آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
نرگس محمدی، سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر، گزارشی از بند عمومی زنان زندان اوین منتشر کرد که بر اساس آن، ده‌ها زندانی سیاسی هدف شکنجه‌های هولناک و ضدانسانی جمهوری اسلامی قرار گرفته، تا دو سال در سلول انفرادی و محروم از درمان بوده‌اند و دست‌کم هفت نفرشان به جراحی فوری نیاز دارند.
او روز پنج‌شنبه ۲۹ دی، با نام بردن از ۵۸ نفر از ۶۱ زندانی بند عمومی زنان زندان اوین، جزییاتی از «محکومیت‌ها، تحمل سلول بندهای امنیتی و سلول انفرادی، بازجویی و پرونده‌سازی‌ها و همچنین وضعیت نگهداری زندانیان از جمله دسترسی و امکان معالجه و درمان» آنان منتشر کرد که بیانگر شدت سرکوب زنان زندانی به دست حکومت است.
این فعال حقوق بشر زندانی، حبس در سلول انفرادی بندهای امنیتی را از جمله موارد نقض فاحش حقوق بشر و اعمال شکنجه سفید خواند که بر اساس گزارش او، ۵۷ نفر از ۵۸ زندانی زن، تجربه این «شکنجه هولناک ضد انسانی» را دارند.
به گفته محمدی، اغلب این زنان زندانی به ویژه افرادی که مدت زمان‌های طولانی در انفرادی بوده‌اند از عوارض و بیماری‌های ناشی از حبس در این سلول‌ها رنج می‌کشند.
بر اساس گزارش خانم محمدی، ۵۷ زن زندانی سیاسی اوین در مجموع هشت هزار و ۳۵۰ روز در سلول بندهای امنیت اطلاعات و سپاه پاسداران حبس بوده‌اند.بر اساس گزارش نرگس محمدی، «مریم حاج‌حسینی کل ۴۱۲ روز را در خانه امن و به شکل کاملا انفرادی و تنها محبوس بوده» و «فریبا عادلخواه، ۴ ماه از ۹ ماه حبس در سلولهای بند امنیت ۲-الف سپاه را در سلول انفرادی و تنها بوده است.»
همچنین «مهوش شهریاری و فریبا کمال‌آبادی» ۸ ماه از ۳۶ ماه حبس در سلولهای بند امنیت ۲۰۹ وزارت اطلاعات را در سلولهای انفرادی و شرایط سختی بوده‌اند.»
از فعالان محیط زیست زندانی نیز، «نیلوفر بیانی ۹ ماه از ۲۴ ماه حبس در سلولهای بند امنیت ۲- الف سپاه را در سلول انفرادی و تنها گذارنده» و «سپیده کاشانی ۸ ماه از ۲۴ ماه حبس در سلولهای بند امنیت ۲-الف سپاه را در سلول انفرادی و تنها» بوده است.
ناهید تقوی، زندانی دوتابعیتی ۶۸ ساله، «۲۰۰ روز از ۲۲۰ روز حبس در سلولهای بند امنیت ۲-الف را در سلول انفرادی بوده» و «زهرا زهتابچی تمام ۱۴ ماه حبس در سلولهای بند امنیت ۲۰۹ را در سلول انفرادی و در تنهایی سپری کرده است.»
همچنین «زهرا صفایی ۸ ماه از ۹ ماه حبس در سلول بندهای متعدد امنیت را در انفرادی و شرایط دشوار» به سر برده و «مریم محمدی تمام ۲۳ ماه حبس در سلول بندهای امنیت را، در دوره‌های مختلف، در انفرادی و در شرایط غیرانسانی و طاقت‌فرسایی» سپری کرده است.
شماری از این زندانیان پیش از این نیز در دوره‌هایی زندانی بوده‌اند و برخی از جمله «مهوش شهریاری، فریبا کمال‌آبادی، مریم حاج‌حسینی، نیلوفر بیانی، ناهید تقوی، زهرا زهتابچی، و نرگس محمدی» تنها در پرونده‌های اخیر خود «به حبس‌های طولانی حدود ۱۰ سال محکوم شده‌اند» و فاطمه مثنی نیز «به ۱۵ سال زندان محکوم شده است.»خود خانم محمدی نیز پنج ماه از حبس خود را در سلول انفرادی و تنها بوده است
این فعال حقوق بشر در ادامه گزارش خود جزییاتی نیز از احکام این زنان ذکر کرد و گفت به جز دو زندانی که هنوز حکمی نگرفته‌اند، ۵۶ زن زندانی دیگر صرفا در پرونده اخیرشان به تحمل بیش از سه هزار و ۳۰۰ ماه زندان، معادل ۱۰۰ هزار روز زندان محکوم شده‌اند که شامل محکومیت‌های سنگین ۱۰ و ۱۵ ساله برای برخی از آنان است.
