یادتون نره هیچوقت به نوه و نتیجه هامون نگیم که در دوران ما جنگی بین ایران و عراق شد ،
و عراقیان به کشور ما تجاوز کردند و خیلی از هموطنان ما را شهید کردند و شهرهای ما را با خاک یکسان کردند .
جسد دخترانمان را بر نخلها آویزان کردند .
پاهای خلبان اسیرمان را به دو ماشین بستند و در دو جهت مخالف کشیدند تا تکه تکه شد.
بسیاری از عزیزانمان را با دست و پا های بسته زنده زنده در گورهای دسته جمعی خاک کردند.
و بسیاری از مردم ما را به اسارت بردند و عده بسیار زیادی هم جانباز شدند و…….
بسیاری و بسیاری و……..
هرگز نگویید رزمندگان و شیر مردان ایران چطور در مقابل لشکریان صدام ایستادند و آرزوی فتح ایران را به دلشان نهادند ، ،
♦️اصلا نگویید که خانواده هایی تمام جوانانشان را در این جنگ فدا کردند تا ایران و مردم بمانند، ،
♦️اگر هم میخواهید بگویید ولی یک شرط بگذارید که دیگر نوادگان ما از ما نپرسند خب آخرش چه شد؟!!!
چون آنوقت یا باید بهشون دروغ بگوییم یا ما را سرزنش خواهند کرد که چه آدمای بی خیال و بی وجدان و بی ایمان و بی عرضه ای بوده اید ،،،
♦️اگر به آنها بگوییم آخرش ،
ما در عراق مدرسه و خیابان وفرودگاه وهتل و مسجد و گلدسته و حرم و فاطمیه و ورزشگاه ساختیمبیمارستان ساختیم*؛؛
و در همان ورزشگاه پرچم خودمان را عراقی ها آتش زدند و گفتند ایرانی برو گمشو و خاک کشورمان و اماکن مذهبی مان را برای همان نامردان عراقی عشترتکده ساختیم
*و خانواده کشته های عراق را شهید گفتیم*
و کمیته امداد ما مرتب به خانواده عراقیان پول میداد …
و ما نظاره گر بودیم و خودمان در فقر دست و پا میزدیم…
فکرهای خیلی بدی در مورد ما میکنند….
پس هرگز چیزی نگوییم بهتر است….
بگذارید فکر کنند ما شیران دوران بوده ایم،
زشت است جلو بچه ها خودمان را تحقیر کنیم ،،،
بچه هست دیگر هزار فکر ناجور میکند…
ازهمه مهم تر 1000 میلیارد دلار غرامت جنگ را به عراق بخشیدیم ونگرفتیم….
و میلیاردها دلار و هزاران کیلو طلا از ایران بردیم و خرج عراق کردیم
در حالی که در بسیاری از مناطق محروم ایران مردم سقف بالای سر نداشتند و بچه ها مدرسه نداشتند و در چادر درس می خواندند و بدون کفش و لباس بودند.
اینها بین خودمان باشد به نسل های بعد نگویید.
بزار فکر کنند…
همان لطفعلی خان زندی که میگویند ، ما بوده ایم…
سعیدی افضل (جانباز ۵۱ درصد)