آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
مژگان کاوسی، فعال مدنی و زندانی یارسانی، اعلام کرده که بارها در زندان‌ها و بازداشتگاه‌های ایران در «برهنگی کامل» مورد تفتیش قرار گرفته است.
وبسایت حقوق‌بشری هه‌نگاو، روز سه‌شنبه ۲۷ مهرماه در گزارشی نوشت مژگان کاوسی بارها در زندان نوشهر، بازرسی زندان شهرری، پلیس امنیت اخلاقی وزرای تهران، آگاهی کرج، و زندان کچویی توسط ماموران مجبور شده پس از «برهنگی کامل» تفتیش بدنی شود.
بنا بر این گزارش، خانم کاوسی این رفتار ماموران بازرسی را مصداق بارز شکنجه روحی عنوان کرده و معتقد است این‌گونه رفتارها «تجاوز به خصوصی‌ترین حریم شخصی و انسانی» او محسوب می‌شود.
این نویسنده و محقق کرد می‌گوید تیرماه ۱۳۹۹ نیز در جریان انتقال از نوشهر به تهران مورد بدرفتاری مامورین کلانتری نوشهر قرار گرفته و به مدت ۴۸ ساعت مجبور به تحمل تشنگی و گرسنگی شده است.
«هه‌نگاو» با اشاره به اجرای حکم تبعید این زندانی یارسان که بیش از دو ماه پیش به وی ابلاغ شده است نوشت، این حکم چهارشنبه ۱۴ مهر به مرحله اجرا در آمد و خانم کاوسی تا تاریخ ۱۷ مهر ماه در بازداشتگاه زنان اداره آگاهی کرج در «غیر انسانی‌ترین شرایط تحت نظارت» نگهداری شده است.
بر اساس این گزارش، خانم کاوسی در اعتراض به رفتارهای توهین‌آمیز و تحقیر کلامی ماموران این بازداشتگاه از خوردن غذا خودداری کرده است.
مژگان کاوسی بارها به زندان‌های مختلف منتقل شده و به دلیل بازداشت وکیلش مصطفی نیلی، از حق داشتن وکیل محروم است.این اولین بار نیست که گزارش‌هایی از بدرفتاری و خشونت با زندانیان در زندان‌های ایران منتشر می‌شود. اخیرا سپیده قلیان روایت خود را از شرایط نامساعد زنان در زندان بوشهر بازگو کرده است.
او که تاریخ ۲۸ مرداد ماه از زندان مرکزی بوشهر به مرخصی اعزام شده بود، با انتشار رشته توئیتی این زندان را «جهنمی فراموش شده» خواند.
خانم کاوسی در تاریخ ۱۴ مهرماه از زندان اوین خارج شده و پس از ۳ روز نگهداری در بازداشتگاه نیروی انتظامی کرج به زندان کچوئی منتقل شده بود. یک منبع مطلع در خصوص شرایط نگهداری این زندانی سیاسی به هرانا گفت: «پس از انتقال خانم کاوسی به زندان کچوئی کرج مسئولان زندان حاضر به پذیرش او نشدند، در غیبت یکی از قضات دادستانی البرز به دلیل تعطیلات چند روزه ناچار به انتقال او به بازداشتگاه نیروی انتظامی شدند. ماموران بدرقه حدود ۲۰ بار با نصیری پور، دادستان امنیت و تاریان قاضی شعبه ۱ واحد اجرای احکام دادسرای اوین تماس گرفته و خواسته بودند که انتقال این زندانی سیاسی به کرج را به پایان تعطیلات موکول کنند اما آنها حاضر به این موضوع نشدند. در این ۳ روز در بازداشتگاه نیروی امنظامی همراه با متهمان به جرائم عمومی نگهداری شده و مورد بی احترامی و بدرفتاری ماموران قرار گرفت. فضای بازداشتگاه آلوده بوده و سایر بازداشت‌شدگان معتاد به مواد مخدر مکررا در حال استفراغ بودند. مژگان در این مدت از خوردن غذا امتناع کرد. به علاوه خانم کاوسی در این حین مورد بازرسی بدنی تا برهنگی کامل هم قرار گرفته بود.»
