آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
در مقاله‌ای که در وال‌استریت ژورنال منتشر شده از رهبران جهان خواسته شده تا اقدامات جمهوری اسلامی در ربودن مخالفان خود در کشورهای مختلف را به عنوان سیاست ارعاب از سوی حکومت ایران تلقی کرده و انجام چنین اقداماتی را برای رژیم پرهزینه کنند.
در این مقاله که روز دوشنبه منتشر شد آمده است: «رهبران ایران از زمان بنیانگذاری جمهوری اسلامی در فروردین ۱۳۵۸ تاکنون به تعقیب و کشتار مخالفان خود ادامه داده‌اند.»
وال‌استریت ژورنال با اشاره به موج اعدام‌ها در دهه شصت و ادامه روند ربودن و ترور چهره‌های مخالف در دهه‌های بعدی نوشت: «وقتی علی خامنه‌ای در سال ۶۸ به رهبری رسید یک نهاد تحت عنوان “کمیته امور ویژه” تحت فرمان مستقیم او، کار خود را برای پیشنهاد افرادی که باید ترور شوند، آغاز کرد.»
بنابر این گزارش، شاپور بختیار، نخست‌وزیر حکومت پهلوی که در مرداد ماه ۱۳۷۰ در پاریس با چاقو مضروب شده و پس از آن خفه شده بود و نیز فریدون فرخزاد، هنرمند و کنشگر اجتماعی که در مرداد ۱۳۷۱ در شهر بن آلمان با ضربات فراوان چاقو کشته شده بود، از جمله اولین قربانیان کمیته امور ویژه بوده‌اند. به فاصله چند ماه پس از این دو ترور، چندین تن از مخالفان کرد حکومت ایران نیز به دستور همین کمیته در رستوران میکونوس برلین به ضرب گلوله کشته شدند.
این مقاله به ربوده شدن، جمشید شارمهد، از اعضای انجمن پادشاهی ایران ساکن کالیفرنیا، در مرداد ماه امسال به عنوان یکی از جدیدترین نمونه‌های آدم‌ربایی به دست عوامل جمهوری اسلامی اشاره کرد. شارمهد در حین سفرش به هند از مسیر دبی برای شرکت در یک کنفرانس فن‌آوری ناپدید شد و چند روز بعد سیمای جمهوری اسلامی او را با چشمان بسته نشان داد و اعلام کرد شارمهد «در یک عملیات پیچیده به دست سربازان گمنام امام زمان» دستگیر شده است.
خانواده شارمهد از طریق گوشی همراه او مسیرش را تا نقطه‌ای دورافتاده در عمان رهگیری کرده بودند.
این مقاله همچنین به تهدید روزنامه‌نگاران ایرانی خارج از کشور اشاره کرده که خود یا خانواده‌هایشان در ایران مدام تهدید می‌شوند. برخی از کنشگران می‌گویند مقامات رژیم با خانواده‌های آنها تماس گرفته‌اند تا آنها را به آمدن برای دیدار به کشورهای همسایه ترغیب کنند، جایی‌که انجام عملیات آدم‌ربایی برای عوامل حکومت راحت‌تر است.
به گفته این مقاله با اشاره به اینکه بسیاری از تروریست‌ها و همکارانشان با «چهره‌های به اصطلاح میانه رو» حاکمیت روابط نزدیکی دارند، می افزاید: «در شرایطی که رژیم ایران با فشارهای اقتصادی شدید و ناآرامی‌های سیاسی در داخل مواجه است، وجود کنشگران، معترضان و رهبران مخالفان در خارج از ایران را خطری روزافزون تلقی می‌کند و همین امر باعث شده جمهوری اسلامی به استراتژی آدم‌ربایی روی بی‌آورد.»
این مقاله می‌گوید: «تجربه نشان داده است تهران در صورتی دزدی‌های فرامرزی خود را متوقف می‌کند که هزینه‌های این کار از منافع‌اش بیشتر شود.»
مطلب وال استریت ژورنال با تاکید بر اینکه دولت‌های غربی تنها زمانی می‌توانند از جان مخالفان ایرانی ساکن در کشورهای‌شان محافظت کنند که مقام‌های جمهوری اسلامی را وادار کنند «هزینه جنایت‌هایش را بپردازند» افزود: «در چنین شرایطی صدور بیانیه‌های بی‌اثر کافی نیست.»
این مقاله تاکید کرد: «تا زمانی که مقامات ایرانی آزادانه به پایتخت‌های اروپایی رفت‌وآمد دارند، می‌دانند که لازم نیست برای کشتن مخالفان هزینه‌ای بپردازند و ایرانیان خارج از کشور مانند شارمهد همچنان باید در وحشت از گلوله تروریست و دام آدم‌ربا زندگی کنند.»
