آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
روزنامه گاردین گزارش داده اسناد دولتی در استان سین کیانگ در شمال غربی چین نشان می‌دهد هزاران کودک اویغور در این منطقه از والدینشان که به زور به اردوگاه‌ها، زندان‌ها و دیگر بازداشتگاه‌های چین برده شدند، جدا شده‌اند.
استان سین کیانگ در شمال غربی چین عمدتا مسلمان‌نشین است. نهادهای حقوق بشری بر این باورند که دولت چین بیش از یک میلیون مسلمان که عمدتا از ساکنان این استانند را به اردوگاه منتقل کرده است.
روزنامه گاردین، چاپ لندن، در گزارشی نوشت که براساس تحقیق آدرین زنز، یک پژوهشگر، درباره اسناد جمع‌آوری شده از سوی مقام‌های جنوب استان سین کیانگ، در سال ۲۰۱۸ بیش از ۹۵۰۰ کودک که اکثریت آنان اویغور بودند، در شهرستان یارکند، یک یا دو والدشان زندانی بوده‌اند.
این اسناد بخشی از ذخیره‌ای است در سال ۲۰۱۹ از شبکه‌های آنلاینی که مقام‌های محلی استفاده می‌کردند، به دست آمده است.
هیچ‌کدام از این کودکان از چینی‌های هان که اکثریت را در چین تشکیل می‌دهند، نبوده‌اند.
گاردین نوشته که اغلب این کودکان به یتیم‌خانه‌های دولتی یا مدارس شبانه‌روزی دارای تدابیر شدید امنیتی سپرده می‌شوند که در آنها کودکان شدیدا مورد کنترل قرار می‌گیرند و تمام درس‌ها به زبان چینی ماندرین آموزش داده می‌شود.
زنز به گاردین گفت: «استراتژی دولت پکن برای مهار اقلیت‌های ناراضی در سین کیانگ در حال گذار از [سیاست نگهداری در] اردوگاه‌ها به سازوکارهای کنترل اجتماعی بلندمدت است.»
او ادامه داد: «اولین مرحله از این تلاش، مبارزه با آرزوها و امیدهای نسل‌های بعدی است.»
این گزارش گاردین در حالی است که رابرت اوبراین، مشاور امنیت ملی کاخ سفید، روز جمعه بار دیگر رفتار حکومت چین در مقابل اقلیت اویغور را محکوم کرد.
او در اندیشکده اسپن گفت: «اگر نسل‌کشی نباشد، چیزی نزدیک به آن در حال روی دادن در استان سین کیانگ است.»
آمریکا بارها رفتار حکومت چین در این منطقه را محکوم کرده و تحریم‌هایی را نیز در این زمینه علیه پکن اعمال کرده است.
انتقادها از دولت کمونیست چین به دلیل سرکوب مسلمانان اویغور به ویژه در ماه‌های اخیر افزایش یافته است، اما مقام‌های پکن می‌گویند با «تروریسم» در این منطقه مبارزه می‌کنند.
چندی پیش نتایج یک تحقیق منتشر شد که نشان می‌دهد در سه سال گذشته هزاران مسجد در استان مسلمان‌نشین سین کیانگ در چین آسیب دیده یا تخریب شده است.
اکنون تعداد مساجد این منطقه به کمترین میزان در دوران پس از «انقلاب فرهنگی» چین رسیده است.
