آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
در آستانه روز جهانی «حمایت از قربانیان شکنجه»، نتایج یک تحقیق مشترک میان دو سازمان حقوق بشری نشان می‌دهد صداوسیمای جمهوری اسلامی بین سال‌های ۱۳۸۸ و ۱۳۹۸، دست‌کم ۸۶۰ مورد «اعتراف اجباری» و «محتوای افتراآمیز» علیه شهروندان منتشر کرده است.
سازمان عدالت برای ایران در لندن گزارش تحقیقی مشترکی با فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر در پاریس را منتشر کرده که نشان می‌دهد تلویزیون دولتی ایران تنها طی این ۱۰ سال، «اعترافات اجباری» بیش از ۳۵۵ فرد را پخش کرده است.
این رسانه دولتی همچنین علیه بیش از ۵۰۵ نفر «محتوای افتراآمیز» منتشر کرده است.
عادل رحمان خان، دبیر کل فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر در همین زمینه اشاره کرد مقام‌های ایران «دهه‌ها» از پخش اعترافات اجباری در رسانه‌های دولتی برای «سرکوب مخالفان» استفاده کرده‌اند.
محمد نیری، از مدیران سازمان عدالت برای ایران، نیز گفت: «در حالی که تلویزیون دولتی ایران دائما برنامه‌هایی را پخش می‌کند که محصول شکنجه و ارعاب است، خبرنگاران صداوسیمای جمهوری اسلامی آزادانه بدون هیچ عواقبی در اروپا سفر و فعالیت می‌کنند.»
سازمان عدالت برای ایران از اتحادیه اروپا خواسته است تا به «تعلیق فعالیت‌ها و جلوگیری از ورود مقام‌ها و خبرنگاران صداوسیما به اروپا» بپردازد؛ فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر نیز از جامعه جهانی خواست به حکومت ایران برای «توقف این روند» فشار بیاورد.
گزارش این دو سازمان اشاره می‌کند که استفاده از اعترافات اجباری «به صورت نظام‌مند» و با هدف «القای ترس» صورت گرفته است.
قربانیان اعترافات طی این تحقیق اعلام کرده‌اند نه تنها تحت «شکنجه و بدرفتاری» قرار گرفتند تا وادار به اعتراف و اظهارات دروغین جلوی دوربین شوند؛ بلکه پخش این اعترافات باعث «درد و رنجی عظیم» برای آن‌ها شده است.
جمهوری اسلامی از نخستین دهه روی کار آمدن از رسانه‌های دولتی، به خصوص صداوسیما، برای طرح اتهام و اعتراف‌های اجباری علیه مخالفان استفاده کرده است.
در آخرین مورد این اقدام که حاشیه‌های فراوانی به همراه داشت، افشای ساختگی و بر مبنای شکنجه بودن اعترافات تلویزیونی مربوط به متهمان در پرونده « ترور دانشمندان هسته‌ای» ایران از سوی مازیار ابراهیمی نهایتا با تایید «اشتباه نهادهای امنیتی» از سوی مقام‌های دولت حسن روحانی مواجه شد.
صداوسیما در سال ۱۳۹۱ گزارشی تلویزیونی به نام «کلوپ ترور» پخش کرد که در آن ۱۳ نفر، از جمله ابراهیمی، درباره ترور دانشمندان هسته‌ای ایران اعترافاتی را مطرح کرده بودند.
در پی حاشیه‌های گسترده این موضوع، شماری از نمایندگان مجلس طرح دوفوریتی «ممنوعیت ضبط و پخش اعترافات اشخاص از صداوسیما و دیگر رسانه‌های گروهی» را مطرح کردند و وزیر اطلاعات نیز خواستار تشکیل شعبه ویژه دادسرای نظامی در خصوص طرح شکایت متهمان بی‌گناه پرونده ترور دانشمندان هسته‌ای شد.
اما نهایتا گزارش بیشتری از سرانجام این اقدامات منتشر نشد.
اکنون گزارش ۵۷ صفحه‌ای دو سازمان حقوق بشری در پاریس و لندن با عنوان «حکومت اورولی: رسانه دولتی جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک سلاح سرکوب جمعی» منتشر شده است.
عنوان این گزارش برگرفته از نام جورج اورول، روزنامه‌نگار و نویسنده رمان برجسته «مزرعه حیوانات»، است که این رمان را با ادبیات استعاری درباره حکومت‌های سرکوب‌گر و تمامیت‌خواه در سال ۱۹۴۵ منتشر کرد.
این گزارش حقوق بشری نتیجه بیش از یک‌هزار و ۵۰۰ ساعت تحقیق و تحلیل بیش از ۱۵۰ برنامه و۱۳ مصاحبه با قربانیان این برنامه‌ها است.
