واشنگتن‌ تایمز: خطرناکترین ویروس ایران، رژیم دروغگو و سرکوبگر آن است

روزنامه آمریکایی «واشنگتن تایمز» در مقاله‌ای مشترک به قلم مارک والاس و مایکل ماکوفسکی که ۲۹ آوریل (۱۰ اردیبهشت) منتشر شد نوشته ویروسی خطرناکتر از کُرونا که مردم ایران گرفتار آن هستند جمهوری اسلامی است که با فریبکاری و دروغگویی جان مردم را قربانی سیاست‌‌های بدخیم خود می‌‌کند.
دیدار علی خامنه‌ای و بسیجیان آذر ۱۳۹۶

در این مقاله آمده مردم ایران با یک فاجعه کُشنده روبرو هستند که کُرونا نیست. هرچند این ویروس در ایران شیوع پیدا کرده اما دروغگویی رژیم بی‌عرضه ایران از این ویروس بدتر است.

رهبران رژیم ایران از شیوع کُرونا به عنوان فرصتی برای تقویت قدرت خود و تضعیف دشمنانشان سوء‌ استفاده می‌کنند و نه اینکه بخواهند رسیدگی به مشکلات مردم را مورد توجه قرار دهند. ایران اکنون به دنبال دریافت وام از صندوق بین‌‌المللی پول و متوقف کردن تحریم‌‌‌های آمریکاست اما در این حقیقت که رژیم می‌گذارد تا مردم بمیرند هیچ تغییری داده نمی‌شود. برای کمک واقعی به مردم ایران آمریکا باید فشار را روی رژیم حفظ کند و همزمان به مردم ایران کمک مستقیم برساند.

شیوع و گسترش شدید کُرونا نتیجه مستقیم این واقعیت است که جمهوری اسلامی هر چیزی بجز منافع خودش را نادیده می‌گیرد.

به نوشته این روزنامه، منشاء شیوع کُرونا در ایران شهر مذهبی قم بود اما زمامداران ایران ویروس را توطئه خارجی خواندند که گویا هدف آن ضربه به حضور مردم در انتخابات مجلس شورای اسلامی است! انتخاباتی که نتیجه‌ی آن افراطی‌های بیشتری را به قدرت ‌رساند. در نتیجه زیارتگاه‌ها بسته نشدند و پروازها به چین از جمله شهر ووهان ادامه پیدا کرد.

در این گزارش با اشاره به پنهانکاری رهبران رژیم ایران در مورد شیوع کُرونا و امتناع حکومت از قرنطینه، تاکید شده است که فریبکاری رژیم حقیقتی را به مردم ایران اثبات کرد که قبلاً هم آن را دریافته بودند. رژیم همیشه و در هر حال دروغ می‌گوید: از کشتن معترضان گرفته تا سرنگونی هواپیمای اوکراینی و حالا هم در مورد کُرونا.

نویسندگان در ادامه نوشته‌اند، بی‌اعتمادی نسبت به رژیم ایران شهروندان را قربانی می‌‌کند. جمهوری اسلامی مردم را از داشتن اطلاعات حیاتی برای محافظت از خودشان محروم کرد و سپس به آنها اطلاعات غلط و مرگبار داد. امروز مردم ایران می‌میرند نه فقط دلیل ابتلا به ویروس بلکه با سوء مصرف الکل یا لیس زدن ضریح اماکن مذهبی که توسط ملاهای نادان (اگر نگوییم خبیث) به آنها القاء شده است.

اطلاع‌رسانی توسط رسانه‌های عمومی در مورد اخبار نادرست نه تنها بسیار کم و دیرهنگام بود بلکه مردم بی‌اعتماد و ناامید ایران همانها را هم نادیده گرفتند.

در میان مشکلات عدیده‌ی داخلی زمامداران ایران وقت پیدا کردند تا تبلیغات سیاسی و موشک‌پرانی خود را علیه آمریکا به کاراندازند. شبه‌نظامیان وابسته به ایران به پایگاه‌‌های آمریکایی حمله کردند که به کشته شدن دو آمریکایی و یک بریتانیایی منجر شد.

در این گیر و داد علی خامنه‌ای از سخنرانی خود به مناسب سال نو استفاده کرد و تقصیر گرفتاری‌های ناشی از شیوع ویروس کُرونا را به گردن آمریکا انداخت و همچنین کمک‌‌های آمریکا و بین‌‌المللی را رد کرد. به خاطر چنین رژیمی است که دولت ترامپ تحت فشار قرار گرفته تا تحریم‎‌های آن را بردارد! چنین کاری نه منطقی است نه نتیجه‌‌ی مثبتی خواهد داشت.

نخست اینکه کمک‌‌های بشردوستانه و دارو پیش از شیوع کُرونا نیز مشمول تحریم‌‌ها نبودند. ایران می‌تواند از دارایی‌های خود برای واردات کالاهای بشردوستانه استفاده کند. همچنین می‌تواند از سرمایه‌‌هایی که تحت کنترل علی خامنه‌ای است استفاده کند. از آنجا که مقامات ایران ادعا می‌کنند امکانات کافی دارند که حتی می‌توانند به چین بفرستند، پس تهران احتمال ندارد کمک‌های خارجی به مردم را قبول کند و کمک‌های آمریکا را هم رد کرد. این وضعیت روشن می‌کند مشکل دوم برداشته شدن تحریم‌‌ها چیست: تصور می‌شود این کمک جدید باید به مردم ایران باشد نه به رژیم آن اما رژیم فقط رنج مردم را با اختصاص منابع مالی به شبه‌نظامیان و فعالیت‌های اتمی بیشتر می‌کند.

در بخش دیگری از این مقاله آمده: هیچ نشانه‌ای از اینکه جمهوری اسلامی بعد از برداشته شدن تحریم‌ها رفتار خود را تغییر می‌دهد وجود ندارد. برداشته شدن تحریم‌‌ها بیشتر از آنکه رنج مردم ایران را کم کند باعث ادامه بدبختی آنها از طریق بیشتر کردن فرصت و زمان برای در قدرت ماندن رژیم می‌‌شود. اگر آمریکا واقعاً به دنبال کمک به مردم ایران است نمی‌تواند با اقداماتی دیگر، رژیم ایران را تقویت کند! اگر بنا بر کمک به مردم باشد، آمریکا باید برای مشروعیت‌زدایی از رژیم و در عین حال نشان دادن دوستی خود به مردم ایران اقداماتی انجام دهد.

آمریکا می‌تواند در همکاری با متحدان اروپایی خود از طریق نهادهای بین‌‌المللی و سازمان‌‌های امدادی مثل سازمان بهداشت جهانی و صلیب سرخ و پزشکان بدون رمز برای مردم ایران بسته‌‌های دارویی و بشردوستانه ارسال کند. این روش راهی برای مقابله با فساد و ناکارآمدی جمهوری اسلامی است. از این طریق می‌توان مطمئن بود مردم کمک‌های مورد نیاز را دریافت می‌کنند. مردم در این شرایط می‌فهمند چه کسانی به آنها کمک کرده‌اند. در مواجهه با این پیشنهاد رژیم ایران دو گزینه خواهد داشت: یا مرزهایش را به روی همه‌ی کمک‌ها باز کند یا بطور رسمی با کمک و نجات جان مخالفت کند.

خطرناک‌ترین بیماری واگیردار در ایران رژیم جمهوری اسلامی است و درمان آن برداشتن تحریم‌‌ها نیست.