پس از احضار خواهر و پدر ابوالفضل آدینهزاده نوجوان کشته شده در اعتراضات مشهد، فرزانهبزرهکار مادر عرفان رضایی نوایی از معترضان کشته شده در آمل نیز تحت عنوان اتهام «تبلیغ علیه نظام» احضار شد و از سوی نیروهای اطلاعات تهدید شد.
مادر عرفان رضایی نوایی در صفحه اینستاگرام خود نوشت که نیروهای وزارت اطلاعات ابتدا روز سهشنبه ۲۴ اسفند و بار دیگر روز پنجشنبه ۲۶ اسفند او را با «تماس تلفنی» احضار کردهاند.
فرزانه بزرهکار افزود که پس از مشورت با وکیل خود و با احتمال اینکه این احضار احتمالا در ارتباط با پرونده کشته شدن فرزندش عرفان رضایی نوایی در تظاهرات ۳۰ شهریور ماه، اما در مراجعه به او گفتهاند که «شما دارید تند میروید و تبلیغ علیه نظام میکنید».
مادر عرفان رضایی نوایی گفت که در پاسخ به احضارکنندگان گفته که «شما تند رفتید که پسرم را با دو گلوله جنگی کشتید» و این دستگاههای امنیتی جمهوری اسلامی هستند که باید توضیح دهند چگونه شب ۳۰ شهریور داخل فرمانداری آمل به عرفان رضایی نوایی شلیک کردهاند.
عرفان رضایی نوایی شهروند ۲۱ ساله در جریان تظاهرات ضد حکومتی ۳۰ شهریور ماه مردم شهر آمل، با لیک مستقیم نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی کشته شد.
پس از کشته شدن عرفان رضایی نوایی خانوادهاش تا چند هفته سکوت کردند و پس از آن فرزانه برزهکار مادر این جوان معترض، فاش کرد که در این مدت نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی با تهدید و فشار درصدد بودند تا آنها را وادار کنند که ضمن معرفی فرزندشان را «شهید» حکومتی، در مصاحبههایی اعلام کنند که «سازمان مجاهدین خلق» این جوان معترض را کشته است.
مادر عرفان رضایی در پست اینستاگرامی جدید خود بار دیگر به تاکید نوشته است: ««پسر من را فقط و فقط حکومت قاتل جمهوری اسلامی کشته است.»
فرزانه بزرهکار با شرح تکرار تهدیدها در احضار اخیر خود، خطاب به نیروهای اطلاعاتی و امنیتی جمهوری اسلامی، نوشت: «اینها را اطلاعرسانی کردم تا بدانید من الان گرگ زخمیام هیچ ترس و واهمهای ندارم و خونم رنگینتر از عرفان و جوانهای دیگری که پرپر کردهاید، نیست.»او همچنین افزود وقتی او را احضار کردند گمان میکرد نیروهای امنیتی قصد توضیح و معرفی کسانی را دارند که در شامگاه ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ داخل فرمانداری به پسرش شلیک کردهاند.
فرزانه برزهکار، ضمن اشاره به این نکته که در جریان احضار به نیروهای اطلاعات گفت «پدر عرفان مجروح جنگ بود» اما نیروهای جمهوری اسلامی فرزندش را با گلوله جنگی در داخل فرمانداری کشتهاند، افزود این مقامهای امنیتی در پاسخ گفتند «خیلیها موافق نظام بودند اما بچههایشان کشته شدند» چون «هر وقت اغتشاش بشود یک عدهای کشته میشوند».این مادر دادخواه با تاکید بر اینکه شاهدان بسیاری برای نحوه کشته شدن فرزندش عرفان رضایی نوایی به دست نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی دارد، افزود: «به آنها گفتم چه تضمینی وجود دارد شاهدان را معرفی کنم و فرداش اعلام نکنید که خودکشی کرده است، چون مردم میدانند در سیستم شما چه خبر است.»
مادر عرفان رضایی همچنین از اقدام این نیروها برای ضبط کیف و گوشی تلفن همراه خود خبر داد و افزود: ««با اینکه قبل رفتن داخل اتاق کلی تفتیش بدنی شده بودم، موقع صحبت کیف دستیام جلوی دستم بود، [بازجویان] دوتایی رفتند بیرون و یک خانمی آمد و گفت کیف و گوشیت را بده، کیفم را گرفت و گفتم گوشی نیاوردهام.»
عرفان رضایی نوایی، معترض ۲۱ ساله، در شامگاه ۳۰ شهریور در جریان یکی از تجمعات مربوط به جنبش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» در شهر آمل به ضرب گلوله نیروهای سرکوب جمهوری اسلامی کشته شد و نیروهای امنیتی با تهدید و اعمال فشار بر خانوادهاش، تا یک ماه اجازه اطلاعرسانی درباره کشته شدن این معترض جوان را ندادند.
نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی خانواده عرفان رضایی نوایی را تهدید کرده بودند که کشته شدن فرزندشان را باید به مجاهدین نسبت بدهند، اما این خانواده سرانجام فاش کرد عرفان رضایی نوایی در تجمعهای اعتراضی آمل و با شلیک نیروهای سرکوبگر حکومتی کشته شده است.
