روزنامه ساندی تلگراف روز ۱۴ اوت (۲۳ مرداد ۱۴۰۱) در یادداشتی، به موضوع حمله به سلمان رشدی پرداخت و از سادهلوحی غرب درباره جمهوری اسلامی ایران، انتقاد کرد.
در این یادداشت آمده است: «دوشنبه گذشته، اتحادیه اروپا متن پیشنهادی نهایی برای احیای برجام را ارائه کرد؛ توافقی که از زمان ورود جو بایدن به دفتر ریاست جمهوری ایالات متحده، در دست مذاکره بوده است. با این حال، صبح جمعه، خبرگزاریهای ایران به نقل از یک دیپلمات ارشد جمهوری اسلامی ایران گزارش دادند که متن پیشنهادی اتحادیه اروپا در صورتی میتواند قابل قبول باشد که به تهران در مورد خواستههای کلیدی خود تضمین دهد. چند ساعت پس از آن، سلمان رشدی به طرز وحشیانهای هدف حمله یک مهاجم چاقو به دست قرار گرفت.
با اینکه هنوز انگیزه حمله تایید نشده است، چیزی که عیان است و نیازی به تایید ندارد، این است که روحالله خمینی، بنیانگذار انقلاب فتوای قتل سلمان رشدی و ناشران کتاب او را صادر کرد. او در پیامی، از مسلمانان همه دنیا خواست که بدون معطلی سلمان رشدی را بکشند تا هیچکس جرات توهین به مقدسات مسلمانان را نداشته باشد.
این کشور، همان جمهوری اسلامی ایران است که آمریکا، فرانسه، آلمان، بریتانیا، روسیه و چین در سال ۲۰۱۵ با آن توافق هستهای امضا کردند، و اکنون در وین میکوشند آن را احیا کنند.
بیبیسی درباره این ماجرا گزارش داد که دولت ایران از این فتوا «فاصله گرفته است». این یک تحریف وحشتناک است. علی خامنهای که جانشین خمینی شد، بارها این فتوا را تایید کرده است. در سال ۲۰۱۷ از او پرسیده شد که «آیا فتوای ارتداد ملعون دروغگو سلمان رشدی هنوز پابرجا است؟» و او پاسخ داد: «حکم همان است که «امام خمینی» صادر کرده است.»باوجود تلاشهای بیوقفه کسانی که میخواهند ایران را کشوری در آستانه اصلاحات نشان دهند، واقعیت این است که ایران همچنان یک کشور سرکش با رژیمی به معنای واقعی کلمه، جنایتکار است. همانطور که در نشانهای دیگر، طی روزهای گذشته در آمریکا، یکی از اعضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران به طرحریزی برای قتل جان بولتون، مشاور سابق امنیت ملی آمریکا، متهم شد.
برجامی که در سال ۲۰۱۵ امضا شد، فاجعه بود. در حالیکه ایران به تلاش برای دستیابی به سلاح هستهای ادامه میداد، ما وانمود کردیم که همهچیز خوب است و مقادیر زیادی ارز خارجی به این کشور تحویل دادیم؛ اقدامی که به ایران اجازه داد خواستههایش را بیش از پیش عملی کند.
پس از آن، دونالد ترامپ، رئیس جمهوری وقت ایالات متحده، در سال ۲۰۱۸ از توافق برجام خارج شد و با سیاست «تحریم حداکثری»، ایران از نظر اقتصادی به زانو در آمد. این اقدام همچون ترمزی برای فعالیتهای تروریستی ایران در سطح جهان عمل کرد.
حالا دوباره به نقطه قبل از توافق ۲۰۱۵ بازگشتهایم. بسیاری از افرادی که پشت آن معاهده قرار داشتند، در دوران بایدن بازگشتهاند تا همان ایده توهمآمیز را دنبال کنند که به جای نابود کردن رژیم ایران با تحریم، بهتر است با این کشور توافق شود.
اینها در شرایطی است که یکی از پیشنهادهای مطرحشده برای توافق جدید، این است که ایران میتواند سانتریفیوژهای پیشرفته خود را به جای نابود کردن، در انبار قرار دهد. در این میان، کدام کشور قرار است اطمینان حاصل کند که ایران مانند گذشته رفتار نمیکند؟ شگفتانگیز است؛ روسیه!