی ایران و برای آزادی زنان ایران به کار خواهیم بست. ما هرگز فرماندهان و یاران مان که در اشرف و لیبرتی شهید شدند را فراموش نکرده و نخواهیم کرد. ما هرگز آنچه خواهر مریم برای این هجرت بزرگ انجام دادند را فراموش نکرده و نخواهیم کرد. ما با عزمی صد چندان اینجا هستیم تا مردم ایران و بخصوص زنان و دختران ایران را از شر این رژیم بنیادگرا نجات دهیم و با اتکا به می‌توان و باید خواهر مریم با اطمینان می گویم که ایران آزاد خواهد شد.
سیما باقرزاده – ازشورای مرکزی سازمان مجاهدین خلق ایران
خواهر مریم عزیز، میهمانان گرامی، خواهران و برادران سلام
به نوبه خودم و بعنوان یک زن مجاهد، روز جهانی زن را به همه شما بخصوص به خواهر مریم عزیزم تبریک میگویم.
در این لحظه یاد و خاطره همه دوستان و همرزمان شهیدم که سالیان نبرد مشترک با فاشیسم مذهبی را با آنها طی طریق کردم همراه من است. از منیر و مژگان و فهیمه و لادن تا ندا و صدیقه و آسیه و صبا و کلثوم و نیره و پوران و هزاران قهرمان دیگر که تا همیشه الگوی آزادگی و رهایی زن ایرانی خواهند بود.
بارها جهان از شنیدن سرگذشت رنجهای زنان میهن ما تکان خورده است و همچنان با هزار قصه پرغصه و ناگفته دیگر روبرو هستیم ولی امروز نمیخواهم به سیاهی های آسمان میهنم بپردازم و در اشاره همین سوگند و اعتقاد بس که تنها درمان این دردها سرنگونی حکومت آخوندی است.
در برابر این سیاهیها اما آنچه که درخشان و تابان است مقاومت خروشان و خونفشان زنان انقلابی میهنم است. زنانی از 38 سال پیش در برابر اولین یاوه استبدادی این حکومت (یاروسری یا توسری) و دیگر طرحها و تلاشهای ارتجاعیش، قد علم کردند، ایستادند، از زندان و شکنجه نترسیدند. بین بودن برای خود و خانواده خود، میهن و آزادی خلقشان را انتخاب کردند
و در این مسیر جز راه را برای نسلهای بعدی و امثال من نیز باز کردند تا بتوانم در دفاع از شرافت انسانی و میهنی ام به آنها بپیوندم. زنانی که نسل در نسل پرچم این مبارزه را محکمتر در دست فشردند و اکنون در تکثیر هزارباره خویش به شورای مرکزی سازمان مجاهدین خلق ایران تبدیل شدند.
اما جنبش مقاومت ایران و مبارزه زنان مجاهد خلق سه دهه پیش با یک نام و حضور ایثارگرش جهش یافت، اوج گرفت و شکوفا شد. زنی که انتخاب کرد و اراده کرد که از همه چیزش بگذرد و لحظه لحظه زندگیش را وقف آرمان آزادی کند، در تمام این سالیان، پیشاپیش همه راه باز کرد. یک چشم رو به دشمن و با چشم دیگر مشتاق و عاشق همه ما را به پیشروی و حرکت تشویق کرد. گام به گام ما را از پیچ و خمهای مسیر آگاه کرد، سختی های راه را هموار کرد و باز به جلو و قله های بعدی رهنمون شد.
به روز اول و آغازین انتخاب مبارزه بر میگردم به آنجایی که مثل هر انسان دیگر تاب دیدن بی عدالتی و نابرابری را در خود نیافتم و برای تحقق آزادی، برابری و عدالت اجتماعی به مجاهدین پیوستم.
بله برای آرمان برابری، همان آرمانی که همه آزادگان جهان و مشخصا زنان قرنهاست برای تحقق آن جنگیده اند اما با وجود دستاوردها و پیشرفتهای چشمگیر مبارزات زنان اما متاسفانه سقف شیشه‌یی هم چنان پابرجاست و همچنان دیوارهای قطور ناباوری این آرمان را چون یک آرزو در قفس نگه داشته است.
اما من و ما شاهد تجربه دیگری هستیم. ما کسی را دیدیم که از باورش به این آرمان و توان انسان، روابطی استوار بر مبنای برابری و انسانیت برپا کرد
خواهر مریم به نیاز جامعه انسانی یکسویه پاسخ داد، و به تنهایی اراده کرد که این مسیر را بپیماید و آن را محقق کند. در نگاه او هیچ کس با دیگری فرق ندارد. هیچ خصلت و توانمندی فردی نمیتواند ترا بر دیگری برتری دهد.
حتی در لحظاتی که احساس میکنی مملو از ضعف و ناتوانی هستی با عشق بیکرانش این باور را در تو بارور میکند که توان انسانی تو بی نهایت است.
به ما یاد داد که چطوربا عشق ورزیدن به همزرمان و سایر خواهرانمان سرشار شویم و قدرت و اراده هایمان در همدیگر ضرب شود
به ما یاد داد که نقاط مثبت دیگر خواهرانمان در این مسیر، همان دارایی های ماست و جایی برای حسادت و رشک ورزیدن ندارد.
او از هیچ چیز خسته نمی شود، هیچ کس نمی تواند او را نا امید کند. هیچ مانعی را به رسمیت نمی شناسد و برای برداشتن یک گام به جلو میلیونها واحد کار می کند.
اما زیبایی اندیشه او را نه تنها در رهایی و شکوفایی توانایی های زنان که در حضور مردانی می توان دید، که خود را از هر آنچه تاریخ سیاه مردسالاری به آنها آموخته و تحمیل کرده رها کرده اند، مردانی که به خود و اینکه چه برای خود داشته باشند فکر نمیکنند و در این مسیر همراه خواهر مریم و همدوش ما زنان مجاهد برای آرمان آزادی و برابری می جنگند و افسانه دروغین نابرابری را در هم شکسته اند.
بله ما همه اینها را از آرمان زیبای برابری خواهر مریم یاد گرفتیم، همان آرمانی که میگوید چیزی به عنوان غیر ممکن وجود ندارد و غیر ممکن ممکنی است که باید با قیمت دادن بیشتر محقق شود.
و حالا میهن من با نام هزار زنی آشناست که هیچ چیز برای خود نمیخواهیم، زنانی که یاد گرفته ایم همیشه و در هر لحظه بازهم چیزی برای پرداخت کردن به دیگران داریم، زنانی که یاد گرفتیم شأن انسانی مان در یکدست نگاه کردن به همه انسانها و یکدست پرداخت کردن به همه آنهاست. حتی اگر اسمشان را ندانیم.
زنانی که همچون خودش هم چون مریم رجوی به آرمان برابری متعهدیم و با او، همراه او برای برکندن خشت به خشت ولایت فقیه و برقراری آزادی و برابری حاضر حاضر حاضر
