بن والاس، وزیر دفاع بریتانیا روز جمعه درباره خروج نظامیان آمریکایی از افغانستان و تبعات آن گفت: «نه موقع مناسبی بود و نه تصمیم درستی بود. القاعده احتمالا باز خواهد گشت.»
وی افزود که خروج نظامیان بریتانیایی از افغانستان زمینه ساز «مشکلات راهبردی زیادی» است. وزیر دفاع بریتانیا همچنین احتمال تهدید امنیتی علیه شهروندان غربی به دلیل تحولات افغانستان را منتفی ندانست.
بن والاس هر چند از توافق سال ۲۰۲۰ آمریکا با گروه طالبان انتقاد کرد اما تاکید کرد که خروج نظامیان کشورش از افغانستان «تصمیم درستی» بوده است زیرا هرگونه «راه حلی باید بین المللی باشد.»
بوریس جانسون، نخست وزیر بریتانیا نیز روز جمعه پس از برگزاری جلسه اضطراری دولتش برای بررسی بحران افغانستان گفت که «به افغانستان پشت نخواهد کرد.»
دیگر چهره های سرشناس حزب محافظه کار بریتانیا نیز با لحنی تندتر از خروج نظامیان آمریکا و ناتو از افغانستان و تبعات آن انتقاد کردند. جانی مرسر، وزیر پیشین کهنه سربازان بریتانیا گفت که بریتانیا «شکست» را برگزیده است. او همچنین از عدم وجود «اراده سیاسی»، وضعیت «غم انگیز» و «شرم آور»، «تحقیر ارتش بریتانیا» و «تراژدی برای مردم افغانستان» سخن گفت.
جانی مرسر سابقه حضور به عنوان سرباز در افغانستان را در کارنامه خود دارد. روری استیوارت، از وزرای دولت ترزا می، نخست وزیر پیشین بریتانیا نیز هشدار داد که لندن باید آماده مواجهه با «بحران انسانی ناشی از ظهور دوباره طالبان» باشد. وی پیش بینی کرد که «میلیون ها نفر» از مردم افغانستان به کشورهای دیگر پناه خواهند برد. روری استیوارت افزود که چنین پیامدهایی «تقصیر ما است.»
جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا هم ضمن انتقاد از نقض حقوق بشر از سوی گروه طالبان خواستار توقف خشونت ها شد.
انتقادها از تصمیم واشنگتن برای خروج نیروهایش از افغانستان تنها به قاره اروپا محدود نمی شود. در آن سوی اقیانوس اطلس نیز سیاستمداران آمریکایی از تصمیم جو بایدن، رئیس جمهوری ایالات متحده انتقاد کردند. هرچند توافق آمریکا با طالبان در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ، رئیس جمهوری سابق ایالات متحده به امضاء رسید اما جمهوریخواهان این روزها در صف مقدم منتقدان خروج از افغانستان حضور دارند.
میچ مک کانل، رهبر اقلیت جمهوریخواه در مجلس سنای آمریکا در بیانیه ای گفت: «افغانستان به سوی فاجعه ای گسترده، پیش بینی پذیر و قابل پیشگیری می غلتد.» او ضمن انتقاد از «سیاست بی ملاحظه» جو بایدن در قبال افغانستان نسبت به «پیامدی بدتر از سقوط تحقیرآمیز سایگون در سال ۱۹۷۵» در پایان جنگ ویتنام هشدار داد.
در حالی که برخی از کارشناسان امنیتی مانند بیل روجیو، عضو بنیاد دفاع از دموکراسی ها در آمریکا انگشت اتهام را به سوی ارتش افغانستان نشانه رفته اند اما گروهی دیگر مانند پل میلر، مدیر پیشین امور افغانستان در شورای امنیت ملی آمریکا بر این باور است که «بار روانی» خروج نظامیان آمریکا و ناتو از افغانستان دستکم گرفته می شود.
او در صفحه توئیتر خود از دستکم گرفته شدن تاثیرات ویرانگر خروج سریع آمریکا از افغانستان بر روحیه افغان ها انتقاد کرد. پل میلر می نویسد: «تاکنون افغان ها می توانستند به شکلی معقولانه بر روی آینده شان با کمک ما حساب کنند. دیگر اینطور نیست! دلیل فروپاشی [ارتش] همین است.»
شبه نظامیان طالبان در حالی به کابل، پایتخت افغانستان نزدیک شده اند که کنترل بیش از دو سوم از خاک این کشور را در دست دارند. پیشروی سریع گروه طالبان فارغ از جنبه سیاسی و امنیتی پرسش هایی را نیز پیرامون ۸۳۰ میلیارد دلار خرج شده از سوی وزارت دفاع آمریکا برای نبرد در افغانستان، آموزش نیروهای دولتی و بازسازی این کشور پدید می آورد.