احمد نادری، عضو کمیسیون تلفیق لایحه برنامه هفتم توسعه، از مصوبه این کمیسیون برای انحلال سازمان نهضت سوادآموزی خبر داد و گفت که با تصویب این کمیسیون، این سازمان به شکل سابق ادامه کار نمیدهد.
نادری به خبرگزاری ایسنا گفت که در جلسه روز چهارشنبه ۲۵ مرداد کمیسیون تلفیق لایحه برنامه هفتم توسعه، تصویب شد که نهضت سوادآموزی به شکل سابق منحل شده و وظایفش به بخشهایی از وزارت آموزش و پرورش محول شود.
او افزود: «اعتقاد ما بر این است که نهضت سوادآموزی با توجه به فراگیر شدن “شرایط پست مدرن در کشور”، دیگر کارکردهای سابق را ندارد.»
روشن نیست منظور این نماینده مجلس از «فراگیر شدن شرایط پست مدرن در کشور» چیست و از چه زاویه و به چه دلیلی این مساله را مطرح کرده است.
این عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس اما ادامه داد: «بر این اساس طبق مصوبه کمیسیون تلفیق، سیستم سابق را تحت عنوان معلم نهضت سوادآموزی نداریم.»
نادری با این حال اعتراف کرد که به ویژه پس از شیوع کرونا، تعداد بازماندگان از تحصیل در ایران افزایش یافته است.
سازمان نهضت سوادآموزی ایران یک سازمان دولتی ایرانی است که در سال ۱۳۵۸ به دستور روحالله خمینی و به منظور آموزش خواندن و نوشتن به بزرگسالان و نیز کودکانی که به مدرسه دسترسی ندارند (مناطق محروم) تشکیل شد اما با وجود تشکیل این سازمان، جمهوری اسلامی نتوانست به ویژه شرایط تحصیل در مناطق محروم را بهبود بخشد.
همچنین در سالهای اخیر معلمان سازمان نهضت سوادآموزی بارها با برگزاری تجمعهایی نسبت به وضعیت معیشتی خود اعتراض کردهاند.
مرداد سال گذشته، اصغر باقرزاده، معاون وزارت آموزش و پرورش، از شناسایی ۵۰۰ تا ۶۰۰ هزار دانشآموز بازمانده از تحصیل در کشور خبر داد.
او در گفتوگو با خبرگزاری ایلنا اشاره کرد که آمار دانشآموزان بازمانده از تحصیل در دوره همهگیری کرونا، به دلایلی از جمله نداشتن اینترنت یا اجبار به کار کردن، افزایش یافته است.
سال قبل از آن نیز داوود گلی، مدیر وقت روابط عمومی آموزش و پرورش استان سیستان و بلوچستان، اعلام کرد در این استان ۶۱ هزار و ۶۷۶ کودک و نوجوان «بازمانده از تحصیل» یا ترکتحصیل کرده وجود دارد.
بازمانده از تحصیل به کودکی گفته میشود که اصلا به کلاسهای پایه اول ابتدایی وارد نشده و ترکتحصیل کرده نیز به کودک یا نوجوانی میگویند که در جریان تحصیل، کلاسهای خود را رها میکند.
بخش عمده کودکان بازمانده از تحصیل و ترکتحصیل کرده در سراسر ایران را دختران تشکیل میدهند.
کسانی که در استانهای محروم ایران از جمله سیستان و بلوچستان وارد مدرسه میشوند با محرومیتهای دیگری از جمله کیفیت پایین آموزشی نیز روبهرو هستند و تعداد دانشآموزان این استان که موفق به ادامه تحصیل در دانشگاهها میشوند نسبت به استانهای دیگر بسیار کمتر است.