همچنین تصاویری منتشر شد که نشان میدهد عرفان رضایی نوایی در همان شب اقدام به پاره کردن یک بنر حاوی تصویر علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، کرده است و ساعتی پس از این اقدام نیروهای وابسته به حکومت ایران او را، با شلیک گلوله، بهقتل رساندند.مادر دادخواه عرفان رضایی نیز روز پنجشنبه در پست اینستاگرامی خود با تاکید دوباره بر اینکه «پسر من را فقط و فقط حکومت قاتل جمهوری اسلامی کشته است»، خطاب به مقامهای حکومت اسلامگرای ایران چنین گفت: «بدانید من الان گرگ زخمیام، هیچ ترس و واهمهای ندارم و خونم رنگینتراز عرفان و جوانهای دیگری که پرپر کردهاید، نیست.»
پیش از این مرضیه آدینهزاده، خواهر ابوالفضل آدینهزاده، معترض ۱۶ سالهای که در تجمعهای اعتراضی مشهد به دست نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی کشته شد، با انتشار یادداشتی در حساب کاربری خود در اینستاگرام، از احضار خودش و پدرش خبر داد و نوشت آنها را در ۱۶ اسفند ماه به یکی از شعب ۹۰۳ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب مشهد احضار کردهاند.
مرضیه آدینهزاده در این متن که خطاب به «مردم شریف ایران» نوشته شده است، افزود: «این روزها که راه نفس را بر همگان بسته و هوا را نیز از مردم این دیار دریغ داشتهاند و کسی را پروای دستگیری عاملان مسمومیت دانش آموزان نیست، دادستان مشهد که خون به ناحق ریخته ابوالفضل ما را نادیده گرفت و قدمی برای کیفر کودککشانی که بیش از هفتاد گلوله در پیکر نوجوان او نشانده بودند بر نداشت، اعضای خانواده او را به نزد خود فراخوانده است. اما نه برای شنیدن دادخواهی، که در جایگاه متهم.»
خواهر جوان ابوالفضل آدینهزاده افزود: «دادستان مشهد غافل از آن است که ما نیز همراه با ابوالفضل بهگلولههای ستم جان باختهایم و آنچه از ما بهجا مانده، تنها امید به روز حساب است.»
مرضیه آدینهزاده همچنین هرگونه اتهامی را رد کرد و گفت: «ما هیچ جرمی مرتکب نشدهایم و فقط دادخواه خون جگر گوشه خود هستیم.»
در شهر ایذه نیز روز چهارشنبه ۱۰ اسفند ماه، نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی اقدام به بازداشت زهرا سعیدیانجو و امید سعیدیانجو، دو خواهر و برادر میلاد سعیدیانجو، معترض کشتهشده در ایذه، کردند.
میلاد سعیدیانجو در جریان کشتار ۲۵ آبان ماه بهقتل رسید؛ کشتاری که در جریان آن کیان پیرفلک و تعداد دیگری از مردم شهر ایذه با شلیک گلوله نیروهای حکومتی کشته شدند.
زهرا و امید سعیدیانجو پس از فشارها و تهدیدهای بسیار نیروهای سرکوبگر، به مدت ۱۱ روز تحت بازداشت بودند و سرانجام با قرار وثیقه آزاد شدند.
زینب مولاییراد، مادر کیان پیرفلک که تا پیش از کشته شدن فرزند ۹ سالهاش با شلیک نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی معلم بود، پس از کشته شدن فرزندش از معلمی «تعلیق» شد.
عموی کیان پیرفلک، پدر و مادر این کودک که در حاشیه اعتراضهای ایذه کشته شد، احضاریهای دریافت کردهاند. در ششم بهمن ماه، مهرداد پیرفلک، عموی کیان، در رسانههای اجتماعی خبر داد که با وجود شرایط جسمی سخت پدر کیان و تعلیق شدن مادر کیان از تدریس در هنرستان، دادستانی ایذه آنها را احضار کرده است.
پس از واکنشهای گسترده احضار پدر و مادر کیان، دادستان ایذه عنوان کرد که آنها «برای ثبت شکایت در جایگاه اولیای دم و برای انجام تحقیقات تکمیلی» به مرجع قضایی احضار شدهاند.
مشابه همین احضارها پس از کشته شدن پویا بختیاری در جریان اعتراضهای آبان ۹۸ در مورد پدر او، منوچهر بختیاری، و مدتی بعد در مورد مادرش، ناهید شیربیشه، انجام شد و در نهایت این دو پدر و مادر دادخواه بازداشت شدند و همچنان زندانیاند.
الهام افکاری، خواهر نوید افکاری، معترض اعدامشده، نیز ۱۹ آبان ۱۴۰۱ به همراه همسر و دختر سهسالهاش، به دست نیروهای اداره اطلاعات شیراز بازداشت شد. همسر و دخترش بعد آزاد شد، اما الهام افکاری در ۲۹ آذر ماه به ۵ سال زندان محکوم شد.
خواهر نوید افکاری چهار ماه در بازداشت بود و سرانجام ۲۱ اسفند ماه سعید افکاری در توییتی اعلام کرد: «الهام، امروز از زندان عادلآباد آزاد شد، اما باید پنج سال آینده زندگیاش را با پابند در حبس خانگی بگذراند. پنج سال حبس خانگی تنها به جرم اینکه دادخواه نفسِ گرفته برادر بیگناهش بود.»در مواردی دستگاههای امنیتی جمهوری اسلامی خانوادههای دادخواه را تا دههها بعد نیز مورد آزار و تهدید و بازداشت و زندان قرار میدهند. بازداشت و زندانی کردن مریم اکبری منفرد به خاطر دادخواهی در مورد چهار عضو اعدام شده خانوادهاش که از سال ۱۳۸۸ بدون حتی یک روز مرخصی تاکنون ادامه داشته، نمونه دیگری از فشار دستگاههای امنیتی جمهوری اسامی برای به سکوت واداشتن خانوادههای دادخواه است.