آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
کانون نویسندگان ایران در بیانیه‌ای که به مناسبت ۱۳ آذرماه، روز مبارزه با سانسور، منتشر کرد به وجود «سانسور سیستماتیک» در کشور اعتراض کرد.
در این بیانیه که روز جمعه، ۱۲ آذر، منتشر شد، «برخورد شدید با کسانی که از اعتراض‌های مردمی عکس و فیلم می‌گیرند، همچنین تلاش حکومت ایران برای ربایش خبرنگاران ایرانی مقیم خارج» از جمله سرکوب‌هایی عنوان شده است که در راستای «حفظ سانسور و تخریب آزادی بیان» در کشور رخ می‌دهد.
این کانون که از پاییز ۱۳۸۷، روز ۱۳ آذر را به یاد محمد مختاری، شاعر، و محمدجعفر پوینده، مترجم، از جان‌باختگان قتل‌های سیاسی زنجیره‌ای، روز «مبارزه با سانسور» نامگذاری کرده، به همین مناسبت در بیانیه خود ضمن انتقاد از سانسور گسترده توسط جمهوری اسلامی آورده است: «در سایه حکومتِ سانسور، سهم نویسندگان مستقل و آزادی‌خواه همواره تهدید، تبعید، زندان و قتل بوده است.»
کانون نویسندگان ایران در حالی این بیانیه را منتشر شده است که چهار نفر از اعضای آن از جمله رضا خندان (مهابادی)، بکتاش آبتین، کیوان باژن و کیوان صمیمی در زندان به سر می‌برند.
در ادامه بیانیه این کانون از «برخورد با منتشرکنندگان فیلم‌‌های اعتراض‌های مردمی، ارسال امواج پارازیت و توقیف ماهواره‌‌های خانگی، محدودسازی دسترسی به اینترنت، ربایش خبرنگاران داخلی و ایرانی مقیم خارج و صدور حکم‌های زندان و اعدام برای آنها» به عنوان مصادیق سرکوب و سانسور نام برده شده است.
به نوشته کانون نویسندگان، این‌ها اقداماتی است که «دزدان و جنایتکاران به عنوان حامیان سانسور آنها را به‌کار می‌گیرند، چرا که با وجود آزادی بیان کمتر، امکان دست‌درازی به جان و مال مردم را دارند».
کیوان باژن (سمت راست)، بکتاش آبتین (وسط) و رضا خندان مهابادی
بیشتر در این باره:
کانون نویسندگان ایران: ادامهٔ حبس سه عضو کانون «اقدامی جنایتکارانه» است
در این بیانیه همچنین با اشاره به «طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی و ساماندهی پیام‌رسان‌های اجتماعی» به عنوان یکی دیگر از مصادیق «سانسور سیستماتیک» آمده است: «امروزه خواست حذف سانسور، از حوزه ادبیات و هنر فراتر رفته و به خواستی عمومی تبدیل شده و در تظاهرات گوناگون، گاه شعارهای معترضان، صدا و سیمای حکومتی را به عنوان دستگاه دروغ‌سازی و اعتراف گیری نشانه گرفته است.»
در ماه‌های اخیر پس از آن‌که علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، فضای مجازی در ایران را «ول و رها» خواند و از محدود نکردن آن توسط نهادهای مسئول انتقاد کرد، طرح «صیانت از فضای مجازی» در دستور کار مجلس قرار گرفت که محوریت آن محدود کردن شبکه‌های اجتماعی است.
مخالفان «طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی» هشدار داده‌اند که موضوع محدود به اینستاگرام نیست و در صورت تصویب این طرح ، تغییرات بنیادینی در نحوه فعالیت کاربران، پیام‌رسان‌های داخلی و خارجی، نظارت بر اینترنت و پهنای باند ایجاد خواهد شد و هدف از آن اعمال محدودیت شدید در زمینه دسترسی به اینترنت است.
در بیانیه کانون نویسندگان ایران همچنین به «کارمندان مزدبگیرِ دستگاه سرکوب و نویسندگان و هنرمندانی که نقش همکاران بی‌جیره و مواجب دستگاه سانسور را بازی می‌کنند» نیز اشاره شده که «با نمایش چهره‌ای دوگانه می‌کوشند تا حقیقت گم شود».
کانون نویسندگان ایران یک نهاد غیردولتی متشکل از نویسندگان، مترجمان، ویراستاران و بخشی از انجمن جهانی قلم است که در سال ۱۳۴۷ تشکیل شد و اعضای آن از زمان شروع به کار آن تاکنون به ویژه در دهه‌های ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰ با درجات مختلف سرکوب، از سانسور و تعقیب قضایی گرفته تا قتل روبه‌رو بوده‌اند.
