گروهی از دانشمندان علم ژئوفیزیک با بررسی هزاران داده لرزهنگاری دریافتهاند ساختار مواد فشرده و داغی که هسته زمین را دربرگرفتهاند به مراتب از آنچه تصور میشد گسترده تر و متنوع تر است.
نتایج این تحقیق که توسط محققان دانشگاه مریلند آمریکا انجام شده در تازهترین شماره نشریه ساینس به چاپ رسیده است.
دانشمندان برای تحقیق تازه، پژواک امواج لرزه نگاری را که از عمق زمین به حوضه اقیانوس آرام می رسند مورد بررسی قرار دادند. دادههای به دست آمده نشان می داد امواج رسیده به زیر جزایر هاوایی از ساختارهای متنوع تری نشأت گرفته اند و از آنچه پیشتر گمان می رفت به مراتب ناهمگون تر هستند.
در این پژوهش محققان با استفاده از یک الگوریتم زبان ماشین که به نام سیکوئنسر معروف است، ۷ هزار لرزه نگاشت از صدها زلزله ۶.۵ ریشتر به بالا را که در محدوده حوضی اقیانوس آرام در سالهای ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۸ رخ داده اند مورد ارزیابی قرار دادند.
دویوئن کیم، محقق پست دکترا در دپارتمان زمین شناسی دانشگاه مریلند، در این باره گفت: «با تحت مشاهده قرار دادن یک باره ی هزاران پژواک امواجی که از هسته درونی کره زمین به ما می رسند، به جای تمرکز بر تعداد کمی از آنها در هر بار، به چشم اندازه کاملا جدیدی رسیده ایم.»
آقای کیم اضافه کرد: «این نشان می دهد که آنچه هسته کره زمین را در بر گرفته از تعداد بسیار زیادی ساختار مجزا برخوردار است که می توانند این امواج را تولید کنند. این چیزی است که پیش از این متوجه آن نبودیم.»
دانشمندان از جنس موادی که هسته زمین را در بر گرفته اند اطمینان ندارند اما حدس میزنند این مواد ماگما (سنگ مذاب) یا آهن گداخته باشند. این مواد مرز میان هسته زمین (عموما آهن و نیکل) و گوشته زمین (سیلیکات) را تشکیل می دهند.
این بخش از زمین ۵۴۰۰ درجه سانتی گراد حرارت دارد که دمایی تقریبا برابر با دمای روی سطح خورشید است.
نفوذ به عمق این قسمت از کره زمین که در فاصله حدود ۲۹۰۰ کیلومتری از سطح بیرونی قرار دارد تا کنون امکان پذیر نبوده و دانشمندان برای تحقیق در مورد آن عموما از روشهای لرزه نگاری استفاده می کنند.