کانون نویسندگان ایران به مناسبت بیست و یک سال درگذشت احمد شاملو، شاعر ایرانی نوشت: «صدای او گویی همچنان تندروار ندای انسان امروز و اکنون است».
تبلیغ بازرگانی
در بیانه کانون به این مناسبت آمده است: «بیست و یک سال از درگذشت احمد شاملو میگذرد. آری. اما نمیشود آنچه را بر این مردم، برانسانهای سرافراز، مستقل و آزادیخواه و بر یاران همقلم او در کانون نویسندگان ایران گذشته است، به همین آسانی و به گردش قلمی تقویم کرد و گذشت.»
کانون نویسندگان ایران تاکید کرد: «سالها تهدید و تحدید، زندان و آزار و تبعید، محروم شدن از ابتداییترین حقوق انسانی و شهروندی، سانسور و حذف صداهای دیگرگونه، و بیشمار ستمها و دردها و رنجهای دیگر. همچنان که آن شرارت محض در این سالیان، برای یک بار حتی، تجدید دیدار و میثاق با شاعر بزرگ آزادی را برنتافت: مزارش را با نردههایی از فولاد و گزمگان سرکوبگر در محاصره گرفت، و دوستداران شاعر را با توهین و بدزبانی و ضرب و شتم و جرح راند؛ و هر بار تنی چند را بازداشت و روانهی زندان کرد. از جمله اعضای گرامی دربندمان، رضاخندان (مهابادی)، بکتاش آبتین و کیوان باژن، که یکی از اتهاماتشان همین حضور بر مزار بامداد شاعر است.»
در بیانیه کانون همچتان آمده است: «در بیست و یکمین سالگرد درگذشت احمد شاملو، شاعر ارجمند آزادی، یادش را گرامی میداریم، و تاکید میکنیم که حتی یک دَم از راه او و یاران ستمکشتهمان و همه پویندگان راه آزادی و پای فشردن بر آرمانهای بلند منشور کانون نویسندگان ایران روی برنخواهیم تافت.»