آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
رفراندوم معکوس، انتخابات نز دیک است.
ملتی که پای صندوق نمی‌رود، یعنی اعتراض به سیستم حکومتی و رهبری، ملتی که در حجاب دهن کجی می‌کند، یعنی اعتراض به رژیم، اعتراض به رهبر، و می‌شود رفراندوم معکوس؛
فریاد و صدای دکتر علیرضا بهشتی (فرزند دکتر بهشتی معروف به شهید بهشتى) هم در آمد و مستقیماً خطاب به رهبر نوشت و بدین شکل منتشر کرد.
آقای خامنه‌ای!
شما گفته‌اید که اگر مسئولین هم مثل بازیکنان تیم فوتبال تمام تلاش خود را انجام دهند، مردم تلاش آنها را می‌بینند و حتی اگر مثل آن بازی نتیجه هم نگیریم باز مردم خشنود و راضی خواهند بود..
(بازی با اسپانیا را هم مثال زدید)
رهبر گرامی!
منظورت مسئولان کدام کشور است!؟
اگر ایران منظور شماست، مگر در این کشور مسئول‌تر از خود شما هم کسی هست!؟
بسم الله، از خودتان شروع کنید!
آن مسابقه فوتبال، زنده پخش شد و مردم هزینه کرد قلبی بازیکنان را دیدند، نتیجه را هم دیدند، قضاوت کردند و از آنچه حاصل آن قضاوت بود رضایت داشتند.
بیش از نیمی از بودجه کشور در اختیار زیر مجموعه‌های تحت امر شماست،
لطفاً رو بازی کنید و زنده، و اجازه دهید مردم خود قضاوت کنند و راضی شوند.
چرا در تصویب FATF کار شکنی کردید؟
مگر شفافیت مالی بین‌المللی پرده از چه بر می‌دارد که شما نگران می‌شوید!؟
به عنوان فرمانده کل قوا بفرمایید چه مقدار موشک در سوریه انبار کرده بودید؟
و چقدر پول آنها شده بود؟
برای چه اینکار را کردید؟
اسراییل چطور طی دو سه حمله همه را منهدم کرد؟
سود و زیان ملت ایران در یک فقره بازیِ حضور در سوریه چقدر بوده است؟
راست و حسینی پاسخ دهید تا ببینید ملت از عملکرد شما مثل عملکرد تیم ملی دفاع می‌کند؟
بخش عظیم از بودجه در موسسات مذهبی فرهنگی زیر نظر شما هزینه می‌شود لطفا ثمره تلاش خود در این بخش را هم مثل تلاش تیم ملی بصورت زنده پخش کنید، و بگویید که اولا چه حجم از بودجه را
می بلعند؟
بعد، بفرمایید با این همه مصرف، دقیقا سهم آنها در تولید ملی کشور چیست؟
اگر این پول بصورت متناوب مثلا در میادین مشترک ما با قطر سرمایه گذاری می‌شد، چقدر در حفظ سرمایه‌های ملی و تولید و ارز آوری جلوتر بودیم!؟
آقای رهبر!
شما هرگز در مورد تلاش خود نه در این موارد و نه در موارد دیگر حرفی نمی‌زنید و نخواهید زد،
طی این دوران طولانی رهبری، با کدام خبرنگار مصاحبه کرده‌اید؟
مصاحبه نمی‌کنید چون شما جوابگوی عملکرد خود نیستید،
گمان می‌کنید که مدیریت آن بالا نشستن و باید – باید گفتن است.
آقای رهبر!
آن تلاش تیم ملی نتیجه مدیریت مردی مثل کارلوس کیروش است.
اگر باور ندارید، رهبری تیم ملی را هم خود بدست بگیرید تا در جام بعدی نتیجه کار را ببینید!
اقای رهبر!
اگر جای شما مدیر توانمندی آن بالا بود که به جای هدر دادن منابع، فقط دارایی‌های خدادادی این ملت را خرج خودشان می‌کرد، الان حال و روز ملت نگون‌بخت جور دیگری بود!
عکس‌های دبی هنگامی که انقلاب به پیروزی رسید را ببینید، بعد به مشاوران خود بگویید یک مقایسه‌ای از درآمد سرانه امارات با امروز ما داشته باشند؛ اهالی آنجا خیلی هم تلاش نمی‌کنند، و این راحتی را مدیون مدیران ارزشمندی هستند که در پی رفاه آنها هستند و نه تفکرات مانیایی رهبری کردن جهان!
امارات را مثال زدم؛
برای اینکه دم دست است، برای اینکه رقیب قدر و پرقدرتی برای ما نبوده، برای اینکه وقتی با یک پرواز از روی تاریکی و سوت و کوری جنوب ایران بلند شوی، براحتی نور و روشنایی و رونق آن قابل مشاهده است، خیلی هم آی.کیو نمی‌خواهد، با یک نگاه، و از این فرودگاه به آن فرودگاه رفتن می‌توان به عمق فاجعه و عقب‌ماندگی‌مان پی‌برد!
اقای رهبر!
تیم‌هایی که در مسابقات نمی‌درخشند، در برگشت به خانه به سرعت مربی را عوض می‌کنند و یکی بهتر را جایگزین می‌کنند، تیمی که شما مربی آن هستید ۴۰ سال است که نتیجه نمی‌گیرد و می‌بازد و کسی جرات نمی‌کند شما را عوض کند که هیچ، شما از بقیه طلبکار هم هستید!
شما وقتی سخنرانی می‌کنید، گویی که رهبر اپوزیسون هستید،
انگار نه انگار که مسئول اصلی همه‌ی مصائب خودِ شما هستید!
ارزش پول ملی طی شش ماه گذشته کمتر از نصف شده است،
بخشی از تلاش خود برای جلوگیری از فاجعه را از طریق سیمای میلی پخش کنید، تا ملت به وجود شما افتخار کند و هورا کشان بریزد به خیابان و برقصد و بگوید رهبرم تلاشش را کرد، اما نشد.
انتخابات اسفندماه 1402 یک تفاوت اساسی با انتخابات های قبلی دارد،
و ان تفاوت این است:
این بار، رقابت بین نامزدها نیست، بلکه رقابت بین مردم است.
بله بین مردم، انتخاب بین باشعورترین و بی شعور ترین مردم، نتیجه آمار شرکت کننده ها دقیقا مشخص می کند که چند درصد احمق هنوز در مملکت داریم که با وجود اختلاس های چندهزار میلیاردی، نوکیسه گان خوردن زمین و کوه و بیابان جنگل و دریا و معدن توسط سردمداران سیری ناپذیر و تورم و سرکوب اعتراضات و کشتار بی محابای چندرفراندوم
