آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
۱۳ صنف سینمایی به واگذاری مسئولیت صدور مجوز محصولات شبکه نمایش خانگی به سازمان صداوسیما اعتراض شدید کرده‌اند. آن‌ها این اقدام را زمینه‌ساز سوق دادن مخاطبان به سوی شبکه‌های خارجی خوانده‌اند.
۱۳ انجمن صنفی سینمایی در بیانه‌ای مشترک سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی را “غیر پاسخگو” دانسته و واگذاری مسئولیت صدور مجوز سریال‌های خانگی به این سازمان را “تصمیمی اشتباه و غیر قابل جبران” خوانده‌اند.
به گزارش خبرآنلاین، آن‌ها اعلام کرده‌اند، واگذاری مسئولیت صدور مجوز سریال‌های شبکه نمایش خانگی به صداوسیما “بدون شک باعث فرار سرمایه از این صنعت شده و ضرر معیشتی هنگفتی به اهالی سینما وارد خواهد کرد.”
در این بیانیه که از جمله امضای انجمن‌های صنفی کارگردانان، تهیه‌کنندگان سینما، فیلم‌نامه‌نویسان و بازیگران را دارد آمده است: «سپردن سرنوشت این پدیده نوپای تولید و توزیع به سازمانی که خود رقیب آن است تصمیمی اشتباه و غیر قابل جبران خواهد بود.»
آن‌ها اشاره کرده‌اند، در سال جدید که از سوی آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی “جهش تولید” نام گرفته سلب اختیار صدور مجوز سریال‌های خانگی از وزارت ارشاد و سپردن آن به صداوسیما این صنعت نوپدید را “به نابودی” خواهد کشاند.
خطر از دست رفتن هزاران فرصت شغلی
در این بیانیه فرصت‌های شغلی ناشی از تولید محصولات شبکه نمایش خانگی و پلتفرم‌های VOD [برنامه‌های ویدئویی درخواستی ضبط‌شده] سالانه بالغ بر سه تا پنج هزار مورد خوانده و تأکید شده است که “سیاست‌های غیر پاسخگوی صداوسیما بدون شک باعث فرار سرمایه از این صنعت شده و ضرر معیشتی هنگفتی به اهالی سینما وارد خواهد کرد.”
امضاکنندگان این بیانیه صداوسیما را “رقیب” شبکه نمایش خانگی خوانده و گفته‌اند، این سازمان “با رقابت ناصحیح با این پدیده نوپا و شاید هم با قصد حذف رقیب، باعث از دست رفتن مخاطبین رسانهای داخلی شده و این عرصه را نیز در اختیار شبکه‌های ماهواره‌ای قرار خواهد داد.”
آن‌ها خواستار جلوگیری از “این اشتباه تاریخی” شده و مسئولان را فراخوانده‌اند، با تجدید نظر در این تصمیم به “ایجاد بی‌ثباتی و فرار سرمایه‌گذاری مشروع از این حوزه فرهنگ و هنر دامن نزنند.”
در ماه‌های گذشته واگذاری صدور مجوز محصولات شبکه نمایش خانگی به صداوسیما به بحثی داغ در فضای رسانهای تبدیل شده است.
در یک سو منتقدان این تصمیم قرار داشتند و در دیگر سو اصول‌گرایانی بوده‌اند که با پافشاری بر ضرورت تشدید کنترل محتوای این محصولات از نمایش “روابط آزاد و خارج از شرع” در برخی از این آثار گله داشتند.
اما منتقدان عملکرد صداوسیما که سالهاست از “یک‌سونگری” و “عدم پوشش نیازها و مسائل واقعی جامعه” در آن شکایت دارند از این که فرصتی هر چند اندک برای شکوفایی هنرمندان این حوزه در شبکه نمایش خانگی پدید آمده خرسند بوده‌اند.
سالهاست که منتقدان می‌گویند، عملکرد صداوسیما باعث شده که مردم ایران به تماشای سریال‌های خارجی و به‌ویژه سریال‌های ترکی رو بیاورند. اینک به نظر می‌رسد که با این تصمیم زمینه برای از دست دادن هر چه بیش‌تر مخاطبان تولیدات داخلی فراهم شده باشد.
شاید این بار این سئوال مطرح‌شده در تیرماه در روزنامه همشهری را بتوان با قوت بیش‌تری مطرح کرد: «از این پس بر سر خطوط قرمزی که در تلویزیون با سینما کیلومترها فاصله دارد و در شبکه نمایش خانگی کمی آزادانه‌تر از سینما بود چه خواهد آمد؟»
