آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
خلیفه بن زاید آل نهیان که علاوه بر امارت ابوظبی، ریاست کل هفت امارت متحد عرب را بر عهده داشت، در ۷۴ سالگی درگذشت. وی از مدتها قبل بیمار بود و أمور کشور عملاً توسط برادر ناتنی او، محمد بن زاید آل نهیان اداره می‌شد. انتظار می‌رود که وی بزودی رسماً بر تخت امارت بنشیند.
روز جمعه ۱۳ مه/۲۳ اردیبهشت، دولت امارات متحد عرب با اعلام خبر درگذشت خلیفه بن زاید آل نهیان، چهل روز عزای عمومی مقرر کرد. رسانه‌های امارات با پخش این خبر برنامه‌های خود را تغییر دادند و شبکه‌های تلویزیونی شروع به پخش تصاویر رهبر متوفی کردند.
خلیفه بن زاید از سال ۲٠۱۴ که دچار سکتۀ مغزی شد از ادارۀ مملکت کناره گرفت و از آن پس، برادر ناتنی‌اش، محمد بن زاید، ولیعهد امارت ابوظبی که در کشورهای غربی به “MBZ” شهرت دارد، رهبری کشور را عهده‌دار شد. طی هشت سال اخیر، او در سطح بین‌المللی عملاً به عنوان رهبر اصلی امارات شناخته می‌شد.
خلیفه بن زاید آل نهیان در سال ۲٠٠۴ جانشین پدرش، شیخ زاید بن سلطان آل نهیان شده بود که بنیانگذار امارات متحد عرب محسوب می‌شود.
امارات متحد عرب در سال ۱٩۷۱، بعد از آن که بریتانیا منطقه را ترک کرد، با اتحاد هفت امیرنشین ابوظبی، دوبی، شارجه، ام‌القوین، فجیره، رأس‌الخیمه و عجمان شکل گرفت. در ابتدا قرار بود که بحرین و قطر نیز به این فدراسیون بپیوندند، اما سرانجام این دو امیرنشین جداگانه استقلال خود را اعلام کردند.
از این زمان به بعد، زاید بن سلطان آل نهیان رهبری امارات را به عهده گرفت و با بهره‌برداری زیرکانه از درآمد فزایندۀ نفت، ساخت شهرهای جدید به شیوۀ غربی و ایجاد امکانات بهداشتی و آموزشی را آغاز کرد.
خلیفه بن زاید نیز همین راه را ادامه داد. او به ویژه دوبی را به یک مرکز مالی بین‌المللی و همچنین به یک قطب گردشگری تبدیل کرد. با اینحال در عرصۀ روابط بین‌الملل، خلیفه بن زاید زیر سایۀ عربستان باقی ماند. اما از سال ۲٠۱٠ به بعد، با نفوذ فزایندۀ محمد بن زاید، امارات کم‌کم مسیر تازه‌ای را در سیاست خارجی پیش گرفت که با بلندپروازی بیشتر، به دنبال ایفای نقش مهم‌تری در سطح جهانی است.
امارات در رقابت با قطر، حتی وارد درگیری‌های بین‌المللی شد و نیروهای خود را در کنار عربستان به یمن اعزام کرد. نیروهای امارات در چارچوب ائتلاف علیه داعش، در عراق و سوریه نیز حضور داشتند. امارات متحد عرب در سرمایه‌گذاری‌های خارجی نیز گامهای بلندی برداشته و به تدریج در بالاترین سطوح محافل اقتصادی و مالی جهان نفوذ کرده است. امارات همچنین با صرف هزینه‌های هنگفت در عرصۀ فرهنگ و ورزش می‌کوشد تا تصویر رایج خود به عنوان “شیخ‌نشین نفتی” را تغییر دهد و ظاهری غرب‌پسندتر برای خود بسازد.
