خانه / اخبار مهم روز / نماینده مهاباد: از تشکیل دولت قوی به فلاکت غذایی و اقتصادی رسیده‌ایم

نماینده مهاباد: از تشکیل دولت قوی به فلاکت غذایی و اقتصادی رسیده‌ایم

نماینده مهاباد در مجلس شورای اسلامی با انتقاد شدید از عملکرد دولت ابراهیم رئیسی نوشت که از ده‌ها وعده انتخاباتی و برنامه تشکیل «دولت قوی»، به افت شدید ارزش پول ملی و «فلاکت» اقتصادی رسیده‌ایم.

جلال محمودزاده روز چهارشنبه ۲۱ تیر در توئیتی به عدم تحقق وعده‌های دولت رئیسی اشاره کرد و نوشت: از «هفتاد وعده و برنامه هفت‌هزار صفحه‌ای جناب رئیسی درجریان مبارزات انتخاباتی و تشکیل دولت قوی» به وضعیت کنونی رسیده‌ایم.

او سپس نمونه‌هایی از اوضاع معیشتی مردم و اقتصاد کشور را برشمرده است از جمله، «صف‌های عریض و طویل کالا و مرغ و نان، گرانی چندبرابری، تورم ۱۰۰ درصدی» و در نهایت، آن‌چه که این نماینده مجلس «فلاکت غذایی و اقتصادی» در ایران خوانده است.

این نماینده مجلس در پایان توئیت خود، به شکل تلویحی از نسبت دادن مشکلات عدیده داخلی به «قدرت‌های خارجی» از سوی مقام‌های جمهوری اسلامی انتقاد کرده و افزوده است: «اگر خودمان در داخل عزت مردم را نشکنیم هیچ قدرتی در خارج توانایی آن را ندارد.»

جلال محمودزاده حدود دو هفته پیش نیز با اشاره به از بین رفتن ۹ میلیون شغل در فضای مجازی به خاطر اعمال محدودیت بر شبکه‌های اجتماعی تصریح کرده بود که دولت فعلی، «مستقیم در چشم مردم نگاه می‌کند و دروغ می‌گوید».

بررسی گزارش رسمی خرداد مرکز آمار ایران از میانگین نرخ بیکاری ۹ درصد سال ۱۴۰۱ و تورم ۴۸.۵ درصد خرداد ۱۴۰۲ نشان می‌دهد که نرخ فلاکت در هشت استان ایران بالاتر از ۶۰ درصد و مابقی استان‌ها بالاتر از ۵۵ درصد ایستاده است.

شاخص فلاکت یک نشانگر اقتصادی است که از افزودن نرخ بیکاری به نرخ تورم به‌صورت سالانه به دست می‌آید و افزایش آن به گسترش خطر آسیب‌های اجتماعی هم دامن می‌زند.

همزمان با افزایش نرخ تورم، وضعیت رفاه اجتماعی در پنج سال گذشته در ایران رو به وخامت گذاشته است. بررسی آمارهای رسمی حکومت نشان می‌دهد که شاخص فلاکت از ۱۹.۳ در سال ۱۳۹۵ به ۵۷.۷ درصد افزایش یافته است. بالاترین میزان شاخص فلاکت در ایران قبلاً در سال ۱۳۷۴ ثبت شده که عدد آن ۵۸.۴ درصد بود.

به‌گفتۀ اقتصاددانان، افزایش شاخص فلاکت می‌تواند خطر آسیب‌های اجتماعی مانند جرم و جنایت، فقر، خودکشی، کاهش نرخ رشد جمعیت و طلاق را گسترش دهد؛ خطری که از یک دهه گذشته سایۀ آن بر جامعۀ ایران گسترده‌تر و سنگین‌تر شده است.