سازمان عفو بینالملل روز یکشنبه ۲۹ مرداد با انتشار بیانیهای ضمن تاکید بر ضرورت پایان یافتن اقدامات حکومت جمهوری اسلامی در «آزار و اذیت خانوادههای افرادی که در جریان اعتراضها بهطور غیرقانونی کشته شدهاند» خواستار اقدام جامعه جهانی برای «پاسخگو کردن» مسئولان جمهوری اسلامی شد.این نهاد بینالمللی در بیانیهای از مقامات جمهوری اسلامی خواست «آزار و اذیت خانوادهها از جمله دستگیریهای خودسرانه، بازداشتها، شلاق و اعترافهای اجباری» را «پایان دهد»، «حقوق انسانی» را به رسمیت بشناسد و برخورد با آنان را «متوقف کند.»این سازمان همچنین خواهان اعمال محکومیت جهانی و صدور حکم بازداشت مقامات حکومت ایران مظنون به «ترفندهای شوم» بر علیه خانواده ها شد.
عفو بین الملل از ایران خواست: « «آزار و اذیت خانوادهها از جمله دستگیریهای خودسرانه، بازداشتها، شلاق و اعترافهای اجباری» را پایان داده و حقوق انسانی را به رسمیت بشناسد و برخورد با این خانواده ها را متوقف کند.
این ارگان بین المللی با انتشار یک گزارش با عنوان «آزار و اذیت خانوادههایی که بهطور غیرقانونی در جریان اعتراضها کشته شدهاند باید پایان یابد»، مشخصات ۳۶ خانواده در ۱۰ استان را بررسی کرد که به تازگی مورد نقض حقوق بشر قرار گرفته اند.
تخریب قبرهای کشته شدگان با قیر، رنگ، آتش زدن و شکستن قبرها انجام شده است.
این گزارش شامل ۳۳ خانواده می شود که فرزندانشان به طور غیرقانونی در جریان اعتراضات سراسری کشته شده، دو نفر مستبدانه اعدام شدند و یک نفر شکنجه دیده پس از آزادی خودکشی کرد.
عکسی که مشاهده می کنید مربوط به تخریب سنگ مزار سعید یعقوبی از شهیدان راه آزادی، بازداشت شدگان تظاهرات سراسری اصفهان است.
عفو بین الملل پیش از این در خردادماه ۱۴۰۲، تخریب و آتش زدن مزار شهید راه آزادی مجید کاظمی را محکوم کرده و خواستار حسابرسی از مرتکبین این جنایت تکاندهنده شده بود.
عفو بینالملل در این بیانیه اعلام کرده بود با توجه بهبحران مصونیت از مجازات در ایران، ما از همه کشورها میخواهیم تا صلاحیت قضایی جهانی را روی مقامهای رژیم ایران که مسئول ناپدیدسازی اجباری و سایر جنایات هستند، اعمال کنند.پس از آتش زدن مزار مجید کاظمی، معترض اعدامشده، پسرخاله او گفت که این اقدام کار عوامل جمهوری اسلامی است و «گریبانگیر عبای خودشان» میشود.
قیرپاشی، شکستن شیشههای عکس، بریدن درختهای کاشته شده بر مزار کشتهشدگان، و تخریب سنگ مزار، از جمله روشهایی است که در تخریب قبر مخالفان جمهوری اسلامی و قربانیان نقض حقوق بشر در ایران به کار رفته است.تخریب مزار جانباختگان راه آزادی در ایران توسط نیروهای حکومتی سابقه ای طولانی طی ۴۵ سال اخیر دارد.