آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
علیرغم همه قول و قرارها در زمینه مهار گرمایش، جهان همچنان به سوی مرز خطرناکی از نظر افزایش دما حرکت می کند.
این ارزیابی پوست‌کنده، تازه ترین هشدار سازمان ملل است.
کارشناسان این سازمان طرح های اقلیمی بیش از ۱۰۰ کشور جهان را مطالعه و نتیجه گیری کرده اند که زمین در جهت غلط در حرکت است.
دانشمندان اخیرا تایید کردند که برای پرهیز از بدترین آثار شرایط داغ آب و هوایی، تصاعد دی اکسید کربن باید تا سال ۲۰۳۰، ۴۵ درصد کاهش پیدا کند.
اما تحلیل تازه نشان می دهد که تصاعد این گاز عملا تا پایان دهه ۱۶ درصد افزایش خواهد یافت.
این در نهایت می تواند به افزایش ۲.۷ درجه سانتیگرادی دمای زمین (۴.۹ درجه فارنهایت) نسبت به دوران ماقبل صنعتی منجر شود – که خیلی بالاتر از محدوده ای است که جامعه بین المللی تعیین کرده.
پاتریشیا اسپینوزا، مذاکره کننده ارشد سازمان ملل در امور اقلیمی، گفت: “افزایش ۱۶ درصدی به شدت مایه نگرانی است.”
“این با آنچه که علم به ما می گوید، یعنی نیاز به کاهش سریع، مداوم و گسترده تصاعد گازهای گلخانه ای برای جلوگیری از پیامدهای شدید اقلیمی و رنج مردم به خصوص در بخش های آسیب پذیرتر جهان، در تضاد است.”
این هشداری تیره درباره ابعاد چالشی است که کنفرانس اقلیمی “سی او پی ۲۶” – که قرار است شش هفته دیگر در گلاسگو اسکاتلند شروع شود – با آن روبروست.
هدف اصلی این اجلاس بزرگ زنده نگه داشتن امیدها به محدود کردن افزایش دمای زمین با قانع کردن کشورها به کاهش تصاعد است.
براساس مقررات توافق پاریس، کشورها باید هر پنج سال یک بار طرح های خود برای کاهش کربن را روزآمد کنند.
اما سازمان ملل می گوید که از ۱۹۱ کشور عضو توافق، ۱۱۳ کشور تاکنون تعهدات خود را بهبود بخشیده اند.
الوک شارما، وزیر بریتانیایی که ریاست کنفرانس “سی او پی ۲۶” را به عهده خواهد داشت، گفت کشورهایی که اهداف بلندپروازانه ای را دنبال می کنند “از حالا درحال خم کردن منحنی تصاعد رو به پایین هستند.”
“اما اگر همه کشورها دست به کار نشوند، به خصوص بزرگترین اقتصادهای جهان، با خطر بی فایده بودن این تلاش ها روبرو می شویم.”
مطالعه ای توسط “ردیاب اقدام اقلیمی” دریافت که از میان گروه ۲۰ کشور صنعتی جهان، فقط شمار اندکی از جمله بریتانیا و آمریکا اهداف خود در این زمینه را تقویت کرده اند.
در یک تحلیل دیگر، “موسسه منابع جهانی” و “تحلیل تغییر اقلیم” بر این موضوع انگشت گذاشته اند که چین، هند، عربستان سعودی و ترکیه چطور در کنار هم مسئول ۳۳ درصد گازهای گلخانه ای هستند اما هنوز طرح های روز خود را ارائه نکرده اند.
این گزارش می گوید که استرالیا و اندونزی همچنان براساس همان اهدافی که در سال ۲۰۱۵ تعیین کرده بودند حرکت می کنند – درحالی که توافق پاریس براساس “مکانیسمی مثل یک یک چرخ ضامن دار” به تدریج کاهش عمیق تری را پیش بینی می کند.
این مطالعه دریافت که برزیل، مکزیک و روسیه جملگی انتظار افزایش تصاعد به جای کاهش آن را دارند.
برای فقیرترین کشورها – که در برابر بالا آمدن سطح دریا، موج های شدید گرما یا خشکسالی های بزرگ بیشتر آسیب پذیر هستند – ضروری است که گازهای گرم کننده زمین به سرعت پایین بیاید.
سونام پی وانگدی، رئیس گروه کشورهای کمتر توسعه یافته، گفت: “کشورهای گروه ۲۰ باید در کاهش سریع تصاعد به منظور تخفیف آثار تغییر اقلیم پیشگام شوند.”
“اینها کشورهایی با بیشترین ظرفیت و مسئولیت هستند، و موعدش مدت هاست سررسیده که با این بحران مثل یک بحران برخورد کنند.”
این امید هست که چین تا پیش از اجلاس گلاسگو طرح های اقلیمی خود را روزآمد کند.
این کشور به عنوان بزرگترین عامل تصاعد گازهای گلخانه ای جهان، قبلا گفته که میزان تصاعدش تا ۲۰۳۰ افزایش می یابد اما بعد از آن روند نزولی پیدا می کند به طوری که تا ۲۰۶۰ کربن خنثی خواهد
