آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
امضاکنندگان بیانیه با اشاره به جان باختن بکتاش آبتین، نویسنده زندانی، این رخداد را «ادامه روند حذف هر تفکر و اندیشه مستقلی» دانسته‌اند که در «ساختارِ سرکوبگر» جمهوری اسلامی، غیرخودی محسوب می‌شود
بیش از ۴۰۰ فعال فرهنگی و مدنی با انتشار بیانیه‌ای در روز شنبه ۹ بهمن ضمن اعتراض به شرایطی که منجر به جان باختن بکتاش آبتین، نویسنده و زندانی سیاسی، شد خواستار آزادی فوری و بی‌قید و شرط همه زندانیان عقیدتی – سیاسی و نویسندگان دربند شدند.
این نامه که به امضای چهره‌هایی چون شهریار مندنی‌پور، محسن یلفانی، بیژن بیجاری، مهدی غبرایی، نیلوفر بیضایی، اردشیر رستمی و رضا علامه‌زاده رسیده است، جان باختن بکتاش آبتین را ناشی از محروم کردن او از دریافت به موقع درمان‌های حیاتی در زندان می‌داند و تاکید دارد که مرگ او «ادامه روند حذف هر تفکر و اندیشه مستقلی است که در ساختارِ سرکوبگر، غیرخودی محسوب می‌شود».
بکتاش آبتین روز ۱۸ دی ما بر اثر ابتلای به بیماری کرونا جان باخت در حالی که با اتهامات سیاسی به شش سال زندان محکوم و از مهر ماه سال گذشته برای اجرای این حکم به زندان اوین منتقل شده بود.
کانون نویسندگان ایران همان روز در بیانیه‌ای جمهوری اسلامی را مسئول جان باختن آقای آبتین معرفی کرد و گفت که مقام‌های قوه قضاییه با وجود آگاهی از بیماری زمینه‌ای این شاعر او را در اوج بحران شیوع کووید -۱۹ به زندان منتقل کردند.
اتهامات بکتاش آبتین عضویت در کانون نویسندگان ایران و حضور بر مزار جان‌باختگان قتل‌های سیاسی زنجیره‌ای بود. همین اتهامات به صدور حکم زندان برای رضا خندان و کیوان باژن، دو عضو دیگر کانون نویسندگان ایران، منجر شد و اکنون آنها در زندان به‌سرمی‌برند.
بکتاش آبتین، شاعر و فیلمساز ایرانی زندانی که بر اثر کرونا جان باخت.
بیشتر در این باره:
برادر بکتاش آبتین: او در بیمارستان و در اوج بیماری زنجیر و پابند داشت
امضاکنندکان بیانیه‌شده در ادامه عنوان کرده‌اند: «همگان می‌دانند که در زندان‌های ایران، سیستم ایمنی افراد در معرض تخریبِ مداوم است. محبوسان و به‌ویژه زندانیان عقیدتی و سیاسی به لحاظ روانی تضعیف می‌شوند. موانع امنیتی و اداری از ارائه‌ی درمان‌های فوری و ضروری جلوگیری می‌کنند یا دریافت خدمات پزشکی را به تعویق می‌اندازند و اکنون با ظهور پی‌درپی سویه‌های جدید ویروس کرونا، زندانیانی که بارها به این بیماری و دیگر بیماری‌های مهلک دچار شده‌اند، بی‌دفاع و دست و پا بسته‌تر از همیشه، گوش به صدای حق‌طلبانِ بیرون زندان‌ها سپرده‌اند.»
این بیانیه هشدار می‌دهد که «تداوم حبس زندانیان بی‌گناه عقیدتی و سیاسی، در چنین شرایطی مصداق روشنِ آگاهی و بی‌تفاوتی حاکمیت نسبت به قربانیانِ آتی است» و از این رو بر «آزادی بی‌قید و شرط و فوری همه زندانیان عقیدتی-سیاسی و نویسندگانِ دربند از جمله رضا خندان مهابادی، کیوان باژن و آرش گنجی» تاکید می‌کند.
آٰرش گنجی، دیگر عضو کانون نویسندگان نیز که از بیماری قلبی رنج می‌برد، به بهانه ترجمه کتابی درباره تحولات کردستان سوریه و به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام» و «عضویت و همکاری با گروهک مخالف نظام» به ۱۱ سال زندان محکوم شده که ۵ سال آن قابل اجرا است.
هوشیار انصاری‌فر، علیرضا آبیز، عنایت سمیعی، علیرضا بهنام، قاسم شعله سعدی، شهرام اقبال‌زاده، پدرام اکرم‌نیا، پرستو فروهر، باربد گلشیری، اسماعیل نوری علا، پرتو نوری علا، حسین نوش‌آذر و آسیه امینی از جمله دیگر امضاکنندگان این بیانیه هستند.