جدول مشخصات زنان بند عمومی زندان اوین
بنا بر گزارش خانم محمدی، ۱۰ نفر از این زنان بیش از ۶۰ سال سن دارند که همگی به تحمل احکام سنگین ۱۰و پنج سال حبس محکوم شده‌اند و بیش از نیمی از آنان نیز مادر هستند.
از سوی دیگر، برخی از این زنان زندانی مبتلا به بیماری‌های جدی و خطرناکی هستند که تحمل حبس را برایشان دشوار کرده و شرایط بیماریشان روز به روز حادتر می‌شود.
نرگس محمدی که خود نیز نیاز به درمان دارد، از فرنگیس مظلوم و زهرا صفایی که همچون شش زندانی دیگر بیماری قلبی دارند و مریم محمدی و نرگس منصوری نام برده که طبق نظر پزشکان زندان به جراحی فوری نیاز دارند.فرنگیس مظلوم یکی از زندانیانی است که به گفته نرگس محمدی به بیماری‌های قلبی و کبدی مبتلا است و «تعویض مفاصل لگن که حرکت را برایشان بسیار دشوار کرده» لازم است.
به گفته خانم محمدی هشت تن از این زنان زندانی «به بیماری‌های قلبی» مبتلا هستند. از جمله، زهرا صفایی در سه سال گذشته «چهار بار آنژیوگرافی شده»، «در رگ‌های قلب استنت دارد» و به بیماری «فشار خون» مبتلا شده است.
چهار تن از این زندانیان «به آسم شدید و بیماری ریه» مبتلا هستند و یک زندانی ۷۰ ساله که «پنج ماه» در بند ۲۰۹ محبوس بوده «به بیماری فیبروز» مبتلا است. یک زندانی دیگر علاوه بر آسم دچار «برونشیت» و تحت درمان با «آنتی‌بیوتیک‌های تزریقی است.»
همچنین به گفته او، چهار تن از زندانیان مبتلا به آسم شدید و بیماری ریه و هفت نفر نیازمند عمل جراحی فوری به دلیل برنشیت و آسم هستند اما بسیاری از آنان به دلیل عدم بهره‌مندی از مرخصی، از انجام جراحی و معالجه محروم شده‌اند.
در گزارش سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر ذکر شد که نگهداری زندانیان در بیمارستان‌ها تحت شرایط سخت امنیتی و با بدرفتاری برخی از پاسیاران همراه است که گاهی حتی پروسه درمان را ناقص می‌گذارد اما نهادهای امنیتی و دادستان تهران حاضر به دادن مرخصی -حتی استعلاجی- به این زنان زندانی بیمار نیستند.
خانم محمدی در پایان یادآوری کرد که ده‌ها زندانی سیاسی در سراسر کشور بدون طبقه‌بندی جرایم در بندهای عادی به سر می‌برند که مشکلات بیشتری دارند و نباید فراموش شوند.
نرگس محمدی که تاکنون هفت سال از عمر خود را در زندان سپری کرده، مجبور به تحمل حبس برای هشت سال و نیم دیگر است.
خانم محمدی در این مدت با انتشار نامه‌ها و گزارش‌هایی، درباره وضعیت زنان زندانی در ایران اطلاع‌رسانی کرده است.
او در نامه‌ای که اواسط آذر ماه امسال از زندان خطاب به جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران نوشت، خواستار تحقیق درباره تعرض جنسی به زنان در بازداشت شد و تاکید کرد که این اقدام، بخشی از برنامه سرکوب حکومت علیه زنان معترض و مبارز است.همچنین در روزهای گذشته لیلا حسین‌زاده، فعال دانشجویی که به‌تازگی از بند زنان زندان عادل‌آباد در شیراز آزاد شده، در گزارشی اعلام کرده است که «جنایتی هولناک علیه زندانیان عادی از طریق قرص‌های اعصاب و آرام‌بخش» در جریان است.
