روز پنجشنبه ۱۶ آذر ماه ۱۴۰۲، دو زندانی سیاسی نخبه و دانشجوی دربند، علی یونسی و امیرحسین مرادی، به مناسبت روز دانشجو، از زندان اوین، پیامی با عنوان جنگ واقعی ما فرستادند.
این پیام به هراس حکومت از قیام مردم پرداخته و نوید می دهد که « این بار نیز گریزی از قیام آتی نیست، قیامی که به زودی فرا میرسد».
این دو دانشجوی نخبه سپس به پایان دادن تردیدها پرداخته و می نویسند: «دانشجویان سال گذشته نشان دادند که بخش مهمی از قیام و تحولات پس از آن هستند. امروز نیز به عنوان یک قشر جوان و آگاه میتوانند پایان بخش تردیدها باشند. تردیدهایی مثل «اینا برن کی بیاد» که بی پایه و بنیاد است. زیرا اصلا بنا نیست که «کسی» بیاید و بناست که حکومت دیکتاتوری در هر شکل آن چه شاه چه شیخ یکبار برای همیشه پایان یابد و یک جمهوری واقعی و جمهوری دموکراتیک جایگزین آن شود».
آنها سپس نتیجه می گیرند این جنگ واقعی ماست و می نویسند: «دانشجویان نشان دادند که در این جنگ که جنگ واقعی ماست تسلیم نمیشوند. جنگی که قربانیانش آرمیتا و مهسا و همه کسانی که اعدام شدند و یا هدف گلوله قرار گرفتند، هستند. جنگی که ۴۵سال است علیه مردم ایران در جریان است و به دست همه ما تا رسیدن به آزادی پایان مییابد».
متن کامل پیام :
«جنگ واقعی ما
۱۶ آذر ۱۴۰۲ در شرایطی فرا میرسد که جمهوری اسلامی از هراس قیامی دیگر قیامی که میتواند تا رسیدن به آزادی ادامه پیدا کند، از یک سو به اعدام و دستگیری گسترده اقدام کرده و از سوی دیگر به دنبال پراکندن گرد ناامیدی است تا شاید در این دوگانه ترس و یأس جامعه چند روزی بیشتر زنده بماند.
تلاشی تکراری که نه در ۷۸، نه در ۸۸ و نه در ۹۶ و ۹۸ نتوانست مانع قیام بعدی باشد و این بار نیز گریزی از قیام آتی نیست، قیامی که به زودی فرا میرسد.
دانشجویان سال گذشته نشان دادند که بخش مهمی از قیام و تحولات پس از آن هستند. امروز نیز به عنوان یک قشر جوان و آگاه میتوانند پایان بخش تردیدها باشند.
تردیدهایی مثل «اینا برن کی بیاد» که بی پایه و بنیاد است. زیرا اصلا بنا نیست که «کسی» بیاید و بناست که حکومت دیکتاتوری در هر شکل آن چه شاه چه شیخ یکبار برای همیشه پایان یابد و یک جمهوری واقعی و جمهوری دموکراتیک جایگزین آن شود.
همین پتانسیل و نقش تأثیرگذار دانشجویان است که مایه هراس حکومت شده و تیغ سرکوب را علیه دانشجویان و اساتید تیزتر کرده است.
شب در تلاش بیهوده، خورشید پنهان میکند
انجم ولی آوازه خوان امید فردا میدهد
آتش بزن در قلب شب، گویی تویی کابوس شب
«اهریمن تردید را از جان خود تبعید کن»
امیرحسین مرادی و علی یونسی
آذر۱۴۰۲»