به گفته این منبع مطلع، خانم کاوسی در زندان نوشهر، بازرسی زندان شهرری، پلیس امنیت اخلاقی وزرای تهران، آگاهی کرج نیز علیرغم اعتراض به این موضوع با بی توجهی ماموران در برهنگی کامل مورد تفتیش بدنی قرار گرفته است.
مژگان کاوسی در تاریخ ۲۱ مهرماه با دستور شعبه ۱۰ واحد اجرای احکام کیفری کرج از زندان کچوئی به زندان اوین بازگردانده شد که در پی عدم پذیرش شعبه ۱ اجرای احکام دادسرای اوین خانم کاوسی تا عصر همان روز به زندان کچوئی کرج منتقل شد.
شعبه ۲۸ دادگاه تجدیدنظر استان مازندران به ریاست قاضی عشقعلی قاسمیان و مستشاری ساسان خواجه خسان در تاریخ ۴ مردادماه امسال دستور انتقال خانم کاوسی را جهت سپری کردن باقی مانده مدت محکومیت خود در یکی از زندان‌های استان البرز صادر کرده بود.
یک منبع مطلع در این خصوص گفته بود: «خانم کاوسی پیشتر به دلیل شرایط کرونا و سختی ملاقات درخواست انتقال به زندان محل سکونت خانواده خود یعنی نوشهر را کرده بود. در تاریخ ۲۲ تیرماه مسئولان زندان اوین بدون هماهنگی او را به نوشهر منتقل کردند و پس از سپری کردن یک شب در بازداشتگاه کلانتری بدون هیچ نتیجه ای مجددا به تهران بازگردانده شد. خانواده خانم کاوسی امکان سکونت در منزل در تهران و نوشهر را دارند اما مشخص نیست چرا باید به زندانی واقع در استان البرز منتقل شود؟!»
خانم کاوسی در تاریخ ۳۰ تیرماه به دلیل حال نامناسب ناشی از ابتلا به ویروس کرونا، از زندان اوین به مرخصی استعلاجی اعزام و در تاریخ ۲۰ مردادماه با پایان ایام مرخصی به زندان اوین بازگشت.
مژگان کاوسی در تاریخ ۲۹ آبان ماه ۹۸، در جریان اعتراضات سراسری موسوم به “اعتراضات آبان ماه” توسط نیروهای امنیتی در منزل خود در نوشهر بازداشت و پس از سه هفته از بازداشتگاه یکی از نهادهای امنیتی در ساری به بند زنان زندان نوشهر منتقل شد. او نهایتا در تاریخ ۲۸ آذرماه ۹۸ با تودیع قرار وثیقه آزاد شد.
خانم کاوسی در مرحله بدوی توسط دادگاه انقلاب نوشهر از بابت اتهام “فعالیت تبلیغی علیه نظام” به شش ماه حبس تعزیری، به اتهام “عضویت در گروه‌های مخالف نظام” ۳۳ ماه حبس و برای اتهام “تحریک مردم جهت بر هم زدن نظم و امنیت کشور” به تحمل ۳۰ ماه حبس تعزیری محکوم شد. وی در مرحله تجدیدنظر و با اعتراض دادستان با افزایش میزان محکومیت مواجه شد. وی از بابت اتهام “فعالیت تبلیغی علیه نظام” به ۷ ماه و ۱۵ روز حبس و برای اتهام “تحریک مردم جهت بر هم زدن نظم و امنیت کشور” به ۳۶ ماه حبس تعزیری و به اتهام “عضویت در گروه‌های مخالف نظام” به ۳۳ ماه حبس محکوم شد. با استناد به ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد از بابت اتهام “تحریک مردم جهت بر هم زدن نظم و امنیت کشور” و ۳۶ ماه حبس تعزیری برای وی قابل اجرا است.
او نهایتا در تاریخ ۳۰ اردیبهشت جهت تحمل حبس بازداشت و به بند زنان زندان اوین منتقل شد.
مژگان کاوسی، فرزند اکبر، محقق، مترجم و از باورمندان به آیین یارسان است. کتاب “انفال و سرگذشت تیمور، تنها بازمانده از گورهای جمعی زنان و کودکان انفال شده” در سال ۹۸ با ترجمه مژگان کاوسی در انتشارات توکلی تهران چاپ شده است